FederNees: BC Zwijndrecht Kampioen van België

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Eentje waar de spanning groter werd verwacht. Eentje waar de uitkomst na Nieuwjaar alleen maar klaarder werd per ontmoeting. Zeven speeldagen lang werd er geopperd om het onderste uit de kan te halen. Vier kwalificatiedagen en drie eindrondedagen. Of iedereen onfeilbaar is qua inzet, entourage en beleving laat de ontkenning toch ietwat onomwonden pruttelen. Het was in dat opzicht een seizoen met twee gezichten. Bovenal is het wel een feit dat de ploeg die zich het meest ingeleefd heeft in zijn rol, de terechte winnaar werd van de Victor League.

Zwijndrecht stak er met kop en schouders bovenuit. De laatste speeldag werd eentje om zijn spelers, entourage en supporters van te laten genieten. Aardig gelukt, vast wel. Tegen Lebad stak het 's ochtends al van wal om in zijn missie te slagen. Dat ene, allesbeslissende punt werd nog voor het middaguur behaald. Willems - Philips en Haan - Broeke openden de score. De Langhe en Philips haalden vervolgens wel heel makkelijk de beslissende punten binnen. Zwijndrecht stond in geen tijd 0-4 voor. De titel was binnen. In stijl werd het wel bewerkstelligd, dankzij Monique Broeke die Tak Chin Lam te snel af was in een Nederlands onderonsje. Dat Lebad het zonder de licht gekwetste Biesbrouck stelde, doet niks af aan de overwinning van de Antwerpenaren. Zwijndrecht won ook zijn elf voorafgaande ontmoetingen, een twaalfde kon er dus wel bij. Maximaal geoogst. W&L lichtte in de voormiddag zijn optie op de tweede plaats. Het won hiervoor met glans van BAD 79. Bij een 6-0 stand diende Wouter Claes de strijd te staken met een beenkwetsuur. Anders had een forfaitscore wel eens als uitslag op het bord kunnen staan.

In de play-downs was het spanning troef tussen Pluimplukkers en W&L 2. De Leuvenaars liepen 3-1 uit. Vooral dat derde punt zorgde wel voor wat consternatie. Bracke klopte na drie kwartier M. Van Gastel. Een uithaal, een kaart. Rood! Pluimplukkers stond plots met de rug tegen de muur. Een uitsluiting volgde wel niet. Het was wel een uppercut die het moest verwerken. Jaques en vervolgens Delsaert - K. Claes twijfelden niet. De twee punten gingen naar W&L 2 dat zich nagenoeg gered zag. Hiervoor diende het enkel nog afstand te nemen van Saive, dat alweer niet volledig aan de toss kwam. Everbergse profiteerde in de voormiddag door 7-1 te winnen, uiteindelijk wist W&L 2 met 8-0 net dat tikkeltje beter te doen. Pluimplukkers en Everbergse zouden bijgevolg het onder elkaar uitmaken wie zich zou redden. De Gentenaren startten het best en liepen 3-1 uit. De dames konden het uitspelen. Everbergse moest immers de resterende vier wedstrijden winnend afsluiten om zich alsnog te redden. Daarin slaagde het niet. Sanne Verbeek en Lynn Sioncke scoorden de beslissende punten, de mixed matchen werden nog verdeeld. De overwinning van amor-duo Van Gastel - Verbeek leverde bovendien Pluimplukkers de eindwinst in de play-downs op.

In de kampioenenpoule was het enkel nog uitvechten in welke volgorde de top drie bekleed worden. Lebad klopte BAD 79 een tweede maal in de play-offs. Voor BAD 79 zou er geen puntje weggelegd zijn, maar met zekerheid over behoud nog voor Nieuwjaar, stelde het zich vooraf al meer dan tevreden. Lionel Warnotte en Manon Vervaeke eindigden de competitie met winst in een geanimeerd duel met Roel Van Heuckelom en Debbie Janssens. Lebad won de ontmoeting wel met 2-6 en eindigt als derde in het kampioenschap. De tweede plaats was voor W&L weggelegd, dat na de beslissing in het kampioenschap Zwijndrecht alsnog zijn eerste en enige puntenverlies toediende. Tomas Simkens verving Claes in het dubbelspel en won met Oleffe van Willems - Philips. De oerschreeuw bij de Leuvenaars zette meteen de toon. Ook Elst - Snoeck wonnen vlot en hierdoor zette het de kampioen zowaar op een 0-2. De aardig volgelopen zaal bleef zijn spelers aanmoedigen. De opgelopen achterstand deed hoe dan ook niks af van het glansrijke seizoen. Een iets te makkelijk seizoen. De enkelpartijen werden verdeeld. De Langhe en Haan voor Zwijndrecht, Simkens (tegen Philips) en Snoeck voor W&L 1 hielden de Leuvense voorsprong recht. En toen was het moment van de dag gekomen: de allerlaatste match van Manon Albinus. De Langhe - Albinus en Oleffe - Elst, een wedstrijd die door Olympisch umpire Serré in goede banen werd geleid. Spandoeken werden afgerold, met tussendoor ook een tifo. Eentje met alleen maar een positieve boodschap. Van de hand van kinderen. Haar kinderen. Onschuldig mooi. De sfeer was verlekkerd goed. De fotografen zaten in aanslag klaar om de laatste kiekjes te maken, de supporters konden zich niet langer houden. En dan was het geschied. Die lange carrière van nationale en internationale successen, met net geen Olympische Spelen. Aardig palmares, hoor. Weinigen gegeven. Wij Belgen waren toch een beetje blij haar erbij te mogen hebben. Dat emo-moment werd heus gesmaakt. De toesnellende familie, de groepsknuffel. De ontlading was bijzonder.

De Victor League zit erop. Zwijndrecht is kampioen gespeeld, voor het tweede jaar op rij. Vorig jaar verrassend. Dit seizoen outstanding. Van W&L 1 werd iets meer verwacht dan wat het uiteindelijk klaarspeelde. Misschien dan toch volgend jaar? Qua breedte zit het daar alleszins goed. Lebad was derde beste. BAD 79 bleek een aanwinst voor de Victor League, zowel qua mogelijkheden als attractiviteit. Pluimplukkers kende de pech net naast de play-offs te grijpen en mocht uiteindelijk nog tot de laatste ontmoeting strijden voor het behoud. Iets waar W&L 2 meer dan terecht in slaagde. Everbergse kwam dat tikje te kort. De kern was net iets minder en het beschikte niet over de speler die het verschil kon optekenen. Het blijft evenwel een ploeg die kan terugkeren. Saive blijkt in zijn huidige format geen verlies voor de hoogste afdeling. En dat is nogal zacht uitgedrukt. Laatstgenoemde teams ruimen plaats voor DZ99 en De Dijlevallei die na amper één seizoen hun plaats weer innemen in de Victor League. Vooral van DZ99 mag er toch iets verwacht worden. Een jong team dat een frisse wind zal doen waaien. Twee jaar ouder, twee jaar sterker. Vooral in de breedte met meerdere sterkhouders. In dat opzicht wordt het nog een laatste keer achterom kijken naar de topploegen in onze hoogste afdeling. Kunnen de sterkhouders van Zwijndrecht en W&L behouden blijven en welke transfers kunnen er uit hun hoed getoverd worden? De uitkomst en het resultaat van dit alles zal voor een volgende editie zijn. De Victor League sluit zijn deuren voor een aantal maanden. Volgend seizoen is het opnieuw van de partij, na het tweede Europese avontuur van landskampioen BC Zwijndrecht.