De verdwenen 10.000 leden

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Maar eerst het goede nieuws. Zondag veroverde Mark Caljouw in Oekraïne zijn tweede internationale titel van 2019. Mark wil graag aan de Olympische Spelen van 2020 meedoen. Hoe moeilijk het traject ook zal zijn, hij zal alles op alles zetten om 'Tokio'’ te halen. Dat geldt eveneens voor twee sterke dubbels: Selena Piek/Cheryl Seinen en Selena/Robin Tabeling. Het zou knap zijn als één van de twee koppels het zou halen.

En nog meer positief nieuws kwam vanuit het bondscentrum in Nieuwegein. Tijdens de Yonex Dutch Open in oktober doen geweldige spelers mee en vooral één echte superster: de olympisch kampioene van 2016, Carolina Marin. De Spaanse heldin is een tijd weggeweest vanwege blessureproblemen en ze gaat nu proberen om vanuit achterstand de Spelen te halen om daar, wie weet, opnieuw goud te veroveren. En met de Nederlandse kanshebbers erbij belooft het dus een heerlijk evenement te worden in de Almeerse Topsporthal. Ik wens toernooidirecteur Hendrik Boosman en zijn team veel succes. En de ongetwijfeld vele fans natuurlijk heel veel plezier.

Limburgse koploper

En dan nog wat grappig nieuws; zie alinea 2.

Ik kreeg onlangs een bericht van mijn oude vriend uit Limburg John Silvertand (jarenlange verslaggever met een gezond-kritische instelling) waarin hij melding deed van de staat van het Limburgse badminton. Hij deed dat op een voor hem typerende (understatement)manier: "Het gaat bij ons niet zo best." Hij kwam met een aantal pregnante, niet vrolijk makende voorbeelden over de Limburgse teruggang.

Maar ook hier was wel weer wat leuks te melden. Ooit had het diepe zuiden twee eredivisieteams, Roosterse BC en BC Victoria. Alleen Roosterse is nog over in de topklasse en wat lees ik zaterdagavond op pagina 15 van Teletekst? De club uit het 'kerkdorp' Roosteren met slechts 1400 zielen staat bovenaan in de eredivisie! Weliswaar na slechts één wedstrijd, maar toch... De 8-0 winst tegen de Groningse, debuterende 'studentenclub' AMOR mag er wezen. Geniet van het moment, Limburgse vrienden, print de Teletekstpagina uit en hang 'm boven de bar! Want het feest zal niet zo lang duren...

'Geen trek in BNL-regeltjes'

En dan terug naar het begin. Uit de mail die ik twee maanden geleden ontving, begreep ik dat het slecht gaat met de georganiseerde badmintonsport. En of ik daar niet eens iets aan zou kunnen doen!? Mijn eerste reactie was: Hoezo kom je bij mij? Wat moet ik daarmee? Ik werd echter over de streep getrokken door nieuwsgierig makende cijfers die hij via een link had bijgevoegd. Ik lees al jaren de jaarlijkse 'ledenrapportages' van NOC*NSF, maar dit ging veel dieper. Er stonden ook berekeningen in over de feitelijke sportbeleving. En daaruit bleek dat BNL eigenlijk veel kleiner is dan de bond zou moeten zijn.

De bond sloot het kalenderjaar 2018 in december af met 37.600 leden. Het opmerkelijke nieuws was, dat er door ongeveer tien keer zoveel mensen regelmatig gespeeld wordt. We hebben het dus over zo'n 300.000, niet aan BNL gerelateerde badmintonners, die vrijwel wekelijks actief zijn. Een eyeopener, nietwaar?

Waar spelen die mensen? En waarom doen ze dat niet onder de hoede van de moederbond BNL? Het antwoord is niet ingewikkeld. Het zijn pure recreanten, liefhebbers van het spelletje dus, die het niet nodig vinden om lid te worden van een – vooral – 'competitiebond' met een woud aan regels waar ze geen boodschap aan hebben. Kan een flink deel van die honderdduizenden verleid worden om lid te worden van BNL? Zoals de bond nu is ingericht, is er maar één antwoord mogelijk: absoluut niet! Het roer zal radicaal om moeten, niet via bezwerende woorden maar via daden.

Afbrokkeling zet door

De ledenontwikkeling van BNL is zonder meer zorgwekkend. Jaar na jaar verdwijnen er leden. Als ik terugga naar de jaren 80 van de vorige eeuw, dan zien we dat de toenmalige Nederlandse Badminton Bond bijna 100.000 leden telde. Vooral vanwege de opkomst van andere takken van sport en een gebrek aan innovatie brokkelde de bond af. In het rapport komen de cijfers van 2013, 2017 en 2018 aan de orde. Alle uitkomsten geven een sterk dalende tendens weer. In 2013 had BNL 48.000 leden. Onder hen ongeveer 8000 jongens en 8000 meisjes. In vijf jaar tijd raakte de bond 31% van de jeugd kwijt. Het totale ledenverlies was 22%, meer dan een vijfde van het totaal. Een terugloop van 10.000 leden. Reken maar uit: als het zo doorgaat, komt binnen niet al te lange tijd de grens van 30.000 leden in zicht.

Tweede bond náást BNL?

Tijdens een meeting onlangs met enkele experts kwam de suggestie naar voren om naast BNL de Nederlandse Recreatie Badminton Bond (NRBB) op te richten. Het is een interessant en voor sommigen wellicht aantrekkelijk concept: een wedstrijdbond èn een recreatiebond naast elkaar. BNL zal hier niet enthousiast over zijn. Maar de recreanten misschien wel. Sportkoepel NOC*NSF zit niet te wachten op een tweede bond. Maar dat betekent niet dat het onmogelijk is. Een voorbeeld. Er zijn twee 'fietsbonden': de Nederlandse Toer Fiets Unie (een recreatiebond met 74.000 leden) en de Koninklijke Nederlandsche Wieler Unie. Hier is dus ook een scheiding van wedstrijd- en recreatiesport. Vertalen we dit naar badminton, dan lijkt het me logisch dat de NRBB ook aanzienlijk groter wordt dan BNL. En een nieuwe bond hoeft natuurlijk niet per se lid te worden van NOC*NSF. Zie de Bossche Badminton Federatie met bijna dertig verenigingen op de ledenlijst.

Genoeg onderwerpen voor volgende columns dus!