Weg met de heilige huisjes

Maak kennis met Vihaan Shah!

Mijn maten waren onder de indruk van het voetenwerk, de 'bijna onmogelijke' reacties en vooral ook van de communicatie tussen de twee. Ze vonden het prachtige sport. Maar... De objectieve kijkers waren onder de indruk maar commercieel kunnen ze er niets mee. Dat heeft te maken met de 'onzichtbaarheid' van de badmintonsport in ons land. Deze Studio Sport-uitzending was een uitzondering. Er is in ons land geen structuur met meerdere aansprekende wedstrijden, dus zie je badminton niet in de mainstream media.

Topsport & entertainment

Nederland stond tot voor kort internationaal bekend als een geweldige organisator. Er werden onder meer Europese kampioenschappen en 'European Finals' georganiseerd. In de loop van de jaren heeft de bond zo'n beetje alles afgeschaft. Eën jaarlijks toptoernooi, de Yonex Dutch Open, is niet meer dan een druppel op de gloeiende plaat.

Wil je het hoofd boven het maaiveld uit blijven steken, dan zullen er drie tot zes flitsende events, ook met entertainment-elementen, per jaar moeten bijkomen. Het moeten belevingen worden waar je je op verheugt. Alleen dèn heb je een kans om interesse te kweken bij potentiële sponsors. Makkelijk? Absoluut niet, maar zoals het nu gaat in badmintonland (doen wat je altijd deed), dat werkt in deze moderne wereld niet meer.

'Almere' en media

Het was mooi hoor, die prestatie van Piek/Tabeling, maar wil je verder komen, dan dient er een medaille te worden gewonnen op de Olympische Spelen. Kort na 'Almere' verloor het duo in Denemarken in de eerste ronde en dat geeft aan dat het razend moeilijk wordt om 'Tokio' te halen, laat staan dat er medaillekansen zijn.

Het was trouwens ook opvallend hoe weinig er over de zege van het winnende duo werd gepubliceerd. Dat komt omdat het enkelspel belangrijker wordt gevonden dan het dubbel. Overigens wordt er online wel veel gepubliceerd, maar de livestreams en de filmpjes worden vooral door de diehards bekeken. Daar kunnen geldschieters niets mee. Je telt als topsporter pas mee als je topprestaties levert en vaak in beeld bent, niet alleen tijdens de toernooien en wedstrijden, maar ook op de sociale media en in talkshows.

Ooit een krachtpatser

De badmintonbond was nog niet eens zo lang geleden een Europese en bij tijd en wijle zelfs mondiale krachtpatser, vooral onder het bewind van Martijn van Dooremalen, die overigens nog altijd actief is in de internationale badmintonwereld. De ploegen, vooral de vrouwen, wonnen belangrijke prijzen. Oranje werd ook in Azië gevreesd. 'We' hadden in enkel en dubbel altijd wel toppers.

Denemarken is al decennialang de onbetwiste nummer één van Europa, terwijl Oranje aan het wegzakken is. Hoe is het zover gekomen? Een diepgaand onderzoek zou nuttig zijn. Interessante vraag: hoe was en is het gesteld met de uitgaven voor de 'bureaucratie' in vergelijking met het beschikbare geld voor talenten en potentiële toppers?

Zeer ernstig is de voortdurende ledenafname (vooral bij de jeugd!), terwijl er toch heel veel gebadmintond wordt in ons land, volgens sommige rapporten door zeker zo'n 300.000 mensen. De breedtesport wordt bij BNL steeds dunner.

Open de toekomst in

Is er nog licht aan het einde van de tunnel? Als je er maar voor open staat wel. Er zullen rigoureuze beslissingen moeten worden genomen. Grote veranderingen ten opzichte van de manier waarop Badminton Nederland nu is gestructureerd. Er is een nieuwe voorzitter gekomen, na het 'regime-Clemens Wortel'. Heeft dat wat opgeleverd? Ik merk er niets van. Adviezen aan het adres van het bondsbestuur, c.q. de bondsvoorzitter, worden genegeerd. Mails worden niet of veel te laat beantwoord. Op communicatief gebied gebeurt alleen het broodnodige. Een opinie of mening, debat? Het gebeurt gewoon niet, in ieder geval niet op de officiële site www.badminton.nl. En als je je eigen leden niet eens continu en op een professionele manier informeert, als je geen discussies wilt (behalve tijdens de onontkoombare bijeenkomsten met de afgevaardigden), hoe denk je dan de buitenwacht te bereiken? Kansloos.

Heilige huisjes

In deze laatste column van 'De toekomst van badminton' stel ik vast dat zoals het nu gaat, het niet verder kan. Het liefst via een 'fluwelen revolutie' (waarbij bestuurders uit eigener beweging opstappen) moet er een nieuw, progressief beleid worden uitgezet. Alles moet grondig en kritisch bekeken worden. Alle heilige huisjes dienen onderwerp worden van discussie te worden. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, ik begrijp het, maar je hebt als bond geen keus. Het is pompen of verzuipen.

'One man, one vote'

In de conceptversie van deze column heb ik uitgebreid geschreven over wat er mijns inziens tot in detail zou moeten gebeuren. Die alinea's heb ik geschrapt. Nu gaat het mij alleen nog maar over de Grote Verandering. Heeft de bondsraad (zijnde de afgevaardigden uit de regio's) de moed om grote stappen te zetten? Durft men het aan om over te gaan op een echt democratisch model, te weten 'one man, one vote', zodat de gewone bondsleden, die met hun contributie BNL financieel ondersteunen, de kans krijgen om meer van zich te laten horen? Als zelfs (VVD-)burgemeester Michel Bezuijen met zijn elf nevenfuncties (de laatste op de lijst is het voorzitterschap van BNL) dit omarmt, waarom de vaderlandse badmintonbond dan niet?

Ik hoop op die revolutie. Het woord is aan de bondsraad. En met een knipoog naar de rijdende tv-rechter Mr. Frank Visser: "Dit waren mijn columns en daar zult u het mee moeten doen."

Reageren via e-mail kan ook via tedjmvandermeer@gmail.com.