Training voor morgen

Ken je BC Voorburg al?

Nu gebiedt de eerlijkheid me te zeggen dat ik niet alles heb verteld. Ik heb alleen maar laten zien wat we aan het trainen zijn zonder er bij uit te leggen waarom we het doen.

Als je via een persoonlijk trainingsprogramma wil werken - zowel als speler als coach - dan moet je een heel duidelijk beeld hebben van waar je bent op dit moment en waar je over 1, 2 en 3 jaar zal staan. Je gaat dus kijken wat er op dit moment nodig zou zijn om zo te spelen als de wereldtop dat doet. Maar als je echt zo zou gaan werken, dan loop je over 3 jaar dus ook 3 jaar achter.

Wat ik dus inbouw in onze manier van denken zijn inhaalslagen. Ik bedenk een paar scenario's waarvan ik denk of verwacht dat het zeer waarschijnlijk die richting zal op gaan de komende jaren. Ik weet 100% zeker dat we elementen uit elk scenario over 3 jaar terug zullen zien want dat zijn nu al trends die je kunt zien. Het mag ook duidelijk zijn dat niet elk scenario bij je speler zal passen, bijvoorbeeld omdat het niet bij zijn lichaamsbouw past.

De trainingsontwikkeling is opgebouwd uit een aantal werkgebieden die van vandaag bruikbaar tot over drie jaar bruikbaar zijn opgedeeld.

1. Het belangrijkste element van vandaag is altijd zo hoog mogelijk op de shuttle zitten. Elke training zal dit terug komen en in elke wedstrijd wil ik het zien. Alle tactiek is ook opgebouwd rondom deze manier van spelen.

2. In elke training MOETEN schijnbewegingen zitten en ook dat wil ik in iedere wedstrijd terugzien. Het is minder belangrijk op dit moment of ze effectief zijn, het gaat me veel meer om het tijdscheppende element dat een schijnbeweging met zich meebrengt. Zie schijnbewegingen maar als een type snelheidstraining. Op de training moet ook aandacht worden besteed aan de minst voor de hand liggende schijnbeweging en dat is op zich al een moeilijke opgave.

3. Voorspelbaar badminton. Dit is iets wat we vandaag nog maar heel weinig in de wedstrijden terugzien. De opdracht in elke wedstrijd is om het minimaal 1 of 2 keer te proberen. In Kroatië is het een aantal keer gelukt. In Vietnam werd het een keer geprobeerd maar het lukte niet echt.

4. Iets wat we echt alleen maar op de training doen en nog NOOIT in een wedstrijd hebben geprobeerd, dat zijn de geavanceerde technieken. Het zijn heel erg moeilijk uit te voeren slagen en voetenwerktechnieken (of combinaties daarvan). Ook al ben je nog niet in staat het vandaag goed uit te voeren, is het wel een belangrijk deel van de training. Het zijn vooral technieken die helemaal in dienst staan van de tactiek en zijn geen losse elementen in het spel. Het is geen onderdeel van de opbouw. Het zijn op de eerste plaats technieken die oplossingen moeten bieden voor problemen waar je straks mee te maken zal krijgen. Dit zijn elementen die we uitvoerig hebben besproken en waar zowel de coach als de speler zeker van zijn dat ze een toekomst functie in het spel zullen hebben dat we aan het opbouwen zijn.

Voor mij is het de enige manier om er voor te zorgen dat we over 3 jaar niet achter lopen. Of laat ik het anders zeggen: ik wil er voor zorgen dat we in ieder geval niet op ALLE punten achterlopen. Het is een tactiek die ik heb uit het Oosterse spel "Go" of "Kanji". Het is een spel dat ik jaren heb gespeeld zonder er trouwens erg goed in te worden. Maar in dit spel heb je voorzetstenen. Het zijn stenen die geheel los staan van waar het spel zich afspeelt, maar als het spel zich uitbreidt kom je vanzelf bij je voorzetstenen die je dan een voorsprong geven als het spel daar aankomt. Zo kijk ik ook naar trainingselementen die niet voor het spel van vandaag zijn. Het is een investering in de toekomst. Het is natuurlijk wel belangrijk dat je vrij goed weet hoe het spel zich zal ontwikkelen.

Om helemaal op het juiste spoor te blijven moet je af en toe eens in je achteruitkijkspiegel kijken. Je pakt letterlijk een video van een jaar terug en zet die af tegen een video van vandaag. Je pakt je aantekeningen erbij en gaat kijken of hetgeen je een jaar terug had gezien en waar je aan wilde werken zich ook werkelijk in die richting heeft ontwikkeld.

Werken aan de toekomst is niet mogelijk zonder inhaalstappen te nemen om op het juiste spoor te blijven. Dus moet je elk seizoen minimaal een periode inlassen waar er aandacht wordt besteed aan een element dat was onderbelicht en belangrijk bleek te zijn. Zo zijn we er nu achtergekomen dat we meer aandacht moeten besteden aan iets wat we wel al wisten dat het een probleem zou kunnen zijn maar waarvan we nu hebben gezien dat het probleem veel groter is dan wat we hadden ingeschat.

Van de 4 punten die ik heb beschreven zijn de eerste 3 vrij eenvoudig, maar het vierde punt is natuurlijk niet zo simpel. Je moet heel goed op de hoogte zijn van de huidige ontwikkeling, een vrij goed beeld hebben van wat er te verwachten is de komende paar jaar, je moet de speler goed kennen en je moet de juiste condities hebben om je plan te kunnen uitvoeren.

Er is ook een aantal ontwikkelingen in de wereld waar we weinig invloed op hebben. Er is bijvoorbeeld een trend dat er steeds jongere spelers sneller doorbreken en je kunt de spelers niet jonger maken. Wanneer de bond en de trainers daar niet op inspelen met nieuwe trainingsinzichten dan zullen onze huidige U13 en U15 de boot totaal missen en ik moet zeggen dat er nog helemaal niets op duidt dat er bij de bond ook maar enige bezorgdheid is over deze trend.