Denmark Open 2025 - woensdag

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Ik kwam binnen in de vijfde partij op baan 1, de herendubbel van Sean Vendy en Ben Lane. Sean Vendy had zo te zien weer wat prijzengeld uitgegeven in een tattooshop. Het blijft een aparte herendubbel om naar te kijken. Er lijkt helemaal geen systeem in te zitten, maar de heren voelen elkaar heel goed aan en ze nemen de taken van elkaar goed over. Ze speelden tegen twee heren uit Maleisië. Sean en Ben wonnen de eerste game. In de tweede game lieten de mannen uit Malesië Ben en Sean lange rally’s aanvallen. De mannen uit Maleisië wonnen de tweede game. Het leek alsof de Engelsen vermoeid raakten en ik verwachtte dat de Maleisiërs de derde game makkelijk zouden winnen, maar de het was andersom. De derde game ging naar Ben en Sean.

Ik heb in het verleden wel eens geschreven dat een belangrijk onderdeel van badminton de concentratie is. Ik schreef toen dat het voor de Aziaten beter te trainen zou zijn dan voor de Europeanen. Op een training kan je de beste spelers tegen elkaar laten trainen. Als je maar twee goede dubbels hebt, ben je als trainer snel klaar met de keuzes die je kan maken. Als je meerdere goede koppels hebt, kan je als trainer een koppel laten staan en tegen het ‘verse’ koppel zetten, zodat ze weer op volle snelheid moeten spelen. Het koppel dat is blijven staan moet dan mee in dat tempo en kan niet verslappen en moet de concentratie vast houden. Ben en Sean leken geen tekenen van concentratieverlies of mentale vermoeidheid zien. Voor mij opmerkelijk, want ik ken niet zoveel andere goede Engelse dubbels.

Later op de avond was er een damesdubbel met vier dames uit Chinees Taipei, een wedstrijd die ook tijdens een training gespeeld zou kunnen worden. Maar wedstrijden zoals deze worden niet bij ons op de clubtraining gespeeld. Een wedstrijd met een constant hoog tempo, hoog niveau en dat bijna een uur lang. Wedstrijden waar je als speler beter van wordt.

Ik had op de website van de kaartverkoop gezien dat het heel goed ging met de kaartverkoop. Maar niet dat het zo goed ging. Op deze woensdagavond waren er niet veel stoelen meer onbezet. Het zou zomaar kunnen dat de organisatie zegt dat het uitverkocht was. En ook de woensdag worden er eerste ronde partijen gespeeld.

Zoals altijd komt het publiek voor de Deense spelers. En dan met name de mannen. Op baan 1 stonden vijf partijen met Denen achter elkaar gepland. Te beginnen met het herendubbel van Kim en Anders. Na de resultaten van de afgelopen jaren op de Denmark Open waren de verwachtingen hoog gespannen. Te hoog waarschijnlijk, alleen in de tweede game zag je het spel zoals we dat kennen van Anders en Kim. In de andere twee games kwamen ze nooit in de flow en hun eigen spel. Eerste ronde eindstation voor koppel, het zal de laatste jaren niet vaak voorgekomen zijn dat ze eerste ronde verliezen.

Anders Antonson in de volgende partij had een makkelijke eerste game tegen Ginting. De tweede game schakelde Ginting een versnelling bij en had Anders het moeilijker, maar de winst ging in twee games naar Anders.

Ik vermoed dat de meeste toeschouwers met spanning uitgekeken hebben naar de wedstrijd van Viktor Axelsen. De meeste mensen waren op de hoogte van de moeilijker periode die Viktor gehad heeft. Privéproblemen, grotere en kleinere blessures en wisselen van coach. Zijn tegenstander heeft al jaren dezelfde coach / begeleidster.

Viktor begon aarzelend aan de wedstrijd, hij leek nog wat angst te hebben. Op een voorgaand toernooi had hij al eens gezegd dat hij blij was dat hij überhaupt weer kon spelen en hoopte dat hij weer een goed niveau zou kunnen halen. Ook vandaag leek hij nog niet helemaal verlost van het verwachtingspatroon en vertrouwen in eigen lichaam. Ik had regelmatig het gevoel dat er nog steeds een soort van rem op zijn bewegingen zit. Maar bij vlagen zag je de oude Viktor terug.

In de eerste game kwam hij op een stevige achterstand, maakte / kreeg hij wat (in mijn ogen) makkelijke punten en kwam weer terug in de wedstrijd. De tweede game ging gelijk op tot Viktor het elfde punt maakte met een bal die hij aan het net aftikte. Volgens Chou Tien Chen had dit punt afgekeurd moeten worden. Hij bleef protesteren bij de scheidsrechter, maar die hield voet bij stuk. Zijn begeleidster / coach stond al klaar met zijn droge nieuwe shirt. Ze moest hem bijna dwingen om te gaan zitten, trok bijna zijn shirt van zijn lijf en moest het droge shirt ook bijna helemaal alleen bij hem aantrekken. Chou Tien Chen bleef boos en geïrriteerd en verloor de tweede game daarom snel. Zijn begeleidster pakte zoals gebruikelijk snel zijn tas en vertrok. Toen ze langs het publiek liep stonden daar een aantal jeugdspelers haar op te wachten en wildne van haar een high five. Die kregen ze van haar, van Chou Tien Chen zullen ze geen high five gehad hebben.

Na de wedstrijd van Viktor kwam de wedstrijd van Mia Blichfeldt. Een Deense dame die tegenwoordig met haar Franse partner in Frankrijk woont en traint. Of dat de reden is dat een groot deel van het publiek de zaal verliet zullen we nooit weten. Ik heb de eerste game nog gezien, maar na de wedstrijd van Viktor was de spanning wel uit de zaal en de wedstrijd was ook minder. Voor mij ook een reden om de zaal te verlaten en vakantiehuiswaarts te gaan. Na de wedstrijd van Mia stonden nog drie wedstrijden gepland en het was inmiddels na 20.00 uur. Het zal bijna middernacht geweest zijn voordat men klaar was op baan 1. De op papier lange dag was ook in de praktijk een lange dag geworden. En donderdag begint het toernooi weer om 09.00 uur. In ieder geval niet voor mij, hoe laat dan wel leest u mogelijk weer hier.