Trainingskamp OroDenmark-Skibby: niet voor iedereen

› alles over de Nederlandse Badminton Eredivisie!

De spelers die daar komen trainen zijn van verschillende niveaus, leeftijden en komen uit diverse landen. Ik zeg met nadruk 'trainen' want het doel van het kamp is uitsluitend gericht op het verhogen van het niveau. Dus geen of nauwelijks alternatieve activiteiten als een dagje naar de dierentuin, een dagje shoppen of naar het zwembad (hoewel er wegens de hitte wel gezwommen is, maar dat buiten de trainingen om).

Omdat er zo'n zes à zeven uur per dag getraind wordt, wordt er ook een beroep gedaan op de fysieke en de mentale factor van de spelers. De intensiteit van de trainingen wordt gedurende de dag en in de loop van een week voortdurend afgewisseld om te voorkomen dat spelers overbelast worden. Mocht een speler toch te vermoeid zijn dan kan hij altijd een middag overslaan of een lichtere training afwerken.

Het samenstellen van het programma is voor Ron Daniëls een behoorlijke puzzel. Er moet rekening gehouden worden met de niveauverschil. De spelers komen en gaan in de loop van de weken zodat de groep constant van samenstelling wisselt. Dat geldt ook voor de trainersstaf. Tel daarbij op dat een speler aan zijn eigen punten werkt, dan is het duidelijk het samenstellen van de groepjes en het bepalen van de inhoud van de training een puzzel is.

Het is daarom onmogelijk dat één trainer een groep van 24 spelers op zes banen kan begeleiden. Dat kan misschien wel bij gevorderde spelers die heel zelfstandig zelfkritisch kunnen trainen, maar bij spelers in ontwikkeling werkt dat (nog) niet. Er is daarom per baan minimaal één trainer.

De trainersindeling is afhankelijk van het niveau van trainers en spelers. Ook deze zijn op elkaar afgestemd. Daarom werd ik bij de baantrainingen ook ingedeeld bij de spelers met het laagste niveau. De week heb ik regelmatig met dezelfde spelers gewerkt aan dezelfde te verbeteren punten.

Het herhalen met tussenpozen op microniveau (tijdens één trainingssessie door het inlassen van korte pauzes waarin iets totaal anders wordt gedaan) of mesoniveau (terug laten komen van techniek bijv. een dag later) geeft betere resultaten in het aanleren van techniek dan één dag constant hetzelfde doen en er daarna geen aandacht meer aan besteden.

Buiten de warming-up die altijd door de hele groep gezamenlijk gedaan wordt, zijn er ook 'groepstrainingen' buiten de baantrainingen. Dit zijn de fysieke trainingen die minder badmintonspecifiek zijn en waarbij een speler op zijn eigen niveau meedoet. Het gaat hier om circuittrainingen en looptrainingen buiten. Gezien de periode in het seizoen waren dit vooral trainingen op aeroob- en (duur)kracht uithoudingsvermogen. Voor specifieke snelheidstraining is de zomerperiode niet geschikt, met uitzondering van de techniektraining die zo veel mogelijk wel op snelheid gedaan wordt.

Tijdens de gehele periode worden ook trainers opgeleid. Ze lopen een stage van enkele weken met zo'n 30 uur per week in de praktijk. Afhankelijk van hun instapniveau worden ze ingedeeld als assistent bij een ervaren trainer maar geven ook zelfstandig training onder het toeziend oog van de begeleiders.

De randvoorwaarden zijn uitstekend te noemen. Alle faciliteiten zijn ondergebracht in één schoolgebouw met keuken, slaapzaal, hal, kleedkamers en een sportveld. Maaltijden worden verzorgd en er is corvee voor de spelers. Ze doen de afwas, maken de keuken, zaal en slaapzaal schoon wat vrijwel nooit problemen geeft.

Opvallend voor mij was dat er ook in de hal tijdens de trainingen wat te eten was voor de spelers. Niet onlogisch gezien de energie die de spelers verbruiken op een dag. De sfeer is ideaal voor prestatiesporters.

Gedisciplineerd, geconcentreerd en gemotiveerd tijdens de trainingen en ontspannen met de onvermijdelijke mobiele telefoons, iPods etc. tijdens de trainingspauzes.

Het leuke is ook dat trainers hun eigen inzichten kunnen inbrengen wat weer de nodige discussie kan opleveren. Voorbeeld: Ron geeft gooiend of slaand 20 shuttles aan. Speler mist er 17, raakt er drie waarvan er één over het net gaat. Zou ik niet doen. Succesbeleving 0,0.

Daar ontstaan dan gesprekken over die 's avonds aan tafel bij de evaluatie van de dag gehouden worden met de begeleiders.

Prima trainingskamp, maar niet voor iedereen.