De one inch punch van Bruce Lee

Jij het nieuws, wij een tikkie!

De theorie van de one inch punch is perfect te gebruiken in onze sport bij alle situaties waarbij je de shuttle op het voorste gedeelte van de baan neemt, dus in lobs, drives en in verdedigende slagen.

De focus ligt vooral bij het alleen maar naar voren bewegen van je racket zonder je racket als voorbereiding naar achter word gebracht. De kracht komt volledig uit een korte extention beweging van je onderarm in verhouding tot je bovenarm. Dit alleen geeft al voldoende kracht om de shuttle ver over de achterlijn te spelen. Het moeilijke van deze techniek is dan ook niet de kracht die er mee wordt ontwikkeld maar juist het controleren van deze kracht. De minimale beweging geeft een kort raakmoment met totaal geen inleidingbeweging die je traditioneel ziet bij een lob. Het racket wordt traditioneel in een lange baan van achter naar de shuttle toe gebracht waarbij de kans op fouten natuurlijk veel kleiner is.

De techniek is verder uit te breiden tot het verpakken van de grip 'met de klok mee' om bijna een slicebeweging over de shuttle heen te maken wat een snelle duik van de shuttle tot gevolg heeft en dus een aanval van de tegenstander bijna onmogelijk maakt. Het gevolg is dat de tegenstander gedwongen is driveslagen als aanval te kiezen. Je kan met deze lobtechniek dus de steilheid van de returnslag van de tegenstander veel verder naar het achterveld brengen of juist vanuit je eigen middenveld het tempo van de rally opvoeren door de shuttle in zijn baan te onderscheppen en sturend spel aan je tegenstander op te leggen.

Het spreekt vanzelf dat als je de grip verpakt en je een slice bewegingen over de shuttle heen wil maken het raakvlak van het racket ten opzichte van de shuttle nog kleiner wordt en het dus nog weer wat moeilijker wordt de shuttle goed te raken. (Het racketblad is 20 cm breed en wanneer je de grip verdraaid met de klok mee verklein je de breedte-oppervlakte van het blad met wel 10 cm. Je moet de shuttle dus wel heel erg precies in het midden van je blad kunnen raken om fouten te voorkomen.) Het verpakken van de grip kan ook worden gebruikt om met opzet de shuttle tegen de netband te spelen, het moedwillig tegen het net spelen van de shuttle is een vast onderdeel van mijn training en wordt vaak nog gezien als geluk maar is dat helemaal niet want dit soort van geluk kan je gewoon trainen.

Het spelen van deze korte slag techniek heeft natuurlijk ook een schijnbeweging effect enkel en alleen al omdat je helemaal niets laat zien aan de tegenstander in de vorm van voor bewegingen. Door het invoeren van een kleine schouder beweging voor het slagmoment krijg je de bekende Peter Gade slag van een getrokken long-line lob waar de schijn een cross-lob suggereerde.

Naast het verpakken van de grip werken we ook veel met het versnellen van de slag voor drivesituaties. Hier pakken we de shuttle iets hoger dan in de situatie van de lob en maken nu gebruik van een terugtrekbeweging van het racket. Deze techniek heeft een ander focus punt in de slagbeweging. Daar waar we in de lob alleen maar gebruik hoeven te maken van een voorwaartse beweging om de shuttle met een minimale beweging naar de achterlijn te sturen, wordt de beweging nu gevolgd door een snelle en extreem korte terugtrekbeweging zodat het raakmoment komt te liggen bij het nazwieppunt van het racket. Het is het beste te vergelijken met het knallen van een zweep of het slaan met een handdoek waar je ook gebruik maakt van de nazwiep. Het knallen van een zweep geeft een supersonisch moment: het puntje van de zweep gaat in werkelijkheid even door de geluidsbarrière en gaat dus sneller dan mach 1 voor een zeer kort moment. Een racket is te stijf en te kort om ook maar in de buurt te komen van mach 1, maar kan op het raakpunt van de doorzwiep wel een veel hogere snelheid bereiken dan bij een eenvoudige voorwaartse beweging. Bijna alle spelers van enig niveau doen dit ook bij het spelen van een driveslag waarbij extra snelheid moet worden gemaakt. Je kan dat ook duidelijk zien bij highspeed camera-opname van badminton. Het probleem is dat veel trainers niet bewust zijn van het gebruik van deze techniek en het dus ook in de uitleg niet vertellen.

Tactiek

Er is ook nog het tactiekgedeelte van deze techniek, want het is afhangkelijk van het type voetenwerk dat je gebruikt welke techniek je gaat toepassen. Je zult bijvoorbeeld geen snelle vlakke cross-lob spelen als je op je BH-kant met rechts bent overgestapt. Over het voetenwerk wil ik graag een apart artikel schrijven omdat het erg veel informatie betreft.

Je moet deze techniek niet zien als basistechniek, dat is het namelijk niet. Het is een extra mogelijkheid voor het spelen van aanvalsspel en je moet het dus op het juiste moment gebruiken. De lob zoals we die vandaag op de training leren is wel degelijk een vast onderdeel van het spel en wordt zeker in de opbouw en de minder snelle spelmomenten vaak toegepast. Het gaat hier om het versnellen van het spel om de tegenstander onder druk te zetten of juist om gebruik te maken van een zwak moment in het spel van de tegenstander en de druk op te voeren.

Ron Daniëls