"Vrouwentennis leeft niet meer"

Ken je BC Rillandia Smashers al?

Dat op een sportredactie als die van de NOS alleen de tennisliefhebbers weten wie vorig jaar het vrouwentoernooi van Wimbledon won, zegt veel. Zo niet alles.

Vrouwentennis leeft niet meer. En dat hebben de vrouwen voor een deel aan zichzelf te wijten. Kijk eens naar Roland Garros dit jaar. De kwartfinales moeten nog beginnen en toch liggen zes speelsters uit de toptien, onder wie de nummer een van de wereld en de titelverdedigster, er al uit. Toeval? Nee, zo gaat het al jaren.

Neem nou Victoria Azarenka. Winnares van de Australian Open dit jaar en vanaf dat moment de beste tennisster van de wereld. Op papier althans. Niet op gravel. Azarenka verloor in Parijs al in de vierde ronde van de Slowaakse Cibulkova. Haar grappig bedoelde opmerking dat ze 'zo slecht gespeeld had dat ze zelfmoord ging plegen', maakte geen indruk. Net zo min als haar spel.

Of neem Li Na, vorig jaar winnares op Roland Garros. Li, in aanleg misschien wel de beste speelster in de toptien, verloor eveneens in de vierde ronde. Jaroslava Sjvedova, wie zegt u?, won de derde set met 6-0. Geen cijfers die passen bij een defending champion.

Uitgerekend Mauresmo

Grote gemene deler in beide verhalen is de druk waar beide speelsters maar moeilijk mee om kunnen gaan. Na Li was na haar titel in Parijs vorig jaar maanden van slag en wist dit jaar de ogen van meer dan een miljard Chinezen op zich gericht.

En ook Azarenka moet wennen aan haar status van Grand Slam-winnares en nummer een van de wereld. De Wit-Russin voegde zelfs de Française Amelie Mauresmo toe aan haar team om haar mentaal bij te staan. Inderdaad, dezelfde Mauresmo die op Roland Garros altijd aan spanning ten onder ging.

De verhalen van Azarenka en Li staan niet op zichzelf. Ook Petra Kvitova (zij won Wimbledon vorig jaar!) liet zich al eens ontvallen dat het winnen van een Grand Slam-toernooi ook z'n negatieve kanten heeft. 'Mensen verwachten opeens veel meer van je. Bekijken je anders. Je staat opeens in het middelpunt van de belangstelling. Dat is even wennen.'

Niveau holt achteruitGevolg is dat de laatste vijf Grand Slam-toernooien door vijf verschillende vrouwen zijn gewonnen. Maar erger nog, het niveau van het vrouwentennis holt achteruit. Te vaak wint niet de beste speelster maar de minst slechte van de twee. Zo ook in de laatste twee partijen van Arantxa Rus hier in Parijs.

'Elke speler is op de beslissende momenten zenuwachtig', vertelde Robin Haase mij dit jaar in Ahoy. En daar zal Haase ongetwijfeld gelijk in hebben. De kunst is om met die spanning om te gaan. En dus zou ik tegen de vrouwen willen zeggen: if you can't stand the heat, get into the kitchen...