Groot hart voor badminton

Maak kennis met Andy Buijk!

Vorige week veroverde de ranke speelster van Roosterse BC een derde plaats bij het Nederlands kampioenschap in het Topsportcentrum van Almere. Het was voor het eerst in het bestaan van de Roosterse club dat een speelster of speler zo ver reikte in Nederlands grootste toernooi. Een teken dat er, sinds de intrede in de nationale topcompetitie drie seizoenen geleden, grote vooruitgang is geboekt. Wendy Hoeve is een exponent van de opgaande lijn van het 'clubje achter de dijk', zoals RBC zich profileerde bij de intrede in de eredivisie.

Min of meer per toeval begonnen met badminton bleek al snel dat de toen achtjarige aanleg vertoonde."Ik had er eigenlijk niet zo veel zin in, want ik was majorette en ik turnde. Maar omdat de basisschool in Neerbeek ons min of meer verplichtte om zeker vier lessen bij een vereniging te volgen, kwam ik bij BC Genhout terecht. Dat was in de sporthal waar ik zo vanuit thuis naartoe kon lopen. Ook na die vier lessen vond ik het nog steeds niet echt iets, maar omdat men zei dat ik aanleg had, ben ik gebleven."

Het duurde dus even voordat de toen al grote speelster echt begon te merken dat badminton een passie kon worden. Ze bleef drie jaar bij Genhout, verkaste vervolgens naar Silenko in Geleen en toen naar BBC in Bocholtz. In 2008 werd de stap naar Roosterse BC gemaakt. Haar studie was echter heilig met het oog op een gedegen toekomst. Het talent werd zowel regionaal als nationaal al snel opgemerkt.

"Ik was echter te oud voor Jong Oranje. Dat vond ik jammer, maar aan de andere kant ook wel weer goed want het was mijn examenjaar voor de middelbare school. Clubtraining, twee keer per week naar de selectietraining in Eindhoven en een eindexamen. Ik had tijd te kort. Bovendien had ik duidelijk bepaald dat ik verpleegkundige wilde worden. Zelfs in de tijd dat ik studeerde voor verpleegkundige ben ik gevraagd of ik in de nationale selectie wilde trainen. Dat heb ik toen geweigerd omdat ik mijn opleiding voor liet gaan."

De stelligheid waarmee ze haar verhaal doet, toont aan dat er een hele portie karakter ten grondslag ligt aan haar prestatiecurve. Zeker bij toernooien speelt Hoeve doorgaans erg goed, terwijl het in de competitie wel eens mis gaat. Volgens Karel Hellebrekers, een van de oprichters van Roosterse, is dat niet onlogisch. "Ze werkt vaak op zaterdag tot drie uur. Dan gaat ze snel naar huis en komt dan naar de club. Logisch dat haar hoofd dan niet leeg is. Bij toernooien is dat heel anders. Dan heeft ze twee dagen vrij en kan helemaal voorbereid de baan op. Dat is goed te zien aan de resultaten. Vier keer op rij Limburgs kampioen en nu derde op nationaal niveau. Dat zijn resultaten om trots op te zijn."

En dan is er nog haar vriend Ludi, die haar aanspoort tot het uiterste te gaan."Op vakantie zorgt hij er bijvoorbeeld voor dat ik in conditie blijf. Hij is een goede loper, terwijl ik dat helemaal niet leuk vind. Maar hij eist dan min of meer dat ik met hem meega. Ik weet dat dit goed is voor me en dus ga ik dan ook mee."