Plaatsvervangende schaamte: hoe ga je daar mee om?

Ken je ABC'14 al?

En toch word ik aangesproken - waar in de wereld ik ook ben - over wat er in Nederland gebeurt. Ht is zelden positief en er wordt van mij verwacht dat ik het verdedig, want ik ben nu eenmaal Nederlander van geboorte.

Toch betrap ik me er op dat ik in het buitenland milder ben over het slecht functioneren van onze bond, dan wanneer ik in ons land zelf ben. Ik heb geen idee waarom, want ik vind Nederlands badminton helemaal niets. Soms denk ik dat het is om mijn schaamte te verbergen en er toch nog iets goed uit te halen, want een ding is duidelijk: ik schaam me kapot voor het slechte badmintonbeleid in ons land. En natuurlijk ook voor de manier waarop Deense parasieten gebruik maken van de onwetendheid van technische bestuurders en dat maakt weer dat ik me schaam voor Denemarken.

Als je weet hoe het er hier aan toe gaat, de taal perfect spreekt en het systeem kent, dan word je wel eens rood rond de oren als je ziet wat deze parasieten Badminton Nederland willen verkopen. Ik heb geen goed woord over voor de Technisch Directeur (Claus Poulsen, -red.) en zijn zogenaamde 'topcoaches' (deze week te zien op de Yonex Dutch Open: Jonas Lyduch, -red.) die hij binnen haalt. Het is een belediging aan de Nederlandse kennis die structureel wordt buitengesloten.

Ik ben een grote fan van onze geweldige voorzitter Clemens Wortel. Er is totaal niets mis met deze man en zijn passie voor de sport, ik wou alleen dat hij wat meer macht had en niet afhankelijk was van de waardeloze medebestuurders die ik zou willen beschrijven als incompetent voor elke bestuursfunctie binnen onze sport.

Sorry, maar ik verwacht het beste van zulke mensen en als je dat niet kan leveren, dan moet je oprotten en niet blijven wachten tot je gelijk misschien voorbij komt in de wandelgangen.

Badminton Nederland verdient dood te gaan. Het heeft als organisatie lang geleden middels haar beleid zelfdoding aangevraagd en is nu verrast dat het is goedgekeurd. Ik weet niet of ik nog langer moet zeggen dat ik Nederlander ben: de schaamte heeft zijn top bereikt en nu moet ik wellicht gaan zeggen dat ik niet meer bij deze 17 miljoen idioten wil horen. Het wordt tijd voor het aanvragen van sporttechnisch asiel.