Dewi Han en Mike Proost op avontuur in Italië

Ken je BAN Badminton al?

We vlogen 's ochtends om half tien richting Milaan waar we vervolgens met de trein naar Alessandria zijn afgereisd. Eenmaal aangekomen in Alessandria werden we opgewacht door Henri, die ons naar ons huisje bracht. Wij verbleven in een huis midden in de stad van onze vriend Dile. Het huis was op loopafstand van de hal, dus tot zover prima.

's Middags was het tijd om het huis een beetje in te richten, boodschappen gedaan en alles uitgepakt want 's avonds zes uur begon daar de clubtraining. Dus nadat we wat gegeten hadden zijn we naar de hal toegegaan om even wat potjes te spelen. Na een paar wedstrijden spelen kregen wij het schema voorgelegd voor aankomende week.

Drie keer per dag trainen 's ochtends

• 9:00 t/m 12:00
• 15:30 t/m 18:00
• 19:00 t/m 21:00 (potjes vrijspelen)

Ik kan natuurlijk elke training helemaal gaan uitleggen wat we gedaan hebben, maar dat wordt dit een verhaal van 84 a4-tjes. Dewi en ik weten dat Henri de lat hoog legt qua trainingen en dat we geen relaxweek zouden krijgen. Dit is wat we hebben gedaan: vastheidstraining, techniektraining, speedtraining, voetenwerktraining, tactiektraining.

Zoals ik al eerder vermelde lag de lat erg hoog bij elke training en lagen we soms met een zuurstoffles buiten de baan om bij te komen. Als ik aan Dewi vraag wat ze de leukste training vond, zou ze waarschijnlijk zeggen de 'trickshot strokes'. Er ging een wereld voor haar open. Ze heeft heel wat trickshots geleerd. Voor mij was het iets anders, want ik moest ze juist afleren.

Na een week hard getraind en VEEEEEL pasta gegeten te hebben, zijn we vrijdag naar Milaan afgereisd met onze vrienden, want zaterdag begon voor ons het toernooi. De Babolat Milano Open.

Dewi en ik hadden niet de beste loting die je kon krijgen. Single Dewi: Ik begon goed en kon veel van mijn trainingen gebruiken in de wedstrijd, alleen door teveel onnodige fouten van mijn kant was de Duitse in drie sets net te sterk. Single Mike: ik had het heel zwaar te verduren. Ik moest tegen een vriend van mij uit Italië 'Wisnu' (nr 1 in Italië) met twee keer 21-14 was de partij vrij makkelijk voor hem.

In de mix was de eerste ronde een eitje. Ik mixte met Dewi en de eerste set wonnen we vrij easy tegen twee Italianen. De tweede set zakten we iets in en met 12-4 achter zeiden we tegen elkaar dat we even sneller moesten gaan spelen... En ook deze set wonnen we met 21-14. Eerste partij gewonnen.

De tweede mix was tegen onze trainer Henri en de nummer 1 van Italië in de single (een Japanse dame). Dewi en ik speelden vrij relaxt en totaal zonder druk, maar dit hielp aardig. We wonnen de eerste set met 21-16 tot onze verbazing. Tweede set totaal kansloos, 21-15 verloren. Dus een derde set. Dewi en ik gingen hier voluit spelen en met in ons achterhoofd wat we de hele week hadden geleerd. Deze verloren we nipt 21-18 maar beiden waren we tevreden over onze wedstrijd. Helaas lag Dewi er nu uit.

Ik dubbelde ook nog met Henri. Na heel wat tips gehad te hebben in de dubbel, speelden we een aardige dubbel waar heel wat rally's in zaten. We hadden het tot de halve finale vrij makkelijk gehad, maar in de halve finale moesten we aan de bak. Tegen een Italiaanse BEUKER en een Deense vooral technische speler. Helaas was de halve finale ons eindstation: 21-14, 14-21 en 21-19 waren ze helaas beter.

De trainingsweek en het toernooi zaten erop. Beiden helemaal kapot maar erg voldaan reden we naar Milaan om naar het KOUDE Amsterdam te vliegen.

Dewi en ik zouden dit iedereen aanraden als je beter wilt worden! Bedankt voor het lezen en interesse.

Groetjes, Mike en Dewi