Lin Dan tot en met Tokio 2020?

Maak kennis met Dion Hoegen!

Ik heb niet lang hoeven denken of ik deze uitnodiging zou aannemen. Een mogelijkheid om Lin Dan van dichtbij mee te maken laat je niet lopen. Na enige verwarring over waar de persconferentie dan wel gegeven zou worden was ik toch nog op tijd. Fris gewassen en geschoren zat ik op de tweede rij tijdens de persconferentie.

Waar je bij voetbal altijd hele volle zalen ziet tijdens persconferenties was het hier heel rustig. Alles bij elkaar nog geen 20 mensen, inclusief fotografen en cameramensen. Het was al snel duidelijk dat deze spelers geen mediatraining meer nodig hebben. Het ene cliché na het andere rolde over de lippen. Men was allemaal blij om er te zijn en gaat zijn uiterste best doen om het toernooi te winnen. En natuurlijk het grootste respect voor de tegenstander.

Ik had na de Olympische Spelen van Londen begrepen dat Lin Dan overwoog om te stoppen met badminton. Hij had alles al gewonnen en miste de motivatie om door te gaan. Hij heeft een tijd heel weinig toernooien gespeeld, dus het gerucht zou zo maar waar kunnen zijn. Dus het verraste mij een beetje dat hij zei dat hij er in Rio de Janeiro bij wilde zijn en verraste mij helemaal toen hij zei dat hij overwoog om ook nog naar Tokio in 2020 te gaan.

De badmintonwereld is gewaarschuwd. Het wordt nu wachten op de eerste badmintonner die hem kan verslaan op het moment dat het echt om gaat, niet bij een toernooi dat hem niet zoveel interesseert. Wie gaat Lin Dan afhouden van een wereldtitel, de Asian games of de Olympische spelen?

Misschien wel iemand die nu stond te spelen tijdens de kwalificaties voor het hoofdtoernooi van de Denmark Open. Met dat in gedachte was ik al snel weer in de hal te vinden. Het toernooi begon met de kwalificaties voor het gemengddubbel toernooi. In alle zes partijen was minimaal een Deens koppel te vinden. Het verwachtingspatroon dat bij mij gewekt werd na de Danish Junior werd gerechtvaardigd.

Hoewel het ene koppel beter was dan het andere, zijn alle koppels van een goed niveau. Zeer zeker als ik dat vergelijk met de koppels die ik in Nederlandse competitie zie. Als dit de norm voor het toernooi wordt dan gaan we nog wat meemaken. Na het gemengddubbel komen er aantal herenenkels.

Daar zitten twee leuke partijen in. Christian Lind tegen Flemming Quach en Kim Bruun tegen Joachim Person, twee al iets oudere spelers tegen twee jonge, aanstormende spelers. Met name de partij van Joachim Person was leuk om te zien. De oudere, geroutineerde speler, met een heel andere manier van spelen, met een lichaam dat niet meer zo afgetraind is als vroeger, die regelmatig verrast werd door de slagen van zijn tegenstander. Je zag hem dan bijna denken 'dat kan toch niet zo'n slag, met dat resultaat'.

Volgens mij komt dat door het materiaal waar de jongere generatie mee speelt. Daar kunnen dingen mee die oudere spelers niet gewend zijn. Maar met al zijn routine weet hij de wedstrijd naar zich toe te trekken. Op de baan ernaast weet ook Christian Lind de partij naar zich toe te trekken. Hij heeft ook de eer om de eerste wedstrijd van meer dan een uur op dit toernooi op zijn naam te schrijven. Ik ben benieuwd hoeveel er nog gaan volgen.

Gisteren maakte Jelmer mij attent op Irina Amelie Andersen. Zij speelde de eerste ronde van de kwalificatie tegen Millicent Wiranto uit Indonesië. Dat werdt een hele vreemde partij. Ze verloor de 1e game kansloos, maakte veel te veel fouten, ze won de 2e game met veel beter spel, kwam 11-3 achter in de 3e game, wist deze achterstand om te zetten naar een 20-18 voorsprong en gaf die voorsprong vervolgens weer helemaal weg en verloor met 22-20. In eerste instantie gaf ik de zenuwen de schuld van het slechte spel in de 1e game, zeker gezien de goede winst in de 2e game. Maar toen ze een 11-3 achterstand wist om te buigen naar een voorsprong ging ik heel hard twijfelen. Zou er dan zo'n groot verschil tussen de speelhelften zitten of was het dan toch psychisch?

Deze vraag intrigeert mij zo dat ik besluit het vroeg voor gezien te houden in de hal en langs het strand te wandelen om eens verder na te denken over deze vraag. Bovendien is het goed voor de vitamine D en de spijsvertering. (Want voor de intimi, ze waren weer lekker.)

Of ik het antwoord vind op de vraag, leest u mogelijk nog van mij.