Voetenwerk voor de puberteit

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Dus in je training kan je er gerust van uit gaan dat je voor iedere speler moet gaan kijken welke onderdelen van het voetenwerk je op de harde schijf gaat aanbrengen.

Bij jonge spelers heb je ook nog eens het verschil tussen jongens en meisjes, waarbij je sterk rekening moet met de puberteit houden. Waar je bij jongens direct kan beginnen met het voetenwerk dat ze ook als volwassen spelers zullen gaan gebruiken, heb je bij meisjes het gegeven dat hun lichaam zodanig verandert en het zwaartepunt na de puberteit zal in de meeste gevallen behoorlijk zijn verplaatst. Voetenwerk wat meisjes hebben aangeleerd voor hun puberteit is dan vaak niet meer bruikbaar en het wordt door meisjes ervaren als "ik ben te langzaam" of "ik sta vast en kom niet weg".

Als je voor de puberteit al wat aan voetenwerk zou willen doen, dan zal je heel goed rekening moeten houden met de toekomstige lichaamsbouw van het meisje. Hoe steviger de speelster hoe eerder je kan beginnen met het volwassen voetenwerk. De lichamelijke veranderingen waarmee je te maken hebt zijn behoorlijk ingrijpend in het voetenwerk. Niet alleen komt het zwaartepunt lager te liggen, maar ook de heupen en benen veranderen. De heupen van de meisjes worden breder en naar mate de bekken groeien en onder invloed van hormonen er zich extra vet gaat zetten op de heupen, zullen de bekken zich iets naar buiten draaien. Badminton is ook nog eens een sport waarbij veel vrouwen makkelijker stevige heupen krijgen. Door het type training dat we doen, waarbij de bovenbenen veel zwaar werk moeten doen in een vrij lage positie en je ziet dan ook vaak dat de voeten naar buiten gedraaid staan.

Al met al een groot verschil in vergelijking met de lichaamsbouw van het meisje voor de puberteit toen al deze dingen niet mee speelden. Ik kan er in de literatuur vrij weinig over terugvinden anders dan dat onderzoekers menen dat de groei van de bekken en het aanleggen van een vetvoorraad rond de heupen een gevolg is van de aanmaak van hormonen en dus ook erg kan verschillen van persoon tot persoon. Net als met zoveel andere dingen is het veel meer mijn ervaring die me heeft overtuigd dat het zo in elkaar moet zitten en wat ik er aan zou moeten doen. Zeker als je er maar weinig over terug kan vinden in medische stukken. Wat ik met zekerheid kan zeggen, is dat het veranderen van het lichaam voor meisjes in de puberteit grote gevolgen heeft voor het voetenwerk en dat je dus niet teveel vast moet leggen voordat de puberteit en de daaraan verbonden groei van bijna 8 cm per jaar voorbij is. Dit wil ook weer niet zeggen dat je echt moet wachten tot de puberteit helemaal achter de rug is, want al na de eerste twee jaar wordt het duidelijk welke kant het op gaat en kun je het voetenwerk er op aanpassen.

Op jonge leeftijd zo tussen de 6 en 10 jaar laat je de spelers vooral door loopwerk doen. Vooral niet laten huppelen op de baan. Gewoon de shuttle volgen als je geslagen hebt. Het gaat er veel meer om dat spelers op jonge leeftijd tactisch leren denken en veel minder om patronen te volgen met allerlei stapjes en huppels die niets bijdragen aan het verbeteren van het spel. Ik ben er een grote voorstander van dat het voetenwerk vooral effectief moet zijn en dat is voor iedereen weer anders. Voor de puberteit zijn meisjes 2 tot 3 cm groter dan jongens. Meisjes gaan ook nog eens gemiddeld twee jaar eerder in de puberteit. Verschil tussen jongens en meisjes voetenwerk is dus helemaal niet nodig voor de puberteit, dat gaat pas komen in en na de puberteit.

Het aanleren van voetenwerk is dus uitsluitend gebaseerd op het beënvloeden van het denken over de technische en tactische mogelijkheden die een tegenstander heeft en de speler dus aanleren daar heen te bewegen waar de volgende shuttle gaat komen. Het verkrijgen van tactisch inzicht is veel belangrijker voor het latere voetenwerk dan het aanleren van pasjes die je na je puberteit weer moet afleren.

Als we iets gaan doen op het gebied van voetenwerk voor jonge spelers dan gaat dit over de lichaamspositie te opzichte van de baan waarin de shuttle word aangespeeld. Je gaat dus opletten hoe een spelers voetpositie is in relatie tot de te spelen slag. Welke sprong of rotatie is mogelijk met je voetenstand.

Je bent ook veel bezig met het verschil tussen hoog blijven zonder voorspanningssprong als je de aanval kiest en je wel voor een voorspanningssprong kiest en dus ook lager gaat zitten bij een verdediging. Zodra ze de voorspanningssprong juist uitvoeren ga je een combinatie maken met de voetenstand, zodat je een richting bepaalde voorspanningssprong krijgt.

Een ander iets waar ook aandacht aan mag worden besteed zijn de start- en stopsituaties. Zo komt bijvoorbeeld de 'recovery step' in beeld. Het juist landen in bijvoorbeeld de ARH zodat spelers een snelle eerste stap kunnen zetten, hun rug niet belasten en uit de baan vallen door met de juiste hoogte te springen. Het voorbereiden op goed voetenwerk voor de puberteit houdt ook in dat je gaat zoeken naar een goede balans op de baan en dat betekent weer dat je core stability training doet met deze speler. Zonder CS training is het veel moeilijker later goed voetenwerk aan te leren.

Laat ik op het laatst even heel duidelijk zijn over wat ik met dit stukje wil zeggen. Het is voor mij zo logisch en voor anderen zo nieuw dat we volledig langs elkaar heen praten. Dus even punt voor punt wat belangrijk is voor jonge spelers:

• 1. Het lichaam van de meisjes verandert heel erg tijdens de puberteit en dit heeft grote invloed op het voetenwerk na de puberteit. Besteed dus niet veel aandacht aan het vast leggen van voetenwerk tot na de puberteit.
• 2. Er is geen verschil tussen het trainen van jongens en meisjes voor de puberteit, jongens ontwikkelen zich veel later dan meisjes.
• 3. Focus op tactiek en het inzicht van voorspelbaar badminton.
• 4. Wanneer gebruik je een voorspanningssprong?
• 5. Voetenwerktraining alleen rondom het lichaam, start, stop, balans en voorspanning.
• 6. Core stability training voor een goede balans op de baan.
• 7. Alles tussen het slaan van de shuttle en het bewegen naar het net structureren spelers met hun eigen mogelijkheden er gewoon zo effectief mogelijk naar toe laten lopen.

Tijdens en na de puberteit ga je de gaten opvullen tussen het slaan van de shuttle en het bewegen naar de volgende slag. Ik kom later terug op voetenwerk training tijdens en na de puberteit.

Er bestaat geen dubbel of single voeten werk voor jeugdspelers. Spelers die voor hun 17e verjaardag al zeggen dat ze een dubbelspeler zijn: onzin!