Denmark Open 2023: het waarom van de flickservice

Maak kennis met Olaf Hermus!

Ik begrijp hier vandaan dat de storm in Nederland geen groot nieuws geweest is, maar hier was er crisis. De gehele dag stonden radio en TV in het teken van de storm. Kades en huizen zijn onder water gelopen.

De hal is weer omgetoverd tot een soort van arena. Dit is gebeurd met heel veel en heel grote gordijnen. Aan een kant van de hal bewogen de gordijnen heel lichtjes door de storm buiten. Ik heb niet de indruk gehad dat de spelers er last van hadden. Door een soort van 'vaste schutting' in een muur van de arena leken de banen uit de 'wind' te liggen. Ik heb redelijk wat ballen aan de zijkant uit geslagen zien worden, tegen de 'wind' in.

Het andere dat zal bij blijven is de lengte van de dag in de hal. Ik moet u eerlijk schrijven dat ik het einde van de dag in de hal niet gehaald heb. Het toernooi begon om 12.00 uur. Toen ik tijdens de vierde partij op baan 1 op mijn horloge keek was het al 16.00 uur geweest. Aan het einde van de dag zou blijken dat er van de tien0 gespeelde partijen op baan 1 er zes waren van langer dan een uur en de kortste partij duurde altijd nog 44 minuten.

De eerste partij op baan 1 was een gemengddubbel tussen de Fransen en Koreanen. De Fransen winnen de eerste game, komen in de tweede op een 18-9 voorsprong, maar verliezen dan 17 punten op rij en komen in de derde game op een 5-0 achterstand.

De Fransen hebben een aparte manier van serveren. Het lijkt allemaal een beetje New Age achtig. Ze komen even dicht bij elkaar staan. Lijken samen even te mediteren. Geven elkaar dan een klapje op de hand en dan kan er geserveerd worden. Dan is er nog het spel met de tegenstander, wie gaat er het eerste klaar staan, de ontvanger of de serveerder, dan wacht uiteindelijk de serveerder nog wat langer als men uiteindelijk klaar staat.

De Fransen lijken zich helemaal uit de wedstrijd te halen met deze tactiek. In het begin leek het voor ze te werken, daarna ging de flow uit de wedstrijd en daar gingen de tegenstanders beter mee om dan de Fransen. Ik kreeg de indruk dat de Fransen in het midden van de tweede game meer snelheid gingen maken in hun serveren en hun spel en dat ze weer terug kwamen in de wedstrijd, maar dan toch nog verloren. Dat leverde bij Delphine Delrue zoveel frustratie op dat ze na het laatste punt met haar racket gooide en dat leverde haar een gele kaart op wegens slecht gedrag.

Een andere gele kaart viel in de wedstrijd bij Mathias Christiansen. Ik schreef al eerder dat spelers steeds meer momenten proberen te vinden om tijd te rekken. De service situatie is zo'n moment. Je neemt iets langer de tijd om klaar te gaan staan, overlegt iets langer met je partner, veegt nog iets meer zweet weg en meer van dat soort kleine dingetjes (er wordt door de diverse scheidsrechters regelmatig gewaarschuwd dat spelers sneller klaar moeten gaan staan en minder moeten tijdrekken).

In de derde game serveert Mathias, op dat moment besluit de Taiwanese heer dat hij nog niet klaar is om de service te ontvangen en stapt weg uit de service situatie. Dat levert hem een waarschuwing op van de scheidsrechter. Waarop de Taiwanese heer in discussie gaat met de scheidsrechter en dat levert hem een gele kaart op en een fluitconcertje van het publiek. Later krijgt hij nog een klein en kort fluitconcertje als hij op 19-11 in het voordeel van de Denen vraagt om verzorging van een pijntje in zijn bovenbeen (dat op voorhand op goed ingetapet was). De wonderbus van het toernooi komt weer uit de tas, maar die kan ook in dit geval geen wonderen verrichten. De vierde staande ovatie van het toernooi en de wedstrijd zijn voor Mathias en Alexandra.

De grootmeesteres in de psychologie op dit toernooi is Carolina Marin. Ze is aan banden gelegd. Ze mag niet meer zoveel schreeuwen als ze in het verleden deed, een aantal trucs is doorzien en heeft zijn waarde verloren, maar ze heeft nog altijd een aantal trucs in huis. Bijvoorbeeld, als er van kant gewisseld moeten worden is ze als eerste bij haar tas, ze loopt dan achter de stoel van de scheidsrechter langs, ze dwingt dan de tegenstander voorlangs te lopen. Ze geeft hiermee aan dat zij de baas is op de baan. Ze vraagt vaak aan de scheidsrechter om zich te mogen afdrogen. Dat wordt een heel aantal keren geweigerd. Op een gegeven moment vraagt ze het niet meer en loopt snel naar haar handdoek droogt zich af en voordat de scheidsrechter er iets van kan zeggen staat ze weer op de baan.

In de eerste game komt ze op achterstand, maar ze straalt nog steeds iets uit van dat ze deze game kan gaan winnen, een soort van onoverwinnelijkheid, maar verliest hem toch. Uiteindelijk wint ze wel de wedstrijd. In sommige rally's wordt Tai Tzu Ying de hele baan overgestuurd. Het is dan verbazend dat zo'n speelster van wereldklasse toch nog weer gedomineerd kan worden.

Er was geen helaas geen ex-top speler in de perskamer om mij iets meer te vertellen over de flickservice. Dan zal ik zelf maar een verklaring moet verzinnen.

Mijn verklaring, voor wat hij waard is... Er zit zoveel druk op de korte service, hij moet goed zijn anders wordt hij direct aangevallen. De service returns worden steeds beter, hij komt steeds vaker via de netband weer terug (daar kan je als voorspeler bijzonder weinig mee). Het mix punt wordt in de service return weer steeds vaker gevonden. De oudere spelers onder ons weten nog waar dat punt ligt. Voor de jongere spelers: het mix punt ligt net achter de dame en net voor de heer naar de zijkant van de baan, in de buurt van de tramrails. Als de heer te ver naar voren schuift gaat de bal over hem heen, blijft hij te ver naar achteren staan, komt de bal op het mix punt (hij zal dan altijd de bal moeten liften). Schuift de dame te ver naar de zijkant om de bal naar het mix punt te blokkeren dan gaat de service return, het liefst via de netband, rechtdoor of zelfs iets diagonaal weg van de dame. Ook in de rally wordt het mix punt weer wat vaker opgezocht.

Zoals eerder geschreven heb ik het einde van de toernooidag niet meegemaakt, waarschijnlijk heb ik de vijfde staande ovatie gemist, mogelijk komt er vandaag nog een bij. Die hoop ik dan weer mee te maken. Wat ik niet meer mee ga maken is een veganistisch broodje. Ik weet nu waarom er maar twee gemaakt worden voor de perskamer. De reden zult u hier niet lezen, in ieder geval niet van mij.