Binnensluipen bij een workshop voor Deense trainers

Maak kennis met Mahi Goyat!

Die lukt en ik ben binnen. Even dacht ik dat ik de enige was die voor Nederland deze informatie wilde binnen halen, maar gelukkig is de supervisor van Badminton Nederland er ook. Ik wilde de informatie die ik zou krijgen graag voor mezelf houden, maar ik mag aannemen dat Badminton Nederland het nu ook met alle Nederlandse trainers gaat delen.

Er zitten een dikke veertig trainers in de zaal. Ik vind het voor een workshop die om 13.30 uur begint op een vrijdag een heel goede opkomst. De bijeenkomst zou tot 15.30 uur duren, maar door het enthousiasme van de leider van workshop duurt het tot 15.55 uur. Na de workshop zouden we de wedstrijden gaan bekijken. Die begonnen om 15.30 uur. maar er is niemand die protesteert dat ze het begin van de wedstrijden missen.

De workshop wordt geleid door de man die verantwoordelijk is voor beleid van de Deense Badminton Bond voor de elite jeugdspelers. We krijgen op deze manier direct antwoord op onze vragen en de man van de bond weet gelijk waar de problemen van de trainers liggen. Hopelijk pikt de supervisor dit op en hebben we binnenkort in Nederland ook zo'n bijeenkomst.

Één ding wil ik nog wel verklappen. Ouders van de kinderen in de onder 13 die meedoen in het elitetraject van de Deense bond zijn verplicht mee te doen aan een cursus. Een cursus waarin de Deense bond ouders vertelt wat er van hun verwacht wordt bij het 'opleiden' van hun kind. Dat is een voorwaarde van de bond om het kind te laten meetrainen bij de bond. Na afloop was er een lekker broodje en ben ik naar de hal gegaan waar het toernooi al in gang was.

Een blik op het programma liet zien dat er in de 20 partijen in de kwartfinale in 6 partijen een Europese inbreng is en dat er een Engels paar in het gemengd is. De andere Europeanen zijn allemaal Deens. In Engeland is nu een andere Deense trainer actief, na Kenneth Jonassen is Jacob Hoy de hoofdtrainer. Hij had in Duitsland al goede resultaten en nu in Engeland ook. Rajiv Ouseph heeft zijn speelstijl veranderd, hij is aanvallender gaan spelen en was dicht bij uitschakeling van Chen Long.

Het gemengddubbel van Gabriel White en Chris Adcock doet het heel goed tegen de nummer 1 van de plaatsingslijst. Ook hier heeft de dame een heel grote rol in de wedstrijd. Ze winnen de eerste set met 23-21. De ontlading die volgt na het behalen van het setpoint doet vermoeden dat de doelstelling behaald is, de tweede set is nog spannend, maar de Chinezen hebben de oplossing gevonden en de derde set is niet spannend meer, 21-5 voor hen. De wedstrijd duurde meer dan een uur.

Op andere banen duren de wedstrijden niet zo lang. We beginnen te wennen aan het feit dat wedstrijden gemakkelijk 45 minuten kunnen duren. Krijgen we dan binnenkort weer een nieuwe discussie dat de wedstrijden te lang kunnen duren en dat het publiek en pers dat vervelend zou vinden? Dat is heel afhankelijk van de wedstrijd. Bijvoorbeeld de wedstrijd van Joachim Fisher en Christinna Pedersen in het gemengddubbel tegen Sung Hyun Ko en Ha Na Kim. De Denen winnen de eerste set op een regelmatige manier, de tweede set wordt op een rare manier heel dik verloren en ze zitten niet echt in de wedstrijd. In de derde set loopt het ook niet echt en staan ze het tweede gedeelte van de derde set achter. De Koreanen hebben op 20-16 match point. Gezien de wedstrijd en het niveau waarop ze normaal gesproken spelen zou je zeggen dat het is een gelopen race voor de Koreanen.

Maar een goede servicereeks van Christinna brengt de Denen weer op 20-20. Dan ontstaat een wedstrijd waar het publiek eens goed voor gaat zitten. Beide partijen hebben matchpoints. Dls de Denen matchpoint hebben roept het publiek massaal 'laatste' gevolgd door een aanmoedigingsapplaus. Als er door de Denen een matchpoint wordt weggewerkt volgt uiteraard een daverend applaus.

Aan het einde van de wedstrijd zit een rally die de moeite waard is om terug te zoeken op YouTube. De World Badminton Federation heeft een eigen YouTube kanaal waar deze wedstrijden terug te zoeken zijn. Joachim en Christinna zijn in de aanval en denken meerdere malen het punt al gemaakt te hebben, maar de Koreanen slaan alles terug en proberen de aanval over te nemen. De Denen winnen deze thriller uiteindelijk na een wedstrijd van bijna 1 uur en 20 minuten. Ze krijgen een staande ovatie van het publiek. De andere banen waren inmiddels leeg. Er stonden nog 2 wedstrijden op het programma. In verband met TV-rechten moesten allebei de partijen op baan 1 gespeeld worden. De laatste wedstrijd van de dag was Jan O Jorgensen tegen Lee Chong Wei. Daar blijft het overgrote deel van het publiek uiteraard voor zitten.

Dan moeten ze eerst nog kijken naar de wedstrijd tussen Ratchanok Intanon en Eriko Hirose. De dame die gisteren een gele kaart kreeg voor tijdrekken. Vanaf het begin van de wedstrijd neemt ze zo veel mogelijk tijd voor de service, ook bij het teruggeven van de shuttle als de Thaise mag serveren neemt ze zo veel mogelijk tijd. De wedstrijd vordert langzaam en het geroezemoes in de zaal neemt toe. Als de wedstrijd dan ook nog drie sets wordt voel je dat de zaal ongeduldig wordt. Na een wedstrijd van een uur wint uiteindelijk de Thaise. De 2 wedstrijden duren allebei meer dan een uur, maar in het geval van Joachim en Christinna is dat geen enkel probleem, maar in het laatste geval voelt het veel langer en voelt het wel als probleem.

De laatste wedstrijd van de dag is een vreemde wedstrijd. De Deense teletekst schrijft dat Jan O Jorgensen de set van zijn leven gespeeld heeft en dat hij Lee Chong Wei geen kans gaf. Ik zelf had het idee dat Lee Chong Wei Jan liet uitrazen voor zijn thuispubliek.

Jan was voor de gelegenheid gekleed in een paarse kleding met witte kniekousen, gele neon gekleurde schoenen en een klein paardenstaartje boven op het hoofd (je zou bijna zeggen: 'daar moet een boodschap achter zitten'). Jan wint de set met 21-8. De tweede set geeft Lee Chong Wei iets meer gas en er ontstaat een leuke wedstrijd met goed badminton, maar een wedstrijd waarin je het gevoel krijgt dat Lee Chong Wei de zaak onder controle heeft en wint de set met 21-18. De derde set is lijkt Jan gebroken, er lukt helemaal niets meer, alles gaat fout. Zelfs een meelevend publiek krijgt hem niet meer in de wedstrijd. De Denen vinden na afloop dat hij een goede wedstrijd gespeeld heeft en dat hij kans had om te winnen van Lee Chong Wei. Dan blijkt maar weer dat ik nog veel moet leren, ik heb die kans geheel gemist.

Gelukkig zijn er zaterdag nieuwe wedstrijden om van te leren en misschien is er ook wel weer een lekker broodje in de perskamer.

U leest nog van mij.