Teleurstelling bij Alida Chen

Maak kennis met Debora Jille!

Ik vind het daarom ook lastig om dit stuk te schrijven, maar ik hoop dat ik dit hoofdstuk hierna voor mezelf kan afsluiten.

De singel

Ik begon mijn eerste wedstrijd in het individuele toernooi tegen een Pools meisje. We hadden allebei een beetje hetzelfde spelletje. We gingen lange rally's met elkaar aan, met het doel de ander als eerste een fout te laten maken. Het was een conditionele wedstrijd waarbij het erg belangrijk was om het geduld te bewaren. Dit lukte goed en ik trok de wedstrijd in twee sets naar me toe. De tweede wedstrijd speelde ik tegen een lange, linkshandige Russin (9/16e geplaatst). Ik had al eens eerder tegen haar gespeeld en toen in drie sets verloren. Hoewel ik niet helemaal tevreden was over mijn spel, won ik nu wel in drie sets. Bij de laatste 16 kwam ik tegen een Deens meisje (2e geplaatst), dat uiteindelijk ook het toernooi won. Ik merkte dat ik echt moest omschakelen naar een hoger tempo. Doordat ik in de eerste set te langzaam op mijn benen stond was ik steeds te laat bij de shuttle en maakte ik daardoor veel fouten. Na de 11 kwam ik wat beter in de wedstrijd en hadden we wat meer rally's, maar ik liep nog steeds telkens tegen een achterstand aan. Helaas moest ik mijn meerdere erkennen in twee sets.

De mix

In de mix had ik meer verwachtingen. Ons doel was om een medaille te halen. We hadden hard naar dit toernooi toe gewerkt en we voelden ons helemaal fit.

De eerste ronde ging wel wat moeizaam. Tegen een koppel uit Oostenrijk voelde ik toch wat druk op mijn schouders, maar ronde na ronde ging het steeds beter. Na het koppel uit Oostenrijk, speelden we tegen een koppel uit Zwitserland. Vervolgens speelden we bij de laatste 16 tegen een koppel uit Engeland. Deze wedstrijd ging erg goed en we konden niet wachten om de kwartfinale te spelen; de wedstrijd om een medaille.

De 2e geplaatste Duitsers waren geen onbekenden van ons. We hoopten hen pas later te treffen in het toernooi, maar helaas mocht het niet zo zijn. De laatste keer dat we tegen ze speelden wonnen we in drie spannende sets. We moesten dus wel goed spelen als we de wedstrijd wilden winnen, maar we hadden er vertrouwen in omdat we de laatste tijd lekker op de baan stonden. De wedstrijd verliep toch anders dan we hoopten.

We vochten voor onze punten, maar het lukte gewoon totaal niet om in ons spel te komen. Af en toe hadden we goede rally's, maar 'af en toe' was niet genoeg. De tegenstanders daarentegen, waren veel constanter en zij konden het spelletje spelen wat zij graag speelden; veel harde en vlakke ballen. Wij zaten er simpelweg niet lekker in om daar een antwoord op terug te hebben. Toen zij hun 21e punt binnenhaalden in de tweede set was het game-over.

Het is zuur dat we geen medaille hebben gehaald, maar ik baal er vooral van dat we op ons laatste jeugdtoernooi niet alles eruit hebben kunnen halen wat erin zit en dat we het EJK op deze manier af hebben moeten sluiten.

Als het kon zou ik graag de tijd willen terugdraaien, maar helaas is dit niet mogelijk. Ik zal verder moeten kijken naar de toekomst. Ik ga een nieuw doel stellen en ik ga weer hard werken om dat doel wel te halen.

Alida Chen