Jacco Arends: 'Elke dag spelen voor Rio'

Ken je APGS Amsterdam al?

Enthousiast vertelt de 21-jarige over de schoonheid van zijn sport. "De diversiteit heeft me van jongs af aan aangetrokken. Soms is het explosief, agressief bijna, en twee seconden later wordt er alleen maar subtiel gespeeld. Dat contrast vind ik prachtig."

Vijftien jaar was Arends toen hij op Papendal kwam wonen. "Ik wilde elke dag bezig zijn met badminton." Negen jaar daarvoor was hij op een Open Dag van badmintonvereniging Duinwijck in zijn woonplaats Haarlem. "Een van de grootste clubs van Nederland. De sport heeft me meteen gegrepen. Ik wilde het gewoon elke dag doen. Elke dag beter worden, net zolang tot ik de beste zou zijn."

Na ruim vier jaar op Papendal vond hij het onlangs welletjes. "Het blijft daar een klein hokje waarin je woont. Ik wilde iets meer voor mezelf hebben. Nu heb ik samen met een vriend iets leuks gehuurd in het centrum van Arnhem." Verhuizen naar het westen van het land, waar hij vandaan komt, was voor hem geen optie. "Nee, vanzelfsprekend niet. Het centrum van mijn sport is op Papendal. Daar train ik. Misschien moet ik uiteindelijk voor een laatste stap naar het buitenland, maar dat is voor later. Ik hoop eigenlijk dat mijn sport binnen Nederland op het gewenste niveau komt."

De hoogste tree is het bereiken van de Olympische Spelen. "Ik wil naar Rio in 2016." Aan zijn sterke plekken hoeft hij voorlopig geen aandacht te besteden. "Ik weet vrij goed hoe ik tactisch moet spelen. Heel simpel gezegd, weet ik de ruimte bij de tegenstanders te vinden."

In het geval van Arends zijn er altijd twee tegenstanders. "Ik speel het dubbelspel. Ik werd al vrij jong geselecteerd als talent, maar daar bleek ook al snel dat ik veel beter geschikt ben voor het dubbelspel. Hoe sneller het spel, des te beter voel ik het aan.’ En dus vormt hij samen met Jelle Maas binnen de grenzen een onafscheidelijk duo. ‘We zijn dit jaar Nederlands kampioen op de dubbel geworden."

Omdat hij competitie-badminton in Duitsland speelt, is er ook zo nu en dan iemand anders zijn partner. "Dat voelt wel vreemd hoor. Dan moet je aan elkaar wennen en goede afspraken maken." Arends speelde tot dit seizoen in Hamburg, volgend jaar verandert hij van club. "Ik mag nog niet zeggen welke club. Maar het is ongeveer net zo ver reizen. Ik stap dan in het vliegtuig of de trein, speel mijn partijen en kom een dag later terug. Intensief, maar erg leerzaam."

Ook in Duitsland heeft hij gemerkt dat hij hard zal moeten werken aan zijn minder sterke kanten. "Ik ben fysiek nog niet op het gewenste niveau. Ik fiets en loop nu veel, mijn uithoudingsvermogen is nog onder de maat. Verder kan mijn explosieve kracht nog veel beter."

Hij zal in de Top 16 van de wereld moeten komen, wil hij over vier jaar naar Rio de Janeiro. Tot dan varieert hij het topsportbestaan met zijn studie psychologie aan de Radboud Universiteit in Nijmegen. "Daar had ik het in het begin erg zwaar. Ik moest veel studeren en daar had ik nauwelijks tijd voor." Nu, aan het einde van zijn tweede jaar, gaat het allemaal veel gemakkelijker. "Ik ben heel zuinig met de uren dat ik werkelijk naar de universiteit ga. Ik doe heel veel thuis en dat lukt me heel aardig."

Nee, de keuze voor psychologie heeft niets te maken met het mentale aspect van zijn sport. "Al ben ik wel zeer geïnteresseerd in datgene dat zich tussen mijn oren afspeelt tijdens een wedstrijd. Het lijkt me fantastisch om daar later iets mee te doen. Sportpsycholoog, dat lijkt me wel wat. Maar dat is nog heel ver weg hoor. Ik wil eerst nog heel veel winnen. Onlangs won ik zowel de heren dubbel als het gemengd dubbel bij een wedstrijd in Kroatië. Dat smaakt naar meer. Naar heel veel meer."