Een druppel honing of een liter azijn?

Maak kennis met Esmeralda van Drunen!

De basis lag er al omdat een paar spelers op eigen initiatief al bij de NBBJ waren gaan trainen, echter ging dat via een omweg omdat spelers van de BBF geen lid zijn van Badminton Nederland.

Destijds nog keurig geregeld met Badminton Nederland dat spelers die zich verder willen bekwamen bij de NBBJ en lid zijn van een vereniging van de BBF, dat ze individueel lid konden worden van de Badminton Nederland zodat ze aan konden sluiten bij de NBBJ. Super geregeld dus. De verenigingen tijdens de jaarvergadering geïnformeerd, een document toegestuurd waarin alles staat omschreven, en dus was het allemaal organisatorisch rond.

Natuurlijk is de NBBJ niet afhankelijk van de spelers uit de BBF maar met deze samenwerking is het wel mogelijk om boven getalenteerde spelers iets extra's te bieden en dus voor de sport te behouden. Maar op de éeén of andere manier is de algehele aanwas steeds minder. En daarom was ik op de koffie bij Leon. En na lang gesproken te hebben met elkaar kwam eruit dat ze op pad moeten. Want de technologische mogelijkheden maken dat je snel kunt communiceren, maar dat is slechts een hulpmiddel. Wil je dat talenten zich aansluiten dan moeten ze zien, horen en voelen wat het nu allemaal precies inhoudt. En dat kan alleen als je op pad gaat. Afgesproken dus om binnenkort eens met elkaar verder te bomen om hieraan invulling te geven, want dat zal Leon niet alleen doen, daar zal hij hulp voor nodig hebben van zijn collega's bij de NBBJ. In ieder geval weer een goed gesprek met mogelijkheden voor vervolg.

In de media verschijnen gelukkig steeds meer artikelen over onze sport. Misschien wordt dat beeld gevormd omdat ik nu van alle kanten gevoed wordt met artikelen over badminton, maar misschien is het echt zo dat we stukje bij beetje steeds mee aandacht krijgen. Dat kun je dus op twee manieren uitleggen. Zo ook hoe je als sport het ultieme doel wilt bereiken; met een druppel honing of met een liter azijn?

Vraag het aan alle mensen in je omgeving. Wat lust je liever? Een druppel honing of een liter azijn? Deze vraag is meteen door te trekken naar de vraag hoe je het beste iets kunt bereiken in de maatschappij? Door positief kritisch te zijn of door negatief kritisch? Hoor je liever dat je goed gespeeld hebt, maar nog moet werken aan dit en dat, of wordt je liever af geserveerd omdat je die en die fouten hebt gemaakt? Noten maken de muziek, en zo kan ik nog wel even door gaan.

Ik sta erg positief in het leven en ben realistisch en keihard als het gaat om het nemen van beslissingen en voeren van discussies. Maar altijd op basis van goed gefundeerde uitleg en op basis van respect voor de ander. Het zal namelijk altijd zo zijn dat als een beslissing genomen wordt, er voor- en tegenstanders zullen zijn. Zo zit de maatschappij en de democratie nu eenmaal in elkaar. En dan zal je wel eens iets moeten accepteren, ondanks dat je het er niet mee eens bent. Ook dat heb ik wel eens hoor, en dan probeer ik door met een positieve blik er aan te werken er het maximale uit te halen. En welllicht kan ik dan op die manier het ongelijk van de beslissing aantonen of moet ik gewoon toegeven dat de beslissing juist was.