De Nationale IQ test bewijst het: van badminton word je slim!

Maak kennis met Luuk Vingerhoed!

Na urenlange voorbereiding op internet, 3 x de Dikke van Dalen te hebben doorgelezen, alle tafels van 1 t/m 1339 uit het hoofd te hebben geleerd en een half jaar lang de geheugentrainer van omroep MAX te hebben gespeeld waren we er klaar voor (dachten we). Om half zeven moesten we aanwezig zijn in de studio en stipt als wij zijn, waren we er natuurlijk ruim op tijd om vervolgens anderhalf uur te wachten in een snikhete ruimte samen met 250 andere deelnemers. Je begrijpt, dit kwam ons IQ niet bepaald ten goede vooral toen ook de koffie nog eens op bleek te zijn.

Rond kwart over acht had iedereen zijn plaatsje op de tribune gevonden met het bijbehorende stemkastje en na het verplichte rondje juichen en klappen oefenen ging het dan gebeuren. We waren in elk geval al opgelucht dat we niet als laatsten konden eindigen omdat bij de prominenten de ouwehoeren meespeelden, die konden we zeker wel verslaan. Bovendien was de tune van ons vak ook de welbekende hymne We are the champions, dus wat kon er eigenlijk misgaan?

Bij de eerste taalvragen verspeelden we direct al een aantal punten doordat we beiden wat ruzie hadden met het stemkastje en dus te vroeg of te laat of verkeerd drukten (smoezenboek deel 2). Thuis is het op de een of andere manier altijd gemakkelijker, daar lopen geen cameramensen net voor het beeldscherm langs of heb je niemand naast je zitten die hardop zit mee te rekenen of te denken. Als je die thuis wel hebt zet je hem buiten de deur maar dat ging hier helaas niet (smoezenboek deel 3 en 4). Inmiddels raakten we toch aardig op dreef en konden we nog even hopen op eeuwige roem. In onze flitsende Adidas trainingspakken en Qontent shirts hadden we immers al een psychologische voorsprong op de toch duidelijk minder geklede andere badmintonners, tafeltennissers, tennissers, roeiers en motorrijders.

Lees de rest van dit artikel op de website van BV Almere.