Vier uur cup-a-soup: Guido Veenstra is géén micromanager!

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Ik heb al eerder gezegd dat ik er voor 100% in geloof dat de mensen die dit werk doen het met de beste bedoelingen doen. Er zijn binnen Badminton Nederland maar enkele personen die echt belang hebben bij een aantal van de fouten die al dan niet bewust zijn gemaakt. De structuur binnen de organisatie laat dit toe en de controle is onvoldoende. Zoals een aantal afgevaardigden terecht stellen, moeten zij beslissingen nemen over zaken waar de bond een eenzijdig informatiebeeld van geeft dat vaak onvoldoende is en alleen het doel schijnt te hebben het door de vergadering te loodsen zonder dat er moeilijke vragen over gesteld gaan worden.

Het geen informatie verstrekken is een stokpaardje van de bond. Het bestuur zou al in het eerste uur van de vergadering vallen als er vragen gesteld gaan worden over het SBT-rapport. Dit rapport is ook voor deze vergadering van 25 juni niet wordt toegestuurd. De afgevaardigden moeten dus ter plaatse een beeld vormen over dit rapport (ik ga er van uit dat het op de vergadering wordt voorgelegd).

De afgevaardigden zijn nog in een bevoorrechte positie, want ik heb als kandidaat nog helemaal niets ontvangen buiten wat informatie over het kiezen van de voorzitter en de eisen waaraan ik moet voldoen.

Hieronder staat de e-mail die ik heb mogen ontvangen van afgevaardigde Guido Veenstra. Het eerste gedeelte is niet zo belangrijk en vrij algemeen maar het begint wel heel aardig te worden bij "iedere kandidaat staat vrij". Daar gaat de heer Veenstra in op het feit dat je hen zou moeten benaderen en het niet via de media moet "rondbazuinen" en dan denken dat ze al bekend genoeg zijn.

In de statuten staat keurig omschreven wat de taken, bevoegdheden en verantwoordelijkheden van de afgevaardigden is. De praktijk is dat je als afgevaardigde niet moet gaan micro managen en over elk detail geinformeerd wil worden en mee wil praten. We sturen bij op grote lijnen daar waar een meerderheid te vinden is. Het bestuur legt verantwoording af en informeert op de door hun gekozen wijze. Indien de communicatie niet naar wens zou zijn dan kun je daar ter vergadering melding van maken, verdere vragen over stellen en desnoods een halszaak van maken en het bestuur weg te sturen, hetgeen een laatste middel zou zijn.

Voor wat betreft de voorzitterskwestie is het wat mij betreft heel eenvoudig. Er zijn slechts 32 afgevaardigden, wegens desinteresse in de meeste regios zijn niet alle plaatsen bezet en zijn het er in de praktijk nog minder.

Iedere kandidaat staat vrij om iedere afgevaardigde te benaderen en zijn verhaal te doen. Een van de kandidaten heeft daar ook voor gekozen. De huidige voorzitter niet maar in zijn geval zou je kunnen zeggen dat daartoe de noodzaak wellicht niet toe is omdat het gaat om continuering (in principe altijd te verkiezen vanwege de noodzakelijke stabiliteit binnen een organisatie, tenzij zwaarwegende redenen om een nieuwe koers te kiezen) van zijn voorzitterschap. Wij kennen hem dus al.

Kandidaten die menen dat zij de afgevaardigden niet direct hoeven te benaderen blijven dus onbekend, vertrouwen er op dat wij alles tot ons nemen wat zij in de media rondbazuinen, denken dat zij al bekend genoeg zijn of wat dan ook. Wat mij betreft gaan wij in alle stilte verder en wachten wat er tot ons komt. Ter vergadering kun je je al dan niet beklagen over de informatievoorziening over welk onderwerp dan ook. En een kandidaatvoorzitter die zijn ideeen niet rechtstreeks aan het handjevol afgevaardigden bekend wenst te maken, daar hoef je niet op te stemmen.

Ik heb de "reply all" optie gebruikt maar zie nu dat er ook mensen op cc staan die wat mij betreft geen deel uit maken van seze discussie, mischien kunnen we daar wat voorzichtiger mee zijn. Kandidaatvoorzitters, voormalig afgevaardigden en zeker de vertegenwoordiger van de firma Carlton zijn ten onrechte deelgenoot van deze discussie.

Guido

Ik kies er voor om alle mensen binnen Badminton Nederland te informeren over mijn ideeën als trainer, badmintonliefhebber en voorzitter. En de afgelopen twee jaar heeft eenieder kunnen lezen hoe ik over dingen denk. Daar hoeft je het natuurlijk niet mee eens te zijn, maar mijn standpunt is wel duidelijk voor iedereen. Dus ik laat niet alleen wat van me horen als er een verkiezing is, maar gewoon het hele jaar door. Zo zou het ook moeten zijn in een open, transparante organisatie.

De heer Veenstra stelt dus dat ik ervoor kies onbekend te blijven, terwijl het tegendeel het geval is. Als goede vertegenwoordiger ben je op de hoogte wat er zich in de media afspeelt. Als ik die belangstelling niet zou hebben, dan zou ik vanuit Vietnam niet kunnen volgen wat er in Nederland speelt. Dus in tegenstelling tot de heer Veenstra heb ik juist een hoge pet op van de media als informatiebron.

Verder wil ik nog aangeven dat het dankzij de media en het internet is dat de problemen niet langer onder tafel geveegd konden worden. Er is duidelijk geen antwoord van de bond hoe ze om moeten gaan met de nieuwe media. Ik noem dat een verbetering van de openheid van bestuur en heb gemerkt dat men daar aan de andere kant van de tafel heel anders over denkt.

Het meest schokkende komt wel in het laatste gedeelte van de e-mail (het kwam als een tweede e-mail trouwens). “zie nu dat er ook mensen op cc staan die wat mij betreft geen deel uit maken van seze discussie” De heer Veenstra geeft ook aan dat de heer Ridder wel mee zou mogen doen maar Ted van der Meer en ikzelf zeker niet.

Over dit onderwerp kan je natuurlijk van mening verschillen. Dat alleen de 32 afgevaardigden dingen en meningen weten of toegestuurd moeten krijgen is ook een transparante gedachte. Al is die wat elitair te noemen. En deze elitaire gedachte is nu juist het probleem door de hele organisatie heen. De bondscoach vindt het niet nodig me te informeren over trainingsprogramma's van spelers, de technisch directeur hoeft me niets uit te leggen, de bondsdirecteur hoeft me geen informatie te geven, het bestuur hoeft geen rapport te verstrekken voor de vergadering en ga zo maar door.

Als laatste wil ik nog even kwijt dat ik ook heel blij ben met de e-mail van de heer Veenstra. Als ik eventueel deel ga uit maken van het bestuur, dan zijn er in de zaal gelukkig ook meer mensen die spelfouten maken net als ik. Dat geeft me bijna het gevoel ook een gewoon mens te zijn.

Ron Daniëls