Rune Massing hoeft geen Chinees meer te huren

Maak kennis met Sara Staats!

Het WK in het badmintongekke Indonesië (vanaf 10 augustus) is een mooi vooruitzicht voor de bondscoach, die zich vooral verheugt over de omvang van de ploeg nadat hij twee jaar geleden met alleen Eric Pang naar de mondiale titelstrijd in het Chinese Guangzhou afreisde.

Dit had ik toen niet durven dromen

Sportkoepel NOC*NSF had badminton geschrapt als kansrijke sport voor olympisch succes. Massing werd binnen de noodlijdende bond binnen no-time van jeugdcoach tot bondscoach en technisch directeur ineen, had met Pang slechts één speler wiens WK-deelname financieel ondersteund werd en moest voor fysieke hulp maar een lokale Chinees inhuren. En zie, twee jaar later landt in Jakarta een Nederlandse afvaardiging van acht spelers, twee coaches en een medisch begeleider terwijl Erik Meijs zich buiten de nationale selectie om voor het WK plaatste. "Op zijn verzoek zal ik hem ook begeleiden."

De nadruk ligt bij de dubbels. Het duo Selena Piek en Eefje Muskens is inmiddels geklommen naar plaats acht op de wereldranglijst en daarmee serieus kanshebber op deelname volgend jaar aan de Spelen van Rio. In iets mindere mate geldt dat ook voor het gemengddubbel Jacco Arends/Piek. "We doen nu mee, er is veel winst geboekt. Selena en Eefje worden sinds kort ook door NOC*NSF ondersteund. Aan een deel van de ploeg is nog wel een individuele bijdrage voor deze reis gevraagd, maar ik heb nu zelfs ter plekke een behandeltafel voor onze fysio mogen aanschaffen. Die wordt bij aankomst geleverd", vertelt Massing, die de sfeer in Jakarta roemt. "Bij de Indonesian Open is het altijd al een gekkenhuis. De mensen zijn er gek van badminton, hun goede spelers zijn echt helden. Als het publiek er achter gaat staan, kun je jezelf niet meer horen."

Massing zag Pang, vorig jaar kwartfinalist op het WK, afhaken. Zijn twee belangrijkste dubbels kunnen in Jakarta de A-status halen en de daarbij horende vergoeding van de sportkoepel. "De loting kon beter, maar ook slechter. Normaal gesproken treffen beide koppels op weg naar de laatste acht een keer tegenstanders die op papier sterker zijn. Ze moeten zichzelf overtreffen", zegt Massing, de bondscoach met veel extra taken. "Het is niet optimaal. Ik moet af en toe een grens bepalen. Niemand zegt: hij heeft het te druk."