Paul Kleijn: De Dutch Open is een grand prix toernooi zonder hoofdsponsor

Maak kennis met Joshua Donker!

Ik heb zo mijn ideeën en deze komen niet zomaar uit de lucht vallen. Daarnaast wil het ook niet zeggen dat wat ik vind het enige juiste is. Daar kom ik alleen maar achter door daar met iedereen over te spreken en dat dan ook breed te uit te dragen. Mocht hetgeen ik voor ogen heb niet het juiste zijn, dan kan ik daar alleen maar achter komen als mensen mij daar over aanspreken. Het feit dat ik nu van alles deel met de buitenwacht, is niet om mijn gelijk te halen. Het gaat niet om mij, maar om de ontwikkeling van onze sport. Ik hoop dat degene die nu bezig zijn om een nieuw bestuur te formeren deze bevindingen ook meenemen in hun overwegingen wie ze op welke plaats willen hebben. Daarnaast kunnen anderen ook een beeld vormen en er zo hun ding van denken en uitdragen als ze dat willen.

Een van mijn taken in de portefeuille Promotie was sponsoring. En dat dit een lastige opgave is weet ik maar al te goed. Want waarom zou men nou net de badmintonsport gaan sponsoren? Vanuit Badminton Nederland liggen er contacten met Yonex Benelux en Carlton. In mindere mate ook met andere sport gerelateerde merken, maar de genoemde twee zijn het meest zichtbaar. Bedoeling is om meer branchevreemde bedrijven aan de badmintonsport te verbinden. Steeds heb ik geroepen dat we niet alleen in gesprek moeten zijn met de bekende merken, maar dat we ook daarbuiten moeten gaan zoeken. Oftewel een goede sponsor propositie opstellen waarmee we het land in zouden kunnen trekken.

Er werd een sponsorcommissie in het leven geroepen om de eerste stappen te kunnen zetten. Die commissie kon meedenken bij het opstellen van de sponsor propositie en namen van bedrijven op een lijst zetten welke mogelijk geïnteresseerd zouden kunnen zijn als we een propositie hadden opgesteld. Die sponsorcommissie ging voortvarend aan de slag en de regie lag op het bondsbureau. Helaas is de sponsorcommissie maar een paar keer bij elkaar gekomen. Het laatste jaar is deze commissie niet meer bijeen geroepen voor overleg. Ik had voorgesteld om een accountmanager sponsoring te benoemen op basis van no cure no pay. Die accountmanager sponsoring mocht 10% van het binnengehaalde bedrag in rekening brengen als provisie. Hans Nijland van FC Groningen is zo ooit begonnen als Commercieel Manager bij FC Groningen ten tijde dat ze nog in de Jupiler League speelde en het geld hard nodig hadden, maar geen geld hadden om zo'n Commercieel Manager aan te stellen. Vergelijkbaar met Badminton Nederland dus en ja, de badminton wereld is een wezenlijk andere wereld en veel minder aantrekkelijk voor sponsoren. Maar goed, we vonden iemand die dat wel aan durfde en zo hadden we dus een accountmanager sponsoring.

Met name rondom events konden we succesvol handelen en de Yonex Dutch Open kreeg in 2015 een aantal nieuwe partners met Met & Co en Amazing Oriental. Daarnaast nog wat kleinere nieuwe partners en de basis was dus gelegd. Twee branchevreemde nieuwe partners. Als je deze nieuwe partners weet te strikken, dan moet je die zo knuffelen en koesteren, dat ze nooit meer weg willen en dus moet je deze mensen in de watten leggen tijdens de Yonex Dutch Open. Als je weet dat er 150 VIP's zijn uitgenodigd, hoe kan het dan zijn dat er nog geen 80 stoelen beschikbaar zijn voor deze gasten? Op zaterdagavond na afloop van de halve finales hebben we nog van alles aan damage control gedaan en tafels en stoelen geregeld. De kwaliteit van het ontvangst was ver onder de maat en een gemiste kans. Daar mag ik dan toch wel iets van zeggen? Met & Co wist men nog wel binnen boord te houden, maar Amazing Oriental daarentegen haakte af. In 2016 was dat beter georganiseerd, al was ik nog niet tevreden.

Ik vond dat we een goede sponsor propositie op moesten stellen en zag dat dat niet ging lukken. Ik was inmiddels in contact gekomen met diverse organisaties die van sponsorfinding hun vak hadden gemaakt en vond dat we daar de hulp van in moesten roepen, anders zouden we aan blijven tobben zonder goede concrete resultaten. Ik had wat gesprekken gevoerd met Brand Proposition van René Bergmans die samenwerkt met Wim Noordzij. Beide hebben hun sporen verdiend op het gebied van sponsorfinding en hadden een zeer gunstig voorstel gedaan om Badminton Nederland te helpen, en ja, dat kost geld, maar volgens mij moet je eerst een euro uitgeven om er twee terug te kunnen krijgen. Brand Proposition zou ons kunnen helpen aan een goede marketing strategie en goede sponsor propositie. Daar zou Wim Noordzij dan mee aan de slag gaan bij grote gerenommeerde bedrijven die hij in zijn netwerk heeft. Met die aanpak konden we dan binnen komen bij grote bedrijven en zelf ook aan de slag gaan binnen ons eigen netwerk. Denk daarbij dan aan het Badminton Business Netwerk, waar een goede basis ligt omdat die mensen allemaal een passie en hart voor de sport hebben.

Maar helaas wilde men niet op het voorstel in gaan van Brand Proposition want ze konden het allemaal zelf. Sterker nog, ze zeiden toen tegen mij dat ze al een groot deel van de sponsor propositie klaar hadden. Nou mensen, tot op de dag van mijn terugtreden, was er geen sponsor propositie bekend hoor voor potentiële sponsoren. Als ik er naar vroeg, kwam men met een A4-tje met wat kreten erop. En ja, men was bezig om een sponsor te vinden voor de Dutch Open, en tot op de dag van vandaag is die er nog steeds niet. Let wel, in oktober is dat toernooi en er is nog geen hoofdsponsor. Dan kan men wel roepen dat ze rond zijn, maar waarom maak je dat dan niet kenbaar? Je bent er toch trots op als je een nieuwe sponsor hebt voor de Dutch Open? Dat wil je de hele wereld toch laten weten? Dus nee, ik geloof er geen snars van dat er al een hoofdsponsor is voor de Dutch Open. En ja, voor het zoeken naar een goede hoofdsponsor voor de Dutch Open hebben ze de hulp ingeroepen van een professional. Een professional die mee heeft geholpen aan het opstellen van een propositie voor die ene mogelijke sponsor, dus niet voor alle mogelijke partijen. Op de één of andere manier heeft men dat dus nog niet ten gelde weten te maken.

Ik wilde ook de Nationale Selectie helpen om aan extra inkomsten te komen. Daarvoor was ik de samenwerking aangegaan met Sponsorvisie van Peter van Baak en daar waren we redelijk succesvol mee. Soraya de Visch Eijbergen was het meest succesvol en kon mede dankzij haar crowdfunding campagne op trainingsstage in Azië. Maar ook Cheryl Seinen en de Nationale Selectie Parabadminton hadden een succesvolle crowdfunding campagne. Ik wilde ook aan merchandising gaan doen voor de Nationale Selectie en rondom de Yonex Dutch Open van 2015 hadden we er plannen voor liggen. Het lukte dat jaar niet omdat we niet tijdig aan goede foto's en dergelijke konden komen, maar wilde er wel verder mee aan de slag. Een mooi verdienmodel opgesteld waarbij de spelers en Badminton Nederland geld binnen konden halen. Met het aanstellen van Technisch Directeur Claus Poulsen werd me echter te verstaan gegeven om me niet meer bezig te houden met de Nationale Selectie. Het lag immers nu op het bordje van de nieuwe TD, maar volgens mij heeft die andere prioriteiten dan het vinden van inkomsten voor de Nationale Selectie. Ik geloof er echt in dat we de Nationale Selectie veel meer kunnen vermarkten en dus voor eenieder meer inkomsten kunnen genereren. Ook dit traject is dus vakkundig de nek omgedraaid.

Via Peter van Baak kreeg ik een nieuw initiatief onder ogen waarmee we via onze website extra inkomsten konden genereren. Ads to Sports is een initiatief waarbij je een reclamebalk op je website plaatst en aan de hand van het aantal views inkomsten kunt genereren. Sterker nog, je kunt afspraken maken dat bepaalde merken er van weg blijven om je eigen sponsoren niet in de weg te lopen. Het kost niks, je hoeft er alleen maar die balk voor op je website te plaatsen. Maar nee, die extra inkomsten willen we dus niet, want die balk van Ads to Sports is nog steeds niet te zien op de website, terwijl die nieuwe website daar alle mogelijkheden toe biedt. Ook dit heb meermaals onder de aandacht gebracht op het bondsbureau.

Laatst hadden we de finale om het landskampioenschap van de Carlton Eredivisie en de gemeente 's-Hertogenbosch had het initiatief genomen voor een persconferentie op vrijdag voorafgaand aan de finale op zaterdag. De verenigingen zouden dan dus een dag eerder op moeten komen draven voor dit geweldige initiatief en daar waren beide finalisten ook wel voor te porren. Echter was het wel wenselijk dat deze finalisten dan konden overnachten in een hotel, want anders moesten ze steeds op en neer reizen. Ze mochten immers na de persconferentie ook nog trainen in de Maaspoort Sports & Events. Afgesproken was dan ook te kijken of we een hotel zover konden krijgen om dat te sponsoren. Hiervoor een paar hotels uit gezocht zodat het geconcretiseerd kon worden. Maar ja, een belletje naar die hotels maakt nou niet dat ze er razend enthousiast voor worden om te sponsoren. Daar moet je voor in de auto stappen en er fysiek langs gaan met een goed plan. Helaas is deze exercitie dus ook weer op niets uitgelopen.

Via het bureau wat tegenwoordig de financiële afhandeling doet voor Badminton Nederland, Bondscenter, kregen wij als bestuur een toelichting op hun werkzaamheden en visie richting de sport. En ja hoor, daar werd bevestigd wat ik steeds roep, en dat is dat we als Badminton Nederland moeten vercommercialiseren en naar een ander verdienmodel toe moeten. Er werd dringend op aangedrongen om alternatieve inkomstenbronnen aan te wenden. Want het is niet meer van deze tijd om leden te laten betalen voor iets waar ze helemaal niets voor terug krijgen.

Het Badminton Business Netwerk is een beetje op een dood spoor beland. Er zitten een aantal personen in en ze missen een regisseur om er iets moois van te maken. Afgelopen juni tijdens de jaarvergadering werd ik aangesproken door een paar leden van het Badminton Business Netwerk met een hulpvraag. Ze wilde graag wat doen voor de sport, echter moest er wel iemand de regie over nemen en dat was dus de ultieme kans om als Badminton Nederland deze enthousiaste mensen voor ons te winnen als businessclub. Ze hadden het signaal gegeven en we hoefde het alleen maar in te koppen. Ook hier zou men vanuit het bondsbureau actie op gaan ondernemen, echter heb ik er niets van terug gezien behoudens de mondelinge toezegging dat ze met elkaar in gesprek zouden gaan. En als er uiteindelijk iets uit is voort gekomen, dan hebben ze mij daar niet van in kennis gesteld, of het moet na 17 februari tot stand zijn gekomen. Maar ook hier ben ik enigszins sceptisch en verwacht ik niet dat er iets concreets is afgesproken, want dan hadden ze dat toch wel op de website publiekelijk gemaakt. Daar zou ik althans trots op zijn, als we zo'n businessclub nieuw leven in hadden weten te blazen.

Met & Co als vervoerspartner van Badminton Nederland. Zo'n partner koester je tot in den treure. Daar ben je blij mee en trots op. Dan moet je op een gegeven moment ook tevreden zijn met hetgeen ze doen en ze vooral binnen boord houden. Dan moet je niet het illustere idee hebben om nog meer bijdrage te kunnen vragen. Als je dat namelijk wel doet, rupsje nooitgenoeg spelen dus, dan wek je daarmee niet het beeld dat je tevreden bent met zo'n partner. Dan kan het zomaar gebeuren dat zo'n partner elke reden aangrijpt om te stoppen. En dat is dan ook gebeurd met Met & Co. Helaas vond men de bijdrage van Met & Co niet voldoende en bleef men maar om meer vragen, het liefst in contanten want dat kon men goed gebruiken en ze vonden dat ze genoeg er voor terug deden. Nu is Met & Co dus afgehaakt en steekt men ook hier de kop weer in het zand, want het ligt aan Met & Co, want daar gaat het ineens niet zo goed mee. Zo jammer he.

Beste mensen, ik ben en blijf een rasoptimist. Ik geloof er nog steeds in dat we met de juiste keuzes en een gezonde dosis lef sponsoren kunnen vinden voor onze mooie sport. De snelste racketsport op onze planeet, waarbij de shuttle een hogere snelheid kan krijgen dat de bolide van Max Verstappen. Maar dan moeten we wel aan de slag.