Kirsten van der Valk vertelt over haar Master-titel in Almere

Maak kennis met Ties van der Lecq!

Hierna hebben we de draad weer langzaam opgepakt en kon ik bij de Master Amersfoort weer kijken hoe ik er voor stond.

Dit bleek redelijk te zijn, tot op een bepaalde snelheid. Ik kon op een lager tempo pijnvrij spelen, maar zodra ik aan moest zetten was de pijn weer aanwezig. Daarnaast heb ik dit toernooi ook gespeeld met pijn in mijn nek, vlak voor het toernooi kon ik mijn nek niet meer volledig draaien. De dag na het toernooi werden de beperkingen wat erger en omdat ik hiermee niet kon trainen ben ik toch weer terug gegaan naar de arts voor nog een behandeling. Hier bleek dat er misschien toch nog een andere behandeling nodig was, een wat zwaardere versie kort gezegd. Ik mocht het nog éé keer proberen, maar zou het nu weer niet goed gaan was de andere behandeling waarschijnlijk nodig.

Na deze behandeling heb ik twee weken rustig aan getraind, dit is na iedere behandeling nodig en iedere keer weer heel lastig. Gedurende deze weken heb ik bijna constant nog napijn van de behandeling en dat op verschillende plekken. Uiteindelijk waren vorige week donderdag de twee weken dan eindelijk voorbij en mocht ik weer wat meer doen op de training. Dit ging verrassend goed. Nog niet voluit, maar in ieder geval wel hoger tempo dan de laatste weken en zonder pijn. Dit was natuurlijk een goed teken, maar de test voor mijn rug na de laatste behandeling was de Almere Master.

Lees de rest van dit artikel op de website van Kirsten van der Valk.