Jordy Brouwer wordt in Veenendaal Nederlands Kampioen herendubbel

Ken je BC Shot al?

Op zaterdagochtend vertrokken we vanuit Rijen met vier auto's. Vier, omdat onze voormalige stagiair Sam Raasen van BC Bever een kijkje wilde nemen, omdat mijn mixpartner Mylène met een aparte auto moest i.v.m. het aantal rolstoelen die we bij hadden en omdat Nelly, de vriendin van mijn vriendin Gigi vanuit Veenendaal naar huis zou gaan. Zorgde in ieder geval voor een leuke autorit richting de hal om even niet met het weekend bezig te zijn en (vooral met het foute uur van Qmusic) met een goed gevoel het weekend te beginnen.

Eerst zou het gemengd dubbel gespeeld worden. Een goede manier voor Mylene en mij om in te komen. Zoals al eerder in internationale toernooien naar voren kwam en wat nu ook door onze bondscoach werd gezegd: probeer elke wedstrijd te spelen alsof je een finale moet spelen. Deze concentratie heb je namelijk nodig voor je volgende wedstrijden als het moeilijker wordt. Zo begonnen we dus het NK, wat voorspoedig verliep. Op de eerste dag zijn er weinig punten weggegeven. De tegenstand kwam niet verder dan de 10 punten, wat een goed gevoel geeft om de dag mee af te sluiten.

De tweede dag stond in het teken van halve finales en finales. Dit zou dus pittig worden en een dag waarbij alles uit de kast gehaald moest worden. Ik was daarom ook blij dat mijn trainer Leon Florentinus en mental coach Stinne Rasmussen er op deze waren (alhoewel Stinne er ook al op de zaterdag was).

Na de halve finale gemengd dubbel in twee sets gewonnen te hebben, kwamen we in de finale Quincy Michielsen en Ilse van de Burgwal tegen. De vraag is hierbij hoe je zoveel mogelijk weerstand kunt bieden tegen twee voormalige wereldkampioenen. Samen met Stinne bekeken hoe we dit het beste konden invullen. Duidelijk is te zien dat we in de eerste set moesten inkomen en dat we in de tweede set betere rally's hadden en daardoor meer weerstand konden bieden. Dit was echter helaas niet genoeg. We konden in ieder geval met trots Quincy en Ilse feliciteren met hun overwinning (21-3, 21-9).

Vervolgens werd het enkelspel afgehandeld, waarbij ik eerst de halve finale mocht spelen tegen Hans Mac Daniel. Het is altijd leuk om tegenover deze speler te staan die na een aantal jaren van afwezigheid terug is in Nederland. De vraag is hoe dit gaat lopen op een NK. Na even te moeten wennen aan het enkelspel op die dag, kon ik gelukkig in twee sets door naar de finale (21-15, 21-7).

Hier kwam ik Quincy Michielsen tegen. Ook dit was een speler die er even tussenuit is geweest, maar al wel wat (wereld)titels op zijn naam heeft staan. In vorige wedstrijden dit seizoen had ik al moeite met zijn spel. Ook daarom was ik hier weer blij dat ik Leon en Stinne bij me had om de nodige aanwijzingen te geven. In dit geval was er de hoop om de titel te behouden, maar vooral het doel om het hem zo moeilijk mogelijk te maken de titel krijgen. Ik ben blij dat dit gelukt is en dat er ook een aantal goede rally's bij zaten. In onze vorige ontmoeting kwam ik niet verder dan 6 punten. Nu heb ik tevreden kunnen afsluiten met 21-7 en 21-13. Gefeliciteerd met de titel Quincy!

Lees de rest van dit artikel op de website van Jordy Brouwer.