Backhandservice bij het rolstoelbadminton in het enkelspel

Maak kennis met Ruben Jille!

Wel voor aangepast staand badminton, want dat staat gelijk aan het handboek van het reguliere badminton. Daarom verwijs ik deze spelers door naar een goede reguliere trainer, die kan ze veel beter helpen dan ik dat kan. Tenslotte, ik kan het door mijn gebrek niet voor doen, in tegenstelling tot het rolstoelbadminton wel.

Na bele trainingsuren, wedstrijduren en kijkuren ben ik persoonlijk tot deze conclusie gekomen. En daar is geen handleiding voor geschreven. Ik heb veel geluisterd naar trainers die veel tijd in ons gestoken hebben en ben dat gaan uitbreiden in het rolstoelbadminton.

Drie bondscoaches heb ik gehad als speler en geen van deze kon wijzen op de backhandservice. Hoog achter moest er gespeeld worden van hun.

Op de vele internationale toernooien kwam ik te kort in mijn enkelspel en verloor ik te veel op de service. Iedereen speelde die gewoon erg scherp kort, middels de backhand. Van 1 bondscoach moesten we het wel proberen, maar zelf deed zij het voor om de shuttle vol beet te pakken en niet bij de uiteinde van de shuttle tussen duim en wijsvinger. Het is dat ik in een rolstoel zat anders was spontaan mijn sportbroek over mijn sportsokken gezakt.

Ik ben overgestapt naar de backhandservice wat resulteerde in brons op het WK twee jaar geleden. Het is beter dat spelers met de backhand serveren. Niet in de hoeken maar op de voetplaat van de rolstoel, want daar kan je met je racket niets doen (geen voorspanning). Je hoeft de shuttle niet scherp te spelen als hij maar kort onderweg is. Wat je terug krijgt is niet belangrijk, het zal nooit een smash zijn, of een drop, en dat zijn tenslotte de gevaarlijkste slagen in het rolstoelbadminton. Want een geplaatste smash is niet terug te spelen. Iedereen mag dat tegen spreken, maar in het rolstoelbadminton is een geplaatste smash onmogelijk, waar die ook geplaatst wordt.

Een drop zoals enkele spelers hem kunnen plaatsen is dodelijk en sta ik met verwondering te kijken. Gelukkig zijn dit ook maar enkele rolstoelspelers die dat kunnen. Nederland heeft er 1, een speler hier bezit het ook. Geweldig wat een schijn en plaatsingsprecisie.

Korte service op de voetplaat van de rolstoel. Krijg je als speler ook deze service, kijk dan wat je tegenstander doet. Blijft deze staan, niet kort geven maar hoog achter in het veld . Beweegt de speler naar achter, speel hem dan kort en is het punt van jou.

Het hoeft niet naar de hoeken of precies op de lijn, dat is niet nodig. De massa van de rolstoel beweegt al naar achter en spierkracht is nooit meer in staat om de rolstoel weer naar voren te krijgen en je bent te laat.

Staat je tegenstander ver naar voren, dan geef je een snelle service over hem heen, en zal hij altijd te laat zijn achter. Wel zal hij de shuttle kunnen pakken maar helt dan zo ver naar achter waardoor je altijd een halve hoge shuttle terug krijgen waar je alles mee kan doen.

Ontvang een service in rust, en ga niet krampachtig je wielen vasthouden. Rust is het alle belangrijkste in de badmintonsport. Een goede speler is een luie speler, die in staat is om de tegenstander moe te maken, of je nu normaal speelt of dit in een rolstoel doet. Of je nu voetbalt of schaakt. Op een internationaal toernooi in Spanje heb ik twee Koreanen een finale zien spelen WC-2, die duurde bijna 2 uur. Techniek hetzelfde maar degene met de uithoudingsvermogen heeft gewonnen. Drie sets 22-20, fantastisch. Wat is de techniek? Daarover later meer.

Als laatste... Krijg je toch steevast een hoge service, gegeven met een lage forehand, plaats hem altijd diep achter in het veld. Sta op je basis en regisseer je tegenstander. Punt is voor jou.