Voor het thuis land stort het toernooi gewoon in.

Natuurlijk is dit niet iets waar de spelers blij mee zijn. Niemand vindt het leuk om met een blessure te komen zitten, maar de timing is wel heel erg slecht en had waarschijnlijk ook voorkomen kunnen worden. Na Rio had je een pauze kunnen inlassen en de dure toernooien in Azië hadden niet gespeeld moeten worden.

Het ging er trouwens ook bijzonder slecht, wat niet vreemd is na de maximale opbouw richting de Spelen.

Maar zowel voor de spelers, technische staf en bestuur had het een prioriteit moeten zijn: superfit in Nederland aan de start te staan. Dit had een van de promotiemogelijkheden voor Badminton Nederland moeten zijn en had er wat terug kunnen worden gedaan voor de gemaakte investeringen.