Ver van moeders pappot

Ken je BC Heemskerk al?

Ze verliet haar ouderlijke omgeving in Roermond om beter te worden in het badmintonspel. Vorige maand won ze twee keer in Slovenië.

Het badmintontalent moet Cheryl Seinen toch echt van haar ouders hebben. De Roermondse probeerde op jonge leeftijd nog even de turnsport, maar stapte al snel over op badminton, de sport waar ook haar ouders Alfonds en Silvia en zus Ashley al voor vielen. Ze werd op negenjarige leeftijd lid van BC Roermond.

"Je gaat met je ouders mee naar de Jo Gerrishal en neemt zelf ook dat racket eens in de hand. Wat je ziet tijdens de trainingen wil je zelf ook wel eens uitproberen. En ik vond het ook nog leuk. Vooral de snelheid van het spelletje en het slaan tegen de shuttle."

Niet veel later werd ze gevraagd bij het Steunpunt en het RTC. Daar bleef het niet bij. "Joris van Soerland was niet alleen trainer bij het steunpunt, maar ook trainer van Van Zijderveld in Amstelveen. Hij vroeg me of ik geen zin had om in Amstelveen mee te komen trainen. Ik was toen dertien jaar. Om op zo'n jonge leeftijd gevraagd te worden bij een eredivisieclub is leuk. Maar naast het vele reizen werd ook het goed plannen met school heel belangrijk. Het huiswerk maakte ik vaak in de auto."

Met haar ouders als chauffeurs reisde Cheryl van Limburg naar de Randstad. "Mijn ouders hebben op internationaal niveau gespeeld en ook mijn zus Ashley heeft op niveau gespeeld. Helaas was ze te oud voor de nationale jeugdselectie en daarmee verdween bij haar het plezier in de sport."

Het vele reizen was niet op te brengen voor het sporttalent én haar ouders. Een jaar later (veertien jaar) verliet ze Roermond en trok in bij een gastgezin in Amstelveen. Een grote stap voor Cheryl en haar omgeving. "Ik kreeg de mogelijkheid om meer te trainen en zo beter te worden. Mijn ouders hebben me steeds gesteund. Ze gunden mij deze kans. Ik woonde dan wel in Amstelveen, maar ze blijven toch steeds in mijn hart. En we belden iedere dag wel even."

Het vertrek uit Roermond had ook gevolgen. Zoals het maken van nieuwe vrienden. "In het eerste half jaar had ik nog wel contact met mijn vriendinnen in Roermond, maar dat werd steeds minder. Ik had het te druk met sporten. Dat is belangrijk voor mij. Na mijn schoolopleiding wil ik fulltime gaan badmintonnen." Cheryl Seinen zit in de tweede leergang Sportmarketing en Communicatie aan het Johan Cruijff College en loopt momenteel stage bij Topsport Gelderland (Olympisch steunpunt).

Inmiddels is ze zeventien jaar en weet bijna niet beter dan dat ze niet meer bij haar familie woont. Amstelveen heeft ze verruild voor Papendal. Veel is er niet veranderd. Ze moet alleen nu zelf de was doen, maar daar tilt ze niet zo zwaar aan. "Mam heeft me het één keer uitgelegd, zo moeilijk was dat ook niet. Ik ben veel zelfstandiger geworden. En gelukkig heb ik geen last van heimwee. Maar af en toe een dagje naar huis is toch wel eens fijn."

Dan helpt ze haar vader Alfonds bij de trainingen in Maasbracht. Sinds dit seizoen komt Cheryl Seinen uit voor Almere en maakte daar ook haar officiële debuut in de eredivisie. In Almere is ze teamgenote van Thamar Peters (Maasbracht), die net als Dorien Lups (Maastricht) ook op Papendal wonen.

Internationaal timmert de Roermondse inmiddels ook al flink aan de weg. Bondscoach Rune Massing heeft haar opgenomen in de selectie van Jong Oranje. Het enkelspel is niet haar sterkste onderdeel en scoort vooral in het dubbel- en mixspel. "Ik heb een goede en harde smash en kan goed oplopen naar het net om druk op de tegenstanders te zetten. Ik zoek graag de aanval en neem vaak het initiatief."

Een vaste dubbelpartner heeft ze niet. "Met Ruben Jille mix ik nu wel wat vaker. Hij is een jaar jonger en we kunnen daarom niet alle wedstrijden samen spelen." Haar internationale debuut was vorig seizoen tijdens de EJK in Portugal. Begin dit jaar bereikte ze tijdens een landenwedstrijd in Zweden de halve finale.

Haar mooiste moment tot dusver beleefde Cheryl vorige maand in Slovenië. Ze won twee keer goud met Ruben Jille het gemengd dubbel en het vrouwendubbel met Imke van der Aar. "Het is altijd leuk wanneer je een goed resultaat haalt. Daar doe je het allemaal voor. Maar ik wil nog steeds beter worden. Mijn volgende doel zijn de EK voor junioren in Turkije. Daar moet ik nog hard voor trainen om geselecteerd te worden. De Olympische Spelen is het hoofddoel. Al komen de Spelen in 2016 voor mij te vroeg."