De ontwikkelingpuzzel van jeugdbadmintonners - Deel II

Jij het nieuws, wij een tikkie!

De namen van de kinderen zijn voor dit verhaal niet belangrijk. Ik weet dat je bij elk talent wel een andere handleiding nodig hebt. Wel van belang zijn de leeftijden en de mate waarin kinderen zich gedragen en ontwikkelen en hoe ik daarmee probeer omga.

In deel III zal ik dan heel gericht proberen in te gaan op de trainingen zelf.

Na het vorige artikel heb ik wel diverse reacties gehad en dat stimuleert. Ik heb bijvoorbeeld ook twee verzoeken voor een bijscholing, maar dat wil ik nog niet inplannen. Ik wil een gedegen bijscholing op poten zetten en ik heb dat plaatje nog niet in mijn hoofd, maar ik denk er zeker over na.

Optelsom

Ik kreeg ook een filmpje toegestuurd van een talent uit Nederland. Iemand die ook naar andere wegen zocht. Uit het filmpje blijkt dat zodra ze een bepaalde leeftijd hebben bereikt, zonder goed begeleid te zijn, er geen enkele flow of plan in hun spel zit. Het mentale aspect druipt ervan af. Ze zien dat ze tekortkomen, maar kunnen er niks mee.

Voor Nederlandse begrippen is het allemaal leuk, maar verder gaan ze er niet mee komen. Ik zie het spel op de baan als een optelsom. We willen graag op de baan in de positieve cijfers komen, maar we geven onszelf al een valse start als we vanuit de achterhoeken komen en ons richting net gaan bewegen. Met veel ren- en vliegwerk is het allemaal tot een bepaald niveau wel te belopen, maar kom je tegen een tegenstander die heeft geleerd in de positieve cijfers te blijven, dan red je het gewoon niet meer.

Onder druk wordt het dus een enorm probleem door een verkeerd soort loopwerk, wat mijns inziens nog steeds afstamt van de eeuwige chassé-passen in ons land. Wanneer ik mijn achtjarige speelster relatief eenvoudig op normale wijze kan laten lopen, waarom lukt dat dan niet in groepstrainingen? Nou ja, ik weet het wel: een gebrek aan kennis. Loopwerk komt helemaal niet voor in de opleiding bij Badminton Nederland en dus kopiëren we maar wat we zien bij andere trainers. Loopwerk uit 1958.

Kopiëren

Over kopiëren gesproken. Ik kijk graag naar Deense spelers, maar wat je ziet is dat die als ze 13 jaar of ouder zijn, al schakelen naar een andersoortig voetenwerk waarin de chassé weer terug komt. En dus krijg je opmerking: ja, maar kijk eens naar die speelsters, die doen ook een chassé. Het verschil is dat die speelsters al een fase verder zijn en heel goed weten hoe ze de baan moeten belopen en ook een tactisch plan hebben. Ze zijn gewoon veel sneller en effectiever en veel technischer.

Wat ik wel weet: ze zijn allemaal begonnen met gewoon lopen. Ik kijk wel naar video's om te kijken waar ik naar toe moet en wat de ontwikkelingen zijn. Bijvoorbeeld de video van een jeugdige Japanse topspeelster die amper 1.50 meter hoog is. Met zo'n lengte kan ik wel wat om haar plan en loopwerk toe te passen op mijn speelsters. Kijk eens naar deze Japanse OIE en let bijvoorbeeld eens op het loopwerk naar de FH-kant hoek. (Ik ga daar in deel III dieper op in.) Niet de beste video, maar door het lage standpunt van de camera, kan je bepaalde dingen goed zien. Bekeken loopwerk en duidelijk heel anders dan de langere Deense speelsters.

Aandachtspunten

Ik train dus op een aantal zaken, maar alles gebaseerd op voetenwerk en techniek. Er moet een bepaalde flow gaan komen in het spel van de kinderen. Vaste punten in mijn training zijn:

• starten en stoppen (of rust en versnelling)
• splitstep
• loopwerk zowel naar voren als naar achteren
• chinajumps: wanneer wel, wanneer niet
• pullshots
• links voetenwerk
• de magie van de linkervoet en de zoekvoet
• techniek
• hoog op net komen
• ademhaling
• stretchen en uitstappen en recovery
• core stability en krachttraining

Toepassen

Het mooie van de jongste kinderen is dat ze geen ballast hebben en dus goed trainbaar zijn. Ik sta er soms versteld van hoe snel jonge kinderen dingen gewoon doen. Bij de ouderen ben je eigenlijk constant aan het zorgen dat ze niet in een oud patroon vervallen.

Een klein voorbeeld.

Ik zeg tegen de achtjarige hoe ze links moet uitstappen naar het net en ik zet haar neer en gooi dan wat shuttles. Ze doet het gewoon, want ze is nog niet echt gewend om rechts uit te stappen en dan de shuttle bij de grond weg te halen. Het gaat nog houterig, maar ze probeert het nu al extreem goed uit te voeren. Zo goed dat ze bijna omvalt!

Vervolgens speel ik haar aan in een vlinder en bedenk wat om haar niet rechtdoor te laten maar te laten afbuigen als ze vanuit de achterhoek komt. Ze komt zelf dan met het idee om Coco Chanel te gaan gebruiken: twee halve cirkels met een snijpunt op de middenlijn op de baan. Hoezo slim? Op deze manier kan je haar prima in het links voetenwerk laten komen. Simpele vlinder, effectief toegepast.

Probleem echter is dat vlinders altijd te makkelijk worden toegepast en niet gecorrigeerd worden. Al snel hoor je dus: Bah, gaan we weer vlinderen!? Men snapt niet hoe enorm veel je uit een gewoon vlinder kan halen.

Nog een laatste voorbeeld om te laten zien hoe ik snel van bepaalde dingen afstap en inhaak op wat er gebeurt. De negenjarige leer ik een pullshot vanuit haar backhandkant. Ik was begonnen met backhandtraining en dat ging zo goed dat ik dacht, waarom niet direct een pullshot proberen? Een technisch lastige slag gebruikt om vanuit een verdedigende situatie de zaak weer onder controle te krijgen.

Met het loopwerk wat zij nu al heeft, zou dat moeten kunnen. Na een paar pogingen liep deze redelijk goed, dus hop, waarom niet de forehandkant er ook bij? Ook dat ging en direct ingebouwd in een oefening.

Heerlijk als dit dan ook werkt. Zij trots, ik trots!

Waar ik even op moest letten is dat ze vervolgens niet met kracht deze slagen gaat slaan. Ze MOET op techniek blijven werken en die kracht komt er dan later wel bij. In de wedstrijd wil ik dan ook alleen dit zien in deze fase van haar ontwikkeling.

Het is weer een lang stuk en ik sluit het hier ook weer af. Volgende keer ga ik dieper in op de trainingen zelf.