Sneller en completer: Erik Meijs schrijft toernooi Conquesto op zijn naam

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Het 21-jarige talent versloeg in de finale Robert Kwee met 21-15 en 21-17. Meer moeite had Meijs in de halve finale met zijn voormalig clubgenoot van DKC Dennis van Daalen de Jel (22-20 en 21-16).

"Ik zie dit toernooi meer als een leuke voorbereiding op aanstaande week," opent Meijs na zijn overwinning op Van Daalen de Jel het gesprek. "Ik ga dan naar Denemarken om daar een sterk bezet toernooi te spelen."

Moeder Meijs vraagt vervolgens zoonlief vriendelijk of hij zijn shirt even wil gaan wisselen. "Die moet nog even de was in voordat hij vertrekt," is het commentaar van de moeder van het badmintontalent Meijs.

Vader Stef regelt zijn zaakjes, want sinds bijna een jaar staat hij op eigen benen. "Vorig jaar heb ik besloten om mijn eigen weg in te slaan. De hele familie helpt me daar bij. Dit jaar is een leerjaar voor me. Ik moet mijn weg zien te vinden in de badmintonwereld. Waar vroeger allerlei zaken door bondscoaches en de badmintonbond werden geregeld, moeten we nu alles zelf regelen. Ik heb me daar zelf een jaar voor gegeven."

In de partij tegen Dennis van Daalen de Jel liet de Zoetermeerse speler zien dat hij over een groot uithoudingsvermogen beschikt. "Ik train elke dag. In verschillende delen van het land. Bij mijn club Duinwijck in Haarlem, in Amersfoort, Alphen aan den Rijn, Delft, Den Haag en Tilburg. Ik ben veel tijd kwijt met het reizen."

Niet ideaal

Meijs traint niet alleen in eigen land. Sinds enkele weken is hij terug van een trainingskamp in Vietnam waar hij met trainer Ron Daniëls is geweest. "Ron is daar bondscoach geweest en weet daar goed de weg," laat hij weten. "De omstandigheden zijn daar zeker niet ideaal, maar dat is ook een beetje de bedoeling. Ron vindt dat ik eerst moet ondervinden hoe het is onder moelijke omstandigheden je sport te beoefenen. Dan kun je later nooit ergens door verrast worden."

In Vietnam heeft Meijs vooral op zijn snelheid getraind. "Bovendien wil ik een complete speler worden. Daar heb ik nu een jaar op getraind. Volgend seizoen zal ik daar de vruchten van moeten plukken. Het is dan ook de bedoeling dat ik de top honderd benader. Ik sta nu rond de tweehonderdste plek. Dat moet anders. Wanneer je hoger staat, word je ook automatisch toegelaten tot hoofdtoernooien. Daardoor kun je ook meer punten verdienen voor de wereldranglijst."

Vaak denken badmintonners in het kader van de Olympische Spelen in perioden van vier jaar. Bij Erik Meijs is dat ook niet anders. "Londen heb ik al lang uit mijn hoofd gezet. Maar in 2016 wil ik er wel bij zijn. En dan weer eens vier jaar later ben ik 29 jaar. Dan wil ik voor de medailles gaan."