Afgevaardigde Harm van Schaik: reken mensen af op niet gehaalde doelstellingen

Jij het nieuws, wij een tikkie!

© badmintonline.nl en Harm van Schaik

Zijn er specifieke zaken die op het bondsbureau historisch en structureel fout gaan? Wat zou jouw oplossing zijn?

Er is een structurele fout

Deze bestaat uit drie onderdelen. 1. terugkoppelingsmechanisme bij mismanagement ontbreekt, 2. hoe de organisatie wordt geleid en 3. incompetente bestuurders.

Terugkoppelingsmechanisme bij mismanagement ontbreekt

Ik ga beginnen bij onderdeel 1 en dat doe ik door een verhaaltje te vertellen over het bedrijfsleven. Wanneer bij een private organisatie - in dit geval een NV - mismanagement wordt gevoerd, zal of de kwaliteit van het product dalen of de prijs van het product stijgen -> klanten gaan niet meer het product van het bedrijf kopen, vanwege de verslechterde prijs/kwaliteit verhouding en gaan naar de concurrent -> dalende verkoopcijfers van het product -> minder hoge winsten (winst is de 'key performance indicator' van hoe goed een bedrijf presteert) -> aandeelhouders ontevreden en zij treffen maatregelen -> ontslag van het bestuur wordt geëisd -> bestuur neemt ontslag.

Kortom, er zijn in het bedrijfsleven consequenties wanneer je het als bestuurder verkeerd doet. Deze consequenties zijn zeer belangrijk, want het is de basis van het marktkapitalisme: wanneer een bedrijf goed presteert, gaat het niet failliet. Maar wanneer een bedrijf slecht presteert, gaat het failliet. Dus als bestuurder doe je je best om zo goed mogelijk te presteren; geen mismanagement voeren. Nu ga ik proberen dit verhaal te vertalen naar de situatie van Badminton Nederland en aangeven waar het mis gaat.

De vertaling naar Badminton Nederland

Badminton Nederland verkoopt 1 product: het lidmaatschap van Badminton Nederland. Dit product dient een persoon te kopen wanneer je lid wordt van een vereniging die lid is van Badminton Nederland. Nu zijn de meeste verenigingen lid van Badminton Nederland, anders kan je in de meeste gevallen geen competitie spelen. Er is namelijk in de meeste gevallen geen andere badmintonbond. Dit betekent dat je als lid van een vereniging gedwongen wordt om ieder jaar het product 'lidmaatschap van Badminton Nederland' te kopen. Als consument (lid van vereniging) heb je dus geen keuze. Dus als er mismanagement wordt gevoerd, en de prijs van het lidmaatschap van Badminton Nederland gaat omhoog of de kwaliteit van het product gaat omlaag, heb je geen andere keuze dan lid te blijven. Dit heeft als gevolg dat Badminton Nederland denkt dat er geen mismanagement wordt gevoerd, omdat de inkomsten nooit tegenvallen; beperkte schommelingen in de ledenaantallen. Kortom, Badminton Nederland heeft geen 'Key performance indicator', zoals in het bedrijfsleven 'Winst'. Hierdoor denken de mensen in het bondsbureau dat zij het altijd goed doen, waardoor er geen consequenties zijn voor slechte bestuurders en blijven zij zitten.

Nu heb je dit probleem - key performance indicator 'winst' werkt niet - bij elke niet-private organisatie. Dan moet op een andere manier gemeten worden of er goed is gepresteerd of niet. Mijn idee is dat je bij Badminton Nederland het volgende moet gaan doen: mensen afrekenen op SMART-doelstellingen die zijn gesteld. Als doelstellingen niet zijn gehaald, betekent het veelal dat er mismanagement is geweest, wat consequenties moet hebben: bijvoorbeeld ontslag van de verantwoordelijke bestuurders. Zo creëer je een terugkoppelingsmechanisme, waardoor duidelijk wordt of bestuurders goed hebben gepresteerd met als uiteindelijke gevolg afscheid nemen van slechte bestuurders. Dit terugkoppelingsmechanisme ontbreekt nu bij Badminton Nederland, wat ik betreur.

Hoe wordt de organisatie geleid?

Volgens het organogram van Badminton Nederland is het bondsbestuur de baas over de hele beroepsorganisatie. Helaas is dit in de praktijk niet het geval. Ik heb namelijk veelal de indruk dat de beroepsorganisatie de baas is over het bondsbestuur.

Een voorbeeld hiervan is dat de algemeen directeur (Geert Jan Venekamp, -red.) prominent aan dezelfde tafel zit als het bondsbestuur tijdens een Bondsvergadering, terwijl niet hij verantwoording hoeft af te leggen, maar alleen het bondsbestuur. Wij kunnen namelijk als afgevaardigden de algemeen directeur niet wegstemmen.

Dus als er vragen door de afgevaardigden worden gesteld, vind ik dat deze door het bondsbestuur beantwoord moeten worden en niet door de algemeen directeur, wat nu zo nu en dan gebeurt. Als het Bondsbestuur het natuurlijk helemaal niet weet, kunnen ze zijn hulp inschakelen. Een ander voorbeeld heb ik gegeven in het document 'Alternatief Meerjarenbeleidsplan'. Dit voorbeeld ging over dat de beroepsorganisatie de beleidsplannen en jaarverslagen schrijft en dat het bondsbestuur aangeeft of het goed is of niet. Terwijl ik graag wil zien dat alleen het bondsbestuur de beleidsplannen en de jaarverslagen schrijft, zodat alleen zij er verantwoordelijk voor kunnen worden gehouden. Anders gezegd, zij worden dan de baas van de organisatie. En als baas van de organisatie kan je ook afdwingen dat een bepaalde richting wordt gekozen. Om deze structuur zo te krijgen, dient heel duidelijk omschreven te worden wat verwacht wordt van het bondsbestuur: welke taken moeten zij uitvoeren? Als dit eenmaal duidelijk is, kunnen zij zich hier ook naar handelen.

Incompetente bestuurders

Wat mij opgevallen is aan dit bondsbestuur is dat zij geen heldere visie had over wat te doen met Badminton Nederland toen zij aantrad. Het enige wat ik toentertijd heb gehoord is dat er meer transparantie moest komen en dat de 'Week van het Badminton' ingevoerd moest worden. Ook ontbrak er de nodige bestuurservaring bij sommige personen, terwijl ik vind dat als je in het bondsbestuur plaatsneemt, je het nodige bestuurswerk al achter de rug moet hebben. Van het bestuur voor dit bestuur (onder aanvoering van Rob Ridder, -red.) heb ik weinig meegekregen, maar ook hen lukte het niet om Badminton Nederland op de goede richting te krijgen. Van de besturen daar weer voor weet ik helemaal niks. Dus daar kan ik ook niks over zeggen.

Ik heb wel een idee om te voorkomen dat er incompetente bestuurders aantreden: stel een lijstje met eisen op waar een kandidaat bestuurder aan moet voldoen. Zo zou ik graag willen zien dat een kandidaat bestuurservaring heeft (bijvoorbeeld een jaar bestuur gedaan van badmintonvereniging), zit al langer dan een bepaalde periode in het badminton (minimaal 10 jaar), kan een beleidsplan opstellen (doe een testcase), is sociaal vaardig (psychologisch test) en heeft een visie waar Badminton Nederland naar toe moet. De afgevaardigden krijgen dan een overzicht te zien of kandidaten voldoen aan de minimumeisen. Als er dermate niet wordt voldaan aan de eisen, moet die persoon niet in het bondsbestuur worden gestemd.

Daarnaast is het belangrijk dat de kandidaat voorzitter met een geschreven (beleids)plan komt wat hij met Badminton Nederland wil bereiken. Zo'n plan bijvoorbeeld ontbrak toen Ted van der Meer werd gekozen. De reden waarom zo'n plan belangrijk is, is omdat zo'n plan van te voren met iedereen besproken kan worden: bijvoorbeeld publiceren op badmintonline.nl, waardoor de meningen van leden van Badminton Nederland gepeild kunnen worden: zijn de leden het eens met de keuzes of niet. Uiteindelijk zal dit in de meeste gevallen leiden tot een beter gekozen bondsvoorzitter.

Hier stopt het. Walter, ik hoop dat ik jouw twee vragen heb kunnen beantwoorden.

Harm van Schaik