Een stukje reflectie
Soms moet je eens stil staan bij de mensen die er niet meer zijn. Het is alweer ruim vijf jaar terug dat we Addy Regelbrugge naar zijn laatste rustplaats brachten.
Jij het nieuws, wij een tikkie!
Ik had geen bloemen bij me en kon alleen maar een zeer vaste knuffel geven aan Stieneke. Ik bracht een oude gebruikte shuttle mee die Addy begeleidde op zijn laatste reis.
Wie was Addy? Shit. Het is moeilijk dat te beschrijven. Wat zeg je over een vriend die je vader had kunnen zijn (en op veel momenten ook was). Hard zijn in mijn uitspraken heb ik van deze man geleerd. Hij was uit het leger en totaal tegen alle nonsens. Ik was pacifist en wilde niets met het leger te maken hebben en toch konden we het zo enorm goed met elkaar vinden.
We hebben veel uren in zijn snooker doorgebracht achter een geweldig Belgisch biertje. Ik kreeg elke keer weer de volle laag als Ollander. Maar daarna weer een knuffel of klap voor m'n kop. Deze man heeft me veel geleerd en het is eeuwig zonde dat niet meer trainers dit hebben mee kunnen maken. Alle trainers in België bij elkaar hebben geen 10% van wat deze man in zijn mars had.
De enige die op dit moment in de buurt komt is Roel. Ook hij doet dingen die Addy zou onderschrijven, ook hij werkt met de Ollanders, gaat de grens over en heeft succes. Iets wat geen enkele andere trainer uit dit land ooit heeft gedaan of gekund.
Ik vind het jammer dat mijn vader nooit heeft kunnen zien wat ik nu doe in Denemarken. En ik vind het jammer dat Addy nooit op Oro is geweest, want hij zou er een speciale plaats hebben verdiend. Addy is een groot deel van wat ik vandaag ben en ik ben me ervan bewust dat ik hier niet op deze manier had gestaan als deze man niet in mijn leven was geweest.
De laatste keer dat ik Addy heb gezien was het door het glas in een oud ziekenhuis. We mochten niet bij hem komen omdat hij zo ziek was. Ik was er samen met zijn vrouw Stieneke. In en in triest dat je de man waar je zoveel respect voor hebt niet gedag kan zeggen en geen afscheid kan nemen. "Je gaat niet janken he", zei de meester toen ik wegging. Het was het laatste dat ik hem ooit heb horen zeggen en de echo is er nog steeds. De tranen rolden over mijn wangen onderweg terug naar huis en ik dacht... Een mooie man, een groot verlies. Een paar weken later was hij dood.
Addy, ik hoop dat meer mensen zulke mooie herinneringen aan je hebben, ik ben je namelijk nog lang niet vergeten.
Op dit artikel berust auteursrecht: neem de tekst en afbeeldingen niet over zonder schriftelijke toestemming van badmintonline.nl. Een weblink of QR-code naar dit artikel plaatsen op de website of in het clubblad van je badmintonclub mag natuurlijk wel.
QR-code voor dit artikel
Tabeling en Piek missen drie matchpoints bij hun afscheid als badmintonduo
Robin Tabeling en Selena Piek zijn er in Den Bosch, bij hun laatste optreden als badmintonduo, niet in geslaagd voor de derde…
27 oktober 2024
Oranje-duo Robin Tabeling en Selena Piek zondag in finale van Yonex Dutch Open
Robin Tabeling en Selena Piek staan zondag in de finale van het gemengddubbel op de Yonex Dutch Open 2024. Het Oranje-duo (WR-16)…
26 oktober 2024
Tabeling en Piek winnen Nederlands onderonsje op Yonex Dutch Open
Op de Yonex Dutch Open hebben Robin Tabeling en Selena Piek de kwartfinales van het gemengddubbel bereikt. Het als eerste…
25 oktober 2024
Overtuigend begin Robin Tabeling en Selena Piek op hun laatste Yonex Dutch Open
Het Oranje-duo Robin Tabeling en Selena Piek won de Yonex Dutch Open al in 2019 en 2022 en versloeg donderdag het koppel…
24 oktober 2024
Meer artikelen over belgie
- Badcoach Summercamp 2023 eind juli in België - Roel Van Heuckelom
- Twee Nederlandse titels op Belgian Junior - Badminton Nederland
- Badminton dubbelspel per 14 oktober 2020 verboden in Vlaanderen - Badminton Vlaanderen
- Twee Nederlandse kwartfinales bij de Yonex Belgian International 2019 - Badminton Nederland
- Jacco Arends player of the tournament in Leuven - Christ de Rooij