Zit Denemarken te wachten op een samenwerking met Nederland?

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Ze woont al heel lang in Denemarken maar heeft weinig met het hedendaagse badminton te maken en daar kan ik me wel wat bij voorstellen. Ooit heb ik haar eens gesproken om wat op een van de trainingskampen te komen vertellen over het verleden, maar toen gaf ze al aan niet veel meer met badminton te doen. Maar iedereen in Denemarken heeft een mening over badminton, want het is gewoon een volkssport gelijk aan handbal en voetbal. Elke Deen kent de namen van de toppers en het is zeer vaak op TV.

Als je een samenwerking wil, dan moet een partner iets hebben waar de ander graag gebruik van zou willen maken en omgekeerd. Als er al zoiets als 'de Denen' zou bestaan, dan zou ik ze omschrijven als sporters die niet best tegen hun verlies kunnen, heel erg trots zijn om Deen te zijn, de mooiste (en oudste) vlag van de wereld hebben die als enige direct vanuit de hemel is gekomen. Ze vinden en weten van zichzelf dat er geen land in de wereld is dat betere trainers en kennis over badminton heeft dan zijzelf. De Denen vinden ook dat er niets of niemand in Europa is waar ze wat van kunnen leren wat al niet in Denemarken aanwezig is. Ze willen wel graag iets van Azië te weten komen en zijn dus ook dagelijks bezig om er achter te komen hoe ze landen als China kunnen gaan verslaan.

Wat zouden de Denen van Nederland willen hebben? Waar zit het voordeel voor dit land om met ons samen te willen werken? Ze hebben alles te geven en niets te winnen. De enkele goede en verstandige Nederlandse spelers komen toch wel. Ze komen NOOIT echt in de selectie en ze krijgen NOOIT echt het achterste van de Deense tong te zien. De DBF wil niet graag de echte kennis delen. Als je dicht bij de echte waarheid wil komen dan moet je er voor betalen. Dan moet je naar de commerciële badmintonscholen of -opleidingen. Topspelers uit alle delen van de wereld komen dan ook naar Denemarken om behoorlijk veel geld neer te tellen voor deze kennis op de enige plaatsen waar ze die kennis ook WILLEN verkopen. Er niet één Nederlandse trainer die ook maar in aanmerking zou kunnen komen om nationaal coach te worden in Denemarken en dat zelfs niet eens in de U13 of U15. Als ik zeg geen enkele, dan bedoel ik ook helemaal niemand.<-p>

Hoe kijken de Denen aan tegen de Nederlandse kennis? Dat is natuurlijk iets waar ik heel veel met verschillende spelers en trainers over heb gesproken. Wat je vaak hoort, is dat ze totaal niet begrijpen waar we in hemelsnaam mee bezig zijn in Nederland. Uitspraken als "dat deden wij ook 20 jaar geleden" en "een Deense clubtrainer kan overal in Europa nationaal coach worden." Ik spreek perfect Deens, heb er 17 jaar gewoond en gewerkt, heb mijn hele opleiding daar gedaan en met het nationale talententeam gewerkt en toch ben ik een buitenstaander die je niet alles hoeft te vertellen.

Wat me elke keer weer opvalt, is dat trainers van verschillende landen weinig of niet met elkaar praten. Het eilanddenken dat op nationaal niveau plaats vindt, is er ook heel erg op internationaal niveau. In Duitsland heb ik het daar eens over gehad met een paar van de toptrainers daar die mij vroegen hoe de Deense trainers werkten. Het antwoord was toen dat ze nooit met trainers uit het buitenland praten.

De Deense bond zal netjes in gaan op een verzoek van BNL. Er zal iets van een bilateraal overleg ontstaan, ze zullen aanbieden dat er enkele spelers zo nu en dan mee mogen komen trainen, dat is wel goed voor de sparring en dan zal het weer langzaam doodbloeden. Iedere speler die in Denemarken is geweest voor een lange tijd zal dit ook bevestigen. Op clubniveau krijg je goede informatie van de trainer. Als je op de commerciële opleidingen komt, dan krijg je die ook maar op nationaal niveau wordt de deur netjes dicht gehouden.

Denemarken is zich zeer goed bewust van de rol die ze spelen in Europa. Het is het ENIGE kennisland in onze sport en die kennis wordt niet weggegeven maar verkocht. Dit is ook gelijk de reden dat de commerciëlen en de bond niet de beste verstandhouding hebben. Ook in Denemarken is er weerstand tegen de bond en de manier waarop zulke logge organisaties omgaan met nieuwe ontwikkelingen.

Samenwerking zou er moeten komen met andere kleine landen die wel dingen van elkaar kunnen gebruiken en dus geen onevenwichtige balans hebben. Zelfs Duitsland is ons allang voorbij en zal niet veel belangstelling hebben voor een samenwerking op het gebied van kennisuitwisseling. Er wordt daar veel aan wetenschappelijk onderzoek gedaan en die voorsprong willen ze graag behouden.

Als voorzitter van de bond zou je eerst eens moeten gaan kijken om de samenwerking op nationaal niveau op gang te krijgen en eens aan kennisoverdracht te gaan doen. Tot op heden is er geen sprake van enige kennisoverdracht van nationale coaches naar beneden. Dat zou een goede start zijn om daar structureel wat aan te gaan doen. Als je dat een klein beetje onder de knie hebt, dan ga je proberen of je dit ook internationaal zou kunnen doen.