Henri Vervoort mengt zich in discussie over het Badminton Nederland topsport beleidsplan

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Beste Stef, Ron, coaches, spelers en andere lezers,

Graag wil ook ik enkele woorden toevoegen aan een en ander dat tot nog toe geschreven is, mede omdat ik enkele weken geleden een artikel op deze site heb geschreven met mijn "haalbare ideaalbeeld". Hierin heb ik geprobeerd een combinatie te makentussen enerzijds alle mogelijke voorwaarden scheppen voor topsport en het helpen van topsporters in hun ontwikkeling richting de top en anderzijds, zowel al het mogelijke was gericht op topsport, maar er verschillende opties tussen zaten om ook op vele verschillende manieren een structuur te creeeren waarin je het maximale eruit haalt ook op gebied van betrokkenheid en binding van leden, reclame, sponsoring, kennisdeling, samenwerking enzovoort. Mijn overtuiging is dat dit voorstel een uitstekende optie is om zoveel mogelijk voorwaarden voor topsport op wereldniveau binnen handbereik te hebben. Bovendien werkt een project op deze "oro-methode" sterk motiverend richting spelers, en dit is nodig ook, want ik denk dat we allemaal wel weten dat het pad naar de top, geen makkelijke weg is en veel van atleten vraagt.

In mijn suggestie heb ik ook duidelijk gesteld dat ik benieuwd was naar de alternatieve optie van BNL, en ik hoopte dat ze met een nog beter plan kwamen, waaraan ik graag iedere vorm van medewerking verleen, indien dat gewenst mocht zijn. Helaas zie ik niet heel veel in een plan met 18 uur training, zelfs als dat 18 uur puur individueel werk zou zijn, is het te weinig voor meer dan leuk meedraaien in EBU toernooien.

Deze 18 uur, is één van de weinige werkelijk concrete dingen die ik onlangs heb kunnen lezen, en ik excuseer mij gelijk dat ik niet alles wat beschikbaar is aan afgevaardigden lees en ik mij dus baseer op secundaire bronnen. Mocht dit naast de waarheid zijn, dan is dat helaas zo en vind ik dat vervelend. Anderzijds denk ik dat het open delen van plannen en dit duidelijk op internet zetten helpt met het uitwerken hiervan.

In de academische wereld is het controleren en her-controleren van onderzoek door ook mensen die niet je mening delen, vrij normaal. Dit haalt namelijk fouten eruit, geeft misschien nuttige suggesties, en verbeterd de algemene kwaliteit.

Ik zie niet waar het probleem ligt om dit NIET te doen. Ik begrijp dat Ron misschien wel eens vrij direct is en dat dat niet altijd leuk is, maar dat is een mening, of dat een anonieme reactie niet altijd constructief is, al heb ik er persoonlijk geen problemen mee, omdat ik waarschijnlijk de helft van de mensen die met volledige naam reageren, sowieso niet ken.

Als we echt ergens heen willen, en als nederlander en badmintongek, is dat mijn grote doel en of dat linksom of rechtsom gaat, rood, groen, geel of blauw is, maakt mij weinig uit, als het maar de beste manier is om dit te doen.

Terecht zegt Stef Meijs dat er meer wegen zijn die naar Rome leiden, toevallig schrijf ik dit letterlijk uit Rome. Dit klopt, vele wegen leiden hiernaar toe, maar niet alle wegen: en als je de verkeerde richting uitrijdt, kom je er zeker niet. Een wat simpele vergelijking die echter goed uitdrukt waar het echt om gaat:

We moeten nu echt de juiste weg kiezen, als BNL, anders wordt de afstand straks steeds groter, wordt het talent van verschillende enthousiaste, badmintongekke, jonge sporters verspeeld en dat kan NOOIT de insteek zijn van een bond. Er zijn zeker goede ontwikkelingen te bespeuren de laatste periode, en er zijn stappen gemaakt, en het is niet makkelijk je hoofd uit te steken in de badmintonwereld, zeker na een vrij lange periode van inertie.

Ron en Stef praten ook over de privé-teams, de opzet hiervan is altijd een goede optie geweest, waarin ik sterk geloof, juist omdat een speler verantwoordelijkheid neemt, zich van veel aspecten bewuster word en geheel aan zijn, haar of hun spel kan werken. Wat Ron schrijft over het financieel willen ondersteunen van teams, lijkt me een uitstekend, mits deze teams een gedetailleerd plan uitwerken (waarvan je natuurlijk best kunt afwijken als de situatie daarom vraagt), maar het minste wat we als BNL moeten doen is een nog gedetailleerder plan uitwerken als wij van privè teams zouden verwachten, en eerlijk is eerlijk, dat mis ik wel.

Kennisdeling zoals ik probeer te doen via deze site, en overal waar ik badmintonners tegen kom is enorm belangrijk. We kunnen veel van elkaar leren. Natuurlijk zijn 40 mensen wat veel voor een discussiedag, maar op zich kan het, je betrekt mensen erbij. Dat het echter enorm lastig is om alle suggesties en ideeen terug te koppelen naar het centrale platform, dat is logisch. In mijn persoonlijke groep was ook de teamleider niet echt bijzonder geneigd om hetgeen door ons gezegd werd letterlijk door te geven, maar dit werd eerst door een soort pers gehaald. In mijn groep zat trouwens ook de oud-TD en oud-bondscoach, en ook deze persoon had enkele suggesties die zeker de moeite van het overwegen waard waren.

We moeten niet zozeer mensen uitsluiten omdat ze een bepaald etiket hebben, want het gaat niet om deze mensen, het gaat om welke ideeen eruit komen en of deze ideeen onze badmintonners kunnen helpen naar de wereldtop te komen.

Wat er via internet te vinden is over de voorstellen, stemt mij echter niet heel erg gerust. Er zitten zeker goede dingen tussen, ik geloof echter nog steeds dat de Oro-suggesties meer voordelen heeft, minder nadelen, en meer succes gaat opbrengen en ik heb daar nog veel meer argumenten voor dan aangegeven in het artikel op deze site. Ik heb ook vertrouwen in de aanpak van Kirsten en Erik, omdat deze hun eigen weg uitstippelen en hierin zitten vele haken en ogen, keuzes, tegenslagen enzovoorts. Helaas moet ik zeggen dat ik vrij weinig vertrouwen heb in een aanpak van 18 uur per week. Dat is wat jeugdspelers zouden moeten doen, niet wat een wereldtopper nodig heeft.

Je hebt kwaliteit nodig, visie, innovatie en nog meer van dit soort kreten, maar je moet in een plan ook duidelijk aangeven wat je hiermee bedoelt denk ik. Zeker als je er een behoorlijk bedrag voor wilt hebben, of sponsors (vaak hard verdiend privé-geld) wilt binden.

Nogmaals dit is een korte reactie van mijn kant op een en ander wat via het internet te vinden was. Ik vond dat ik hierop moest reageren, mede omdat ik ook een artikel over dit onderwerp heb geschreven. Als je een steen gooit, moet je niet je hand terugtrekken zeggen ze in italië, dat wil zeggen, als je iets doet, moet je vervolgens jezelf niet verstoppen.

Ik ben graag bereid tot een inhoudelijke, gedetailleerde discussie op deze site, in privé (al heb ik niets te verbergen, dus wat mij betreft mag het openbaar, maar ik kan begrijpen dat dit lang niet voor iedereen mogelijk is vanuit diens functie en verantwoordelijkheden) en op welke manier dan ook, over WAAROM mijn suggestie beter is dan hetgeen we zouden willen doen in NL.

Mijn argumenten zijn enkel op 1 hoofddoel gebaseerd: topsport. Vervolgens kijk ik naar wat hiervoor nodig is: middelen, kennis, mogelijkheden. Hoe je deze kunt vinden, gebruiken op een manier die het hoofddoel ten goede komt.

Ik heb niet zoveel met argumenten als: een Nederlands team moet op Nederlands grondgebied trainen. Word je daar beter van? Momenteel zeker niet, tenzij je niet kunt spelen zonder zoute drop, maar het is makkelijker elke week een kilo in te vliegen dan in Nederland je naar de wereldtop te trainen in 18-20 uur.

Vind iemand de nieuwe trainer aardig? Kleedt deze zich goed? Is de trainer man, vrouw, rood, zwart of geel, het maakt mij vrij weinig uit, het gaat erom dat de vaardigheden, de visie er is en dat deze gedeeld wordt, dat erover gesproken kan worden, zodat alle partijen er van leren. Hiermee worden namelijk alle spelers weer beter.

Het doel is en blijft in mijn optiek: wereldtop. Al het andere is geldverspilling en dan kun je gewoon beter dat geld gebruiken om daadwerkelijk iets te doen waar ALLE leden en verenigingen wat aan hebben.

Nogmaals, laten we vergeten dat we iemand wel of niet aardig vinden en eens in een iets kleinere groep dan 40 personen gaan discussiëren over de beste optie. Ik heb hier een idee over, dit heb ik kort uitgewerkt en op internet gezet, vrij toegankelijk voor iedereen. Mochten anderen ideeën hebben: welkom. Laten we deze delen, twee weten meer dan één.

Badmintongroeten uit Rome aan een ieder die tot deze regel is gekomen!

Henri Vervoort