Vakantie? Badminton!

Maak kennis met Kirsten de Wit!

Vorige keer schreef ik dat Viktor Axelsen niet mee zou doen Frankrijk en nu heeft hij het toernooi gewonnen. En ik schreef dat het vertrouwen in de meeste Nederlandse dubbels niet zo groot was en nu stond één van diezelfde dubbels in de finale van het gemengddubbel. (Gefeliciteerd met het resultaat!)

Ik ben dan wel op vakantie in Denemarken, maar het badminton laat mij niet helemaal los. Ook op vakantie bezoek ik een badmintonhal. In Nederland loopt het terug met het badminton. In Denemarken gaat het ook niet overal even goed in de badmintonhallen.

Ik ben in hallen geweest waar de training niet geweldig was. Ik ben op zaterdag voor een competitiewedstrijd in een hal geweest en daar speelde een jeugdteam thuis. Er was geen sfeer en het niveau hing tegen recreantenniveau aan. Daarna ging ik naar een hal een paar kilometer verderop. Een badmintonhal van negen banen diep, een echte badmintonhal zoals ze die kennen in Denemarken, een booghal. Niet veel ruimte achter de baan, maar overal hoog genoeg zodat het dak raken moeilijk is. Het is een club met een grote historie en een van de grotere clubs in Denemarken.

Een aantal jaar geleden was het ook op deze club ook niet geweldig. Maar toen is een oud-trainer, Michael Kjeldsen, terug gekomen op het oude nest en heeft zich met heel veel passie en energie op de club gestort. Mijn inschatting is dat door zijn energie en passie de club weer is gaan draaien.

Er hangen foto's aan een wand waarop alle teams van dit seizoen staan. Als ik goed geteld heb zijn het er 39: jeugdteams, senioren en recreanten samen.

Toen ik deze hal binnenkwam waren alle negen banen bezet. Er werd in 'ploegendienst' gespeeld. Ik wist dat het team uit de tweede divisie en het team uit de Denmark Serie om 16.00 uur zouden gaan spelen. De teams die voor hen speelden waren nog niet klaar. Dan wordt er gewoon gewacht, zonder mopperen en klagen.

Ook tijdens de ploegendienst vanaf 16.00 uur waren alle negen banen bezet. Per team zijn er drie banen beschikbaar. Ze spelen hier 13 wedstrijden per competitiewedstrijd. Dat maakt de teams al groter en socialer (kinderen gaan vaak op teamsporten omdat ze daar veel meer vriendjes in hetzelfde team hebben, bij voetbal ben je al snel met meer dan 12-13 kinderen in een team en bij badminton maar met 4 of 5).

Er zijn bij de wedstrijden geen scheidsrechters, er is een referee voor de hele hal. Er zijn wel tellers bij de wedstrijden. In het geval van de teams in tweede divisie en Denmark Serie jeugdspelers van een jaar of 11, 12. Die zitten op een scheidsrechter stoel naast de baan. Ze houden alleen de stand bij, de spelers beslissen zelf over in en uit ballen. Jij beslist over jouw baanhelft en de tegenstander over zijn baanhelft. En er is geen discussie mogelijk, niet onderling en zeker niet met de scheidsrechter.

Deze regeling heeft voor mij drie hele grote voordelen. De jeugdspelers zien heel goed badminton en kunnen direct dingen kopiëren naar hun eigen training en spelen. Ze zien sportief gedrag, het zou heel slecht zijn van de volwassen om zich te misdragen in aanwezigheid van een jonge speler. En de jonge spelers maken contact met de oudere spelers, wat weer bijdraagt aan de sociale samenhang binnen de club.

Wat mij ook opgevallen is dat er geen jeugdspelers meedoen in de volwassen competitie. De Deense bond heeft een leeftijdgrens ingesteld voor de seniorencompetitie. De andere dag, zondag, ben ik terug geweest naar dezelfde hal. In de ochtend speelden daar een aantal teams jeugdcompetitie. Ik wilde graag de wedstrijd van de Onder 11 zien. Kijken wat het niveauverschil is tussen de jeugdcompetitie die ik zie in Nederland en wat ik nu zou zien.

Ik moet u schrijven dat het verschil niet groot... maar gigantisch is. Er wordt heel goed en serieus gespeeld, met maniertjes die ze gekopieerd hebben van de senioren. Met tactisch goed spel. Er wordt gevochten voor de meeste ballen en er wordt stevig aangemoedigd. De mannetjes van het team wisten waar de trommels stonden en die werden uit de kast gehaald en werden stevig gebruikt.

Ook nu weer alle negen banen bezet, alles jeugdcompetitie, ouders op de scheidsrechtersstoelen en ouders achter de baan, die zich als ouders gedroegen. (Er mag bij de jongste jeugd maar heel weinig gecoacht worden. Er mag niet veel druk op de kinderen uit geoefend worden om te winnen, ze moeten vooral plezier hebben in het spelletje en lekker spelen.) Ook nu weer ploegendienst.

Door alle mensen in de hal en het geluid van de trommels was er weer veel sfeer in de hal, dat nodigt uit om goed te spelen en je best te doen voor je team, voor je club en voor je ouders en vrienden. Door de sfeer zullen ook meer mensen genegen zijn iets te doen voor de club en zo maken veel handen licht werk en gebeurt er weer van alles op de club.

Nogmaals: mijn inschatting is dat het komt doordat een man de aanjager is binnen de club. Diezelfde man ken ik nog van lang geleden en heb hem kort gesproken. Na de wedstrijden van de zaterdag, beide gewonnen met 8-5, was er een goed feest geweest vertelde hij. (Ook weer belangrijk voor de sociale samenhang binnen de club.)

Hij nodigde mij uit om te komen kijken naar de training van dinsdag. Hij zei: "Dan komen er drie trainingsgroepen voorbij, samen meer dan 100 spelers en allemaal goede spelers." En uitnodiging die ik zeker ga aannemen.

Nadat de mannetjes van de Onder 11 klaar waren, was er nog een wedstrijd van de Onder 17. Met een niveau waar mening eerste divisie team in Nederland jaloers op zou zijn. Dat zegt mij dat het niet nodig is om jeugd heel snel door te schuiven naar de senioren.

Als we alle goed jeugd in de jeugdcompetitie houden kunnen er binnen het jeugdbadminton hele goede wedstrijden gespeeld worden en vervalt het argument dat er binnen het jeugdbadminton geen tegenstand meer is.

Die tegenstand hebben we er zelf uitgehaald door de goede jeugd naar de seniorencompetitie door te schuiven. Iets wat in mijn ogen teruggedraaid moet worden.

Iets wat ik binnenkort maar eens moet bespreken met de voorzitter van Badminton Nederland. Eerst de training van dinsdag maar eens bezoeken en dan de verschillen zoeken tussen Nederland en Denemarken. Misschien...