Wat heeft Eric Pang in de Nederlandse competitie te zoeken?

Jij het nieuws, wij een tikkie!

De partijen waren vandaag verdeeld over twee sessies. Een die begon om 10.00 uur en een die begon om 17.00 uur. Eric Pang speelde in de ochtendsessie, de andere Europeanen speelden in de avondsessie. Omdat we een lange dag verwachtten hebben we genoten van een lang en uitgebreid ontbijt, termeer daar de broodjes in de perskamer niet om over naar huis te schrijven zijn.

We waren ruim op tijd voor de partij van Eric, we konden nog net het einde zien van de partij van Saina Nehwal. Saina speelde beter dan gisteren. Ze was een stuk beweeglijker. Kan ook zijn dat de tegenstander haar rond stuurde want ze verloor de partij met 2 keer 21-15. Daarna kwam Eric op de baan tegen Tommy Sugiarto. Eric speelde wederom een goede partij en wederom speelde hij heel geconcentreerd. Dat is absoluut nodig op dit niveau, iedere bal die niet goed genoeg is wordt afgestraft. Dat bleek ook weer aan het einde van iedere game.

Eric stond aan het einde van iedere game licht voor, maar dan speelt hij een paar ballen net iets te kort te zijn in het achterveld en dan valt de tegenstander direct aan. En dan valt het niet mee om onder de druk vandaan te komen. Er waren zeker mogelijkheden voor Eric om nog een ronde verder te komen en je vraagt je af of hij daadwerkelijk in de Nederlandse competitie gaat spelen als hij in deze vorm is. Hij zou geen enkele tegenstand hebben, ook niet van Dicky Palyama.

De partij van Eric duurde maar 2 sets, toch duurde de partij bijna een uur. Ik begrijp dat een deel van de beslissing om tot een andere puntentelling te komen gebaseerd is op het feit dat de partijen te lang duren. Er zouden vandaag nog een aantal volgen die lang duurde. Partijen van meer dan een uur. Ik kan u nu alvast vertellen dat ik het van die partijen helemaal niet erg vond dat ze lang duurden. Ik heb ervan genoten.

Bijvoorbeeld van de partij van Chen Long tegen Son Wan Ho uit Korea. Chen Long stond in de eerste game met 14-11 achter en won toch de set nog met 21-14. We vermoedde dat Chen Long in de 2e game zou doorgaan waar hij gebleven was. Helaas voor hem ging die vlieger niet op. De Koreaan won de 2e game en moest Chen Long een 3e game spelen. Uiteindelijk duurde de partij bijna anderhalf uur. Het was jammer dat hij afgelopen was. Chen Long won de 3e game.

De partij na Eric op baan 1 was de wedstrijd van damesenkel van Sindhu uit India tegen Wang Shixian uit China. De nummer 11 geplaatst tegen de nummer 2 geplaatst. Weer een lange partij. De lange dame uit India tegen de Chinese. Verrassend voor mij had de dame uit India meer inhoud dan de dame uit China. De eerste 2 game werd er snel gespeeld en hadden beide dames een game gewonnen. De 3e game begon heel langzaam. Beide dames waren vermoeid en begonnen een beetje met tijd rekken. De stand ging gelijk op tot ongeveer 15-15. Daarna was het de dame uit India die een aantal snelle punten maakte en de partij naar zich toe trok.

Daarna was tijd voor frisse lucht, de temperatuur in de hal was wel gezakt ten opzichte van gisteren, maar het was nog steeds niet echt aangenaam. We hadden tijd genoeg om in de omgeving van de hal op zoek te gaan naar een bakker voor een lekker broodje. De hal was ruim voor aanvang van de partijen van 17.00 weer open en toen we terug kwamen was de hal al heel goed gevuld. Met veel Denen die de zomer nog in het lichaam hadden. De temperatuur in de hal lag al weer een stuk hoger dan toen we vanochtend binnen kwamen. Buiten regende het, maar in de hal was de zomer weer terug gekeerd. Ondanks dat de airco's op volle toeren draaide.

Het warme welkom dat Carsten Mogensen en Mathias Boe kregen droeg ook weer bij aan het stijgen van de temperatuur. De Denen wonnen de eerste game vrij snel maar hadden in de 2e game meer tegenstand. We kregen de indruk dat de Chinezen de verdediging iets verder naar voren hadden gezet en daardoor de Denen iets minder ruimte kregen om het spel van uit het voorveld op te bouwen. Ze moesten iets meer ballen omhoog spelen waardoor de Chinezen veel meer aanvalskansen kregen. De Denen wonnen de wedstrijd in 2 games. Gisteren was Lee Chong Wei in een strijd verwikkeld met Chen Long wie er het eerste klaar was met zijn wedstrijd. Die wedstrijd eindigde onbeslist. Vandaag speelde Lee Chong Wei tegen een Chinees, gisteren tegen een Ier. Ik had er op gegokt dat de Chinees alles zou geven om Lee Chong Wei een lange, vermoeiende wedstrijd te laten spelen, zeker gezien het feit dat Chen Long 's ochtends een lange zware partij had gespeeld. Helaas voor het Chinese kamp had Lee Chong Wei daar geen zin, hij speelde een hoog tempo en zijn tegenstander had niet veel kans. Lee Chong Wei heeft energie gespaard op weg naar de finale. Hij heeft waarschijnlijk geleerd van de vorige wereldkampioenschappen in China toen de Chinezen hem kapot gespeeld hebben.

De temperatuur in de hal ging nog verder omhoog bij binnenkomst van Viktor Axelsen. Een man met een missie. Vanaf het begin van de wedstrijd was hij bij de les, bijzonder geconcentreerd begon hij aan de partij. De Denen hadden van tevoren een strijdplan bedacht, Viktor hield zich aan dat plan, het werkte en de coach had niet veel werk meer tijdens het coachen. Viktor heerste over de baan, ballen te hoog aan het net werden meestal direct aangevallen, ballen in het achterveld in gingen zo snel mogelijk omlaag, samenvattend, Viktor is aanvallend ingesteld. De beheerste kreten na de winst doen vermoeden dat Viktor zijn doelen nog niet gehaald heeft.

Hoe goed Victor ook speelde, onze aandacht werd getrokken door de wedstrijd van Carolina Marin. Ze speelde ten Tai Tzu Ying uit Taiwan. Ze verloor de 1e game met 21-19. Ik dacht dat ze de 2e game iets dikker zou verliezen, maar daar vergistte ik mij in. Ze won de 2e game. Hoewel de speelster het op de baan alleen moet had ik deze wedstrijd het gevoeld dat de coach van Carolina een hele grote rol gespeeld heeft. Ik heb zitten kijken naar het 'spel' tussen coach en speelster. Dat was heel bijzonder, de communicatie tussen speelster en coach, in woord maar zeker ook in lichaamshouding en lichaamstaal. Hij kreeg haar steeds rustig op de momenten het nodig was.

Na de winst in de 2e game heeft hij haar gecoacht, daarna maakte ze 7 punten op rij. Ze speelde geheel vrij. Natuurlijk viel er iets van haar af toen ze de 2e game won, maar in dit geval had ik idee dat de coaching minstens zo belangrijk was.

De laatste partij van de dag was de gemengd dubbel van Joachim Fisher en Christinna Pedersen. Eerder in de week had in gezien dat de enkel van Christinna stevig ingetapet werd.

De eerste game wonnen Joachim en Christinna nog eenvoudig. Ik vermoed dat de Indonesische coach ook door had dat Christinna niet zo goed bewoog en niet speelde zo als ze normaal speelt. Ze liet veel ballen lopen die ze normaal gesproken allemaal heeft. De tactiek werd daarop afgesteld. Joachim moest veel ballen gaan halen die normaal voor Christinna zijn. Het Deense spel werd ontregeld en Christinna zat niet in de wedstrijd. Ze maakte ongebruikelijk veel fouten.

Het publiek kreeg het er warm van zitten en begon met klappen en stampen het Deense koppel te steunen. Hierdoor steeg de temperatuur in de hal nog verder. Ik kreeg spontaan zweet op het voorhoofd. Aan het begin van de 2e game dacht ik dat Denen er zelf niet helemaal in geloofden, maar met een beetje van hulp van de scheidsrechter en een lijnrechter kwam het geloof langzaam weer terug.

Gesteund door het publiek, (veel mensen gingen staan voor het laatste punt en werd er stevig in de handen geklapt) werd de 3e game toch binnen gesleept. Een golf van emotie ging door de zaal. Voor ons ook tijd voor wat emotie-eten. Door de hoge temperatuur in de hal waren de stroopwafels weer lekker.

Afwachten hoe ze zaterdag gaan smaken.

Mogelijk leest u er nog van.