Eric Pang: 'Ik ga er 100% voor!'

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Ik ontmoette Eric voor het eerst kort tijdens de Dutch Open vorig jaar. Stille jongen, dacht ik. En zich dan laten coachen door Neerlands meest vocale trainer Ron Daniëls. Tijd voor een interview met de mannelijke helft van het ultieme, Utrechtse badmintonkoppel.

Eric werd op zijn 19e Europees Jeugd Kampioen. Bij de Nederlandse heren gingen alleen Rob Ridder (1971) en Dicky Palyama (1997) hem voor. Dit jaar werd hij opnieuw, net als beide heren in het verleden, Nederlands Kampioen. Ik vraag hem hoe het voelt om opnieuw in dat rijtje te staan. "Dat voelt heel goed", vertelt Eric. "Zij hebben samen de meeste titels veroverd. Zij hebben allebei 9 herenenkelspel titels. Ik hoop daar nog in de buurt te kunnen komen."

Sportieve prestaties komen niet vanzelf. Wat heb je daar voor nodig? Zo'n kampioenschap is het gevolg van... "Een goede eerste trainer hebben. Dat was voor mij mijn vader Fabian Pang. Hij vertelde mij altijd wat je allemaal moest doen om kampioen te worden." En wat moest je doen om kampioen te worden Eric? "Dat was vooral veel trainen. Ik vertrouwde in mijn jonge jaren veel in alleen in mijn talent. Ik weet nu dat dat alleen niet genoeg is."

Zelfkennis is een waardevol goed. Over badmintonners (de meest individuele sport der teamsporten) wordt weleens gezegd dat ze egoïstisch moeten zijn om de top te halen. "Nee ik vind niet dat je egoïstisch moet zijn." Maar... "In je eentje is het onmogelijk om de top te halen. Je moet wel weten wat je wilt en daar alles voor doen", aldus Eric.

Voorbereiding LONDON2012

Pang speelt eredivisie in Denemarken bij Vendyssel Elite Badminton en hij werkt ook met trainers Fred van Wankum en Ron Daniëls samen. Kortom, de Nederlandse nummer 2 is hard aan het werk om in aanmerking te komen voor de Olympische kwalificatie.

Eric, hoe haalbaar is die ambitie met je huidige wereldranking van 40 (eind 2009 nog 22)? Dat is makkelijk te beantwoorden voor Eric: "Ik ben heel erg blij met Fred en Ron. Ik weet zeker dat ik met hun hulp beter ga spelen. Ik speel in Denemarken vaak tegen wereldtoppers en zit daar niet ver vanaf. Ik denk daarom dat het haalbaar is."

Ik kan het evenwel niet laten om m'n vraag iets scherper te formuleren: sta jij in 2012 als deelnemer op de Londense badmintonbanen? "Ik ga er 100% voor!", antwoordt Pang. Niet helemaal de 'Ja!' waarop ik hoopte, maar tegelijkertijd is zo'n antwoord iets wat je altijd achtervolgt.

Nog eventjes terug naar het begin. Eric wordt gecoacht door de schrik van Badminton Nederland, Ron Daniëls. Hij is uitgesproken. Hij is fanatiek. Ik wil graag van Eric weten hoe hij met hem in contact is gekomen en wat Daniëls volgens hem kan betekenen voor zijn spel. Het blijkt Peter Blommaert van Carlton te zijn die de eerste contacten heeft gelegd, daarvoor was Daniëls nog een onbekende voor Eric. "Ik vind Ron tactisch vooral heel goed. Ik kan daar nog veel van hem leren", besluit Pang.

En dan lezen we ineens over TEAM Dutch Fource, waarin Eric, Dicky, Jie en Judith als spelers de handen ineenslaan met als voorlopige doel LONDON2012. Wat verwacht Eric van TEAM D4? Hij vertelt me dat hij met dit team een groep heel gemotiveerde mensen bij elkaar heeft. En niet onbelangrijk: het zijn allemaal mensen met veel know-how. "Ik hoop dat we met het team extra financiële middelen kunnen realiseren om het traject te kunnen optimaliseren."

De volgende stap

Eric is dus druk en op professionele wijze bezig met zijn Olympische ambitie. Daar blijft het niet bij. Deze zomer organiseert hij samen met echtgenote Jie een trainingskamp in Wuhan, China. Hij is ook bezig met een trainersopleiding, bewust in Denemarken. Is het trainerschap waar zijn ambities liggen voor ná de Spelen in 2012? Of loop ik vooruit en komt er daarna nog een RIO2016 voor Eric Pang?

Zijn antwoord verrast mij. Eric vertelt dat hij nog wil blijven spelen tot en met de Olympische Spelen van 2016, waar bijvoorbeeld ook Selena Piek zich op richt. De verrassing zit 'm in hoe Eric zijn antwoord vervolgt: "Als ik stop wil ik graag bondscoach worden." Opnieuw niet helemaal wat ik verwachtte van 'die stille jongen' zoals ik 'm ontmoette tijdens de Dutch Open in 2010. Eric houdt van de sport en wil het graag populairder maken, het liefst in Nederland. "Bezig zijn met toekomstige topspelers."

Topsport gebeurt natuurlijk niet alleen in de hal. Ik ben toch een beetje nieuwsgierig. Hoe gaat dat nu eigenlijk in huize Pang: twee topspelers die met elkaar getrouwd zijn en vaak onafhankelijk van elkaar internatonale toernooien spelen. Hebben jullie daar een balans in kunnen vinden? Dat valt nog niet mee, volgens Eric. "We zijn heel erg met onze eigen carrière bezig, maar we proberen elkaar zoveel mogelijk te ondersteunen. Ook al zijn we vaak niet samen." Topsport beoefenen én een privéleven hebben is dus een uitdaging.

Met die wijsheid sluiten we het interview af. Er gaat meer schuil achter de misschien wat stille façade van Eric Pang. Hij is een Nederlandse topspeler die niet alleen gek is van badminton, maar ook zijn sportieve aspiraties náást de baan nastreeft. Waarover gaan we het meeste horen de komende jaren?