Bondsvergadering van 1 februari: wat kunnen we verwachten?

Maak kennis met Anissa Wongsodimedjo!

1. agendapunt 7 (terugblik jaarplan 2013) is heel vaag, omdat, als ik het goed lees, de informatie onvolledig aan ons (de afgevaardigden) wordt gepresenteerd, 2. het lijkt wel of men geen conclusie durft te trekken of het nu goed of slecht gaat met de bond, 3. er is een jaarplan 2014 opgesteld zonder dat men de begroting erbij betrekt en 4. er is een handleiding voor afgevaardigden opgenomen in de stukken (goed), maar misschien is een interessantere discussie wel of het huidige systeem met afgevaardigden wel of niet functioneert. Elk van de vier bovengenoemd punten zal ik hieronder in meer detail behandelen.

Punt 1: terugblik jaarplan 2013. Agendapunt 7 gaat in op hoe in het jaar 2013 is gepresteerd door Badminton Nederland: per pijler (je kunt het ook onderwerp noemen) worden activiteiten benoemd en wordt er nagegaan in welke mate een verwacht resultaat is behaald. Als een resultaat niet is behaald, wordt zeer kort een toelichting gegeven. Maar in de inleiding van dit zelfde agendapunt staat dat het volledige jaarverslag 2013 in de jaarvergadering van 2014 (juni 2014) wordt behandeld. Ik concludeer dus dat in twee opvolgende vergaderingen hetzelfde agendapunt terugkomt: terugblik op 2013. Moet ik mijn vragen dan ook twee keer gaan stellen: dus op de aankomende bondsvergadering en op de jaarvergadering? Waarom kan dit gehele agendapunt niet meteen helemaal afgehandeld worden op één vergadering? En dan liefst de eerstvolgende vergadering na de periode waarover beleid wordt gemaakt: dus de bondsvergadering in februari, zodat men actueel blijft met de evaluatie.

Punt 2: in alle stukken is men zeer voorzichtig in de bewoording: resultaten worden weergegeven, zonder dat men er verdere conclusies aan verbindt. Ik zal een voorbeeld geven: in de terugblik jaarplan 2013 wordt gezegd dat het beoogd resultaat van het organiseren van de 'Week van het Badminton' is dat er 80 deelnemende verenigingen zijn en dat daarvan 40 actief zijn. Het behaalde resultaat is dat er 139 verenigingen hebben meegedaan, waarvan 65 actief. Verdere informatie wordt niet gegeven.

Wat moet ik hiermee als afgevaardigde? Is het organiseren van de Week van het badminton nu een succes of niet? Het beoogde resultaat is behaald, dus als ik het zo lees is het een doorslaand succes. Maar zijn er nu meer mensen gaan badmintonnen? Dat lijkt mij namelijk het doel van zo'n activiteit. En hoeveel heeft deze activiteit precies gekost (en dus inclusief personele kosten)? Want als het 100.000 euro heeft gekost, denk ik ook: waarom stop je dat geld niet in betere trainersopleiding? Kortom, ik wil meer informatie. Dan kan ik namelijk ook beter het beleid controleren en wanneer ik dat nodig acht, ingrijpen.

Als dit nu het enige voorbeeld zou zijn, zou ik over mijn hart kunnen strijken en zeggen dat het wel goed is. Maar helaas zitten de stukken vol met dit soort geneuzel. Wat ik als afgevaardigde namelijk wil weten is één ding: gaat het goed of slecht met het badminton in Nederland. En waar is deze conclusie op gebaseerd. Dan kan ik als afgevaardigde controleren of de argumentatie van hoe op deze conclusie is gekomen, controleren. En eventueel ingrijpen, wanneer ik dit nodig acht.

In het bedrijfsleven wordt er heel anders gewerkt: het gaat om de resultaten. Het belangrijkste resultaat na een jaar actief zijn geweest is of er winst of verlies wordt gemaakt. Winst betekent succes, verlies betekent mislukking. Bij verlies of een verlies verwachting wordt er daarom ook ingegrepen, zodat er in het daaropvolgend jaar weer winst wordt gemaakt. Men kan vakkundig ingrijpen, omdat men inzicht heeft in hoe de geldstromen lopen: van elke activiteit is bekend wat deze kost (investering) en wat deze oplevert (omzet). Wanneer een activiteit een positief resultaat laat zien (omzet is hoger dan de kosten), zullen verdere investeringen worden gedaan in die activiteit, zodat er meer winst wordt gemaakt. Bij activiteiten die verlies draaien, wordt eerst geprobeerd om in de kosten te snijden. Wanneer dat niet helpt, zal men stoppen met de activiteit.

Spijtig genoeg is het doel van een vereniging, in dit geval Badminton Nederland, niet om winst te maken. Dan zou je namelijk 1 op 1 de benadering die in het bedrijfsleven wordt gebruikt, kunnen toepassen in de organisatie van Badminton Nederland. Maar je zou er wel naar toe kunnen streven: in plaats van het meetbare doel 'winst', zou je bij Badminton Nederland het doel 'winst van het aantal badmintonners in Nederland' kunnen toepassen. Daar gaat toch uiteindelijk om: populariseren van de sport badminton, omdat het de meest fantastische sport is in de wereld!!!

Uitgaande van dit doel, zou je alle activiteiten kunnen verbinden, zodat er één coherent beleid komt. Daarbij moet je natuurlijk niet het financiële aspect vergeten; roeien met de riemen die je toegereikt krijgt. Wat ik hiermee bedoel is dat de Badminton Nederland de leden moet overtuigen om geld te geven, zodat het doel (meer badmintonners in Nederland) kan worden bereikt. Anders gezegd, badmintonners zijn baas over hun eigen portemonnee. Nu gaat het andersom: Badminton Nederland is een geld verslindende organisatie, die contributiehoogtes door de strot van de badmintonner duwt.

Genoeg over dit punt, over naar punt 3.

Punt 3: missende begroting 2014. In de stukken wordt een jaarplan 2014 gepresenteerd, wat betekent dat er (nieuwe) activiteiten worden uitgevoerd. Wanneer een activiteit wordt uitgevoerd, zal dit veelal geld kosten. Nu ben ik als afgevaardigde wel benieuwd hoe toekomstige kosten van de activiteiten invloed hebben op de begroting 2014: ik wil namelijk niet dat Badminton Nederland verlies gaat draaien in 2014. Maar tot mijn grote spijt is er geen begroting 2014 opgenomen in de stukken. Ik kan dus niet controleren welk effect de kosten van de activiteiten hebben op de gehele begroting. Hoe is dit in mogelijk?

Daarnaast geeft men een kosteninschatting van elke dienst/product die er wordt geleverd in 2014. Maar tot mijn grote schrik (alweer) durft men niet precies te zijn in wat een activiteit gaat kosten: personeelskosten zijn niet meegenomen. Maar dit is juiste de grootste kostenpost van elke activiteit. Ik zal een voorbeeld geven: Jeugdplan Badminton Nederland. Er wordt aangegeven dat van periode 1 tot en met periode 3 in 2014 er gewerkt wordt aan een jeugdplan wat gaat zorgen voor een samenhangend beleid (wat houdt dat in?). Uitvoering ligt bij het Bondsbureau. Kosten voor dit project zijn 0 euro.

Tja, als je niet expliciet durft te zijn in wat iets gaat kosten, zal je ook nooit verantwoording hoeven af te leggen. Want er kan namelijk geen verantwoording worden afgelegd, als diegene die jou moeten controleren niet de informatie hebben. Makkelijk is het wel.

Punt 4 en tevens ook het laatste punt: afgevaardigden. Binnen Badminton Nederland mag ik toch wel hopen dat de mensen door hebben dat het huidige systeem met afgevaardigden niet functioneert. Maar waarom durft Badminton Nederland, of laat ik het anders zeggen, het bestuur daar geen uitspraak over te doen. Waarom willen zij het systeem niet veranderen? Als je simpelweg de opkomstpercentages van afgevaardigden analyseert van bonds- en jaarvergaderingen na de jaarvergadering waarin Ted van der Meer is gekozen, weet je genoeg: 84% (okt 2011, 27/32), 69% (feb 2012), 59% (apr 2012), 56% (juni 2012), 69% (feb 2013), 56% (apr 2013) en 53% (juni 2013). Afgevaardigden hebben in de loop der tijd doorgekregen dat je als afgevaardigde weinig in de melk te brokkelen hebt. Dus waarom zou je komen opdagen? Of waarom zou je afgevaardigde willen worden?

Dus in plaats van dat er tijd en energie gestoken is in de handleiding voor afgevaardigden, had ik liever gezien dat de bond met een voorstel was gekomen om het systeem aan te passen of met een geheel nieuw systeem was gekomen. Maar ik heb een klein beetje hoop dat er toch nog enige verandering gaat komen: in de kerntakendiscussie ziet men in dat het contact met de verenigingen en de gewone leden verloren is geraakt (ik denk dat het er nooit was), en dat die kloof gedicht moet gaan worden. Het lijkt mij dat er maar 1 oplossing is: zorg ervoor dat je met diegene waarmee je contact zoekt, een directe relatie aangaat. Dus geef die actoren stemrecht, dan wordt je onderling afhankelijk en zal je wel contact met elkaar moeten opzoeken.