Zes jaar geleden zaten we nog op het puntje van onze stoel voor een NK-finale herenenkel

Ken je BC Grave al?

Vijf jaar dubbelbeleid heeft niets opgeleverd. Nederland zit een beetje in hetzelfde bootje als Spanje: je hebt één goede speler waarom je alles heen bouwt. Je spendeert al je geld aan dit ene talent en 'hoopt' dat het andere spelers mee trekt. Dat is voor de partners zeker gelukt, want het had een versterkende werking en zo heeft Nederland rond die ene speler een drietal gekregen dat het ver heeft geschopt.

De zwakke schakel is en blijft een blessure bij ook meer dan één van de spelers die gelijk gevolgen heeft voor het hele drietal en op dat niveau hoeft er niet veel mis te gaan voordat het verstrekkende gevolgen heeft.

Wat ook niet is gelukt, is om in die vijf jaar een stroom van talentvolle dubbelspelers op gang te brengen die in de kielzog werden mee getrokken naar hetzelfde niveau.

En wat heeft dit beleid zo ongeveer gekost om de kwartfinale in Rio te bereiken, moet je jezelf dan afvragen. Van wat ik in mijn stukken uit de tijd als afgevaardigde kan lezen, heeft het ongeveer 250.000 euro per jaar gekost. Ik moet echter gelijk zeggen dat niet alle cijfers even duidelijk zichtbaar zijn en dat vond de jaarvergadering ook, want er werden vragen gesteld over verborgen kosten. Het is dus zeer waarschijnlijk dat het echte bedrag een stuk hoger uitkomt.

Ik zal om voorzichtig te zijn niet uitgaan wat het hele verloop van de loopbaan van deze spelers heeft gekost voor Badminton Nederland, maar alleen uitgaan van de laatste zes jaar als aanloop naar Rio. We komen dan ongeveer uit op ergens tussen de 80.000 en 100.000 euro per speler per jaar. We hebben een kleine 40.000 leden bij onze bond, dus elk Badminton Nederland lid heeft tussen de 36 en 45 euro betaald voor de droom van deze drie spelers.

Hoe moet ik deze uitgave zien in het belang van de sport en de leden van onze bond? Ik kan echt geen enkel punt vinden waar het de 99.9% van de leden ook maar enig voordeel geeft dat ze aan zo'n groot gedwongen crowd funding project hebben moeten meedoen. Sterker nog: ze hebben betaald voor iets en daarna zijn de leden bestolen van hetgeen ze graag willen zien: namelijk enkelspel op topniveau.

Diezelfde zes jaar geleden waren er namelijk nog enkelspeltoppers in Nederland en keken we ruim een uur naar een zinderende herenenkel finale in een topsporthal vol publiek en gingen we tijdens de damesdubbel even bijkomen in de kantine. Nu is in de zaal - als je de camera's goed opstelt - hier en daar publiek te zien dat kijkt naar subtop enkelspel.

Onze sport heeft zes jaar lang stilgestaan en het geluk gehad (of de pech) om een talentvolle speler te hebben waar je een verhaal omheen bouwt en dan maar hopen dat de gekken het slikken. Zes jaar terug werd er gekozen voor de damesdubbel en daar waren een paar redenen voor. Op de eerste plaats omdat de Denen zeiden dat Nederland geen enkele kans had om goede enkelspelers op de Spelen te krijgen. Dat ging wel lukken met Lotte Jonathans en Paulien van Doorenmalen: zij zouden in Londen staan. Wel, dat is niet gelukt, maar er stond wel een damesenkel. Shit... Nu moest de bond met een onderdeel naar de Spelen dat ze helemaal niet wilde hebben.

Vier jaar later was de damesdubbel er wel maar kwam niet verder dan verlies bij de laatste acht en dat met twee Deense coaches. Spanje stond er zes jaar terug nog slechter voor dan Nederland, maar dat land had in Rio de nummer 1 in damesenkel, met enkel en alleen Spaanse coaches. Hoe is dat in godsnaam mogelijk: een land waar ze pas 15 jaar geleden iets met badminton gingen doen haalt met eigen coaches een wereldtopper van eigen bodem (en niet zoals Nederland uit Indonesië of China).

Dezelfde Denen - die zeiden dat je het enkelspel maar moest vergeten - staan nu met een mond vol tanden te kijken naar de Spaanse coaches. En let wel: je hoort me niet zeggen dat deze coaches geen informatie hebben gehaald uit Denemarken en andere landen, maar ze hebben het met eigen coaches ontwikkeld en zelf de regie in handen genomen. In Nederland hebben we coaches die beter zijn dan de Denen die we duur betalen, maar we hebben een bestuur zonder ballen en een technische leiding zonder visie, lef en binding met het achterland. Maar 'gelukkig' hebben ze wel de arrogantie om te denken dat ze het allemaal weten en dat ze het zonder de kennis van professionele trainers van eigen bodem kunnen.