Jeugd dubbeltraining (deel 1)

Maak kennis met Meare van Dalm!

Ik vraag me soms af hoeveel trainers daadwerkelijk hun spelers in een systeem trachten te zetten en te werken met duidelijke afspraken wie wat doet in de dubbel en vooral, wat we niet doen. De meeste jeugddubbels zijn nog steeds totaal onsamenhangend, omdat er geen enkel systeem gehanteerd wordt. Het is dus lastig coachen. Met het systeem wat ik hanteer is het allemaal veel duidelijk. Een korte herintroductie derhalve in drie delen.

Niets nieuws!

Ik heb dit systeem niet uitgevonden, maar ik weet dat het redelijk goed op de rails is gezet door, tja, daar istie weer, Ron Daniëls en afkomstig uit Duitsland?

Ik zal voor het gemak het het 'Duitse systeem' noemen. Correct me if I am wrong Ron... Door middel van een bijscholing enkele jaren terug en wat DVD's zouden nu veel meer mensen op de hoogte moeten zijn van het principe. Maar of het daadwerkelijk wordt toegepast? Ik ben daar wel benieuwd naar, vandaar dit artikel en ik hoop dat andere trainers hun visie willen geven.

Het systeem kan misschien niet door iedere trainer worden gebruikt. De voorwaarde voor de trainer is namelijk dat hij goed moet kunnen feeden en aangeven en de mogelijkheden moet hebben om met de koppels aan het werk te kunnen gaan.

Na alle discussies over groepstrainingen kan ik mij voorstellen dat dat soms lastig is. Daarom wederom mijn opmerking om trainers op te leiden die een specialisme hebben! Bijkomend voordeel van deze dubbeltraining is, dat je ook qua techniek, tactiek en voetenwerk jezelf helemaal kunt uitleven als trainer.

Spelers vinden het trouwens geweldig om dit te doen. En bovenop alles: dit systeem werkt en leidt al snel tot zeer positieve resultaten!

Deens, Duits of beiden

Deze zomer tijdens het Badcoach Summercamp was er een interessante discussie met twee Deense trainers die erg overtuigd waren van het Deense systeem van 'cross en straight rotation' en het systeem van Ron niet bepaald wilden omarmen. Zij vonden het te lastig en maakten liever gebruik van het 'simpele' Deense systeem. Uiteraard hebben we het daar getest en geprobeerd en uiteindelijk ben ik tot de conclusie gekomen dat je beide systemen prima kunt integreren en door elkaar kunt gebruiken. Volgens mij zijn beide systemen ook niet erg verschillend, enkele nuances daargelaten.

Verschil is dat je in het systeem Ron veel strikter gebruik maakt van afspraken en dat is voor de jeugd vaak wel belangrijk. Ik kan mij echter niet voorstellen dat de Denen geen gebruik maken van afspraken, want zo simpel is een dubbel nu ook weer niet dat je door middel van genoemde cross en straight rotation opeens een werelddubbel neerzet, toch? Daar bleven de Denen een beetje wazig over doen, alsof het een geheim zou betreffen...

Zodra de spelers ouder worden, zeg U-17 t/m U-19 dan zie je vaak hele spectaculaire rally's en worden veel gaten op pure kracht en snelheid dichtgelopen. Het ziet er heel spectaculair uit, zonder dat er sprake van een echt systeem dat gehanteerd wordt. Probleem bij de Nederlandse jongeren U-13, (soms zelfs U-15 nog) is vaak dat ze kracht en snelheid ontberen en vaak nog zeer safe hun eigen vak aanhouden of de sterkste staat achter of juist voor. De dubbels missen echter beweging of rotatie. Enige (echte) tactiek is er nog niet en ook mist vaak de benodigde techniek. Hier komt dus de uitdaging voor de trainer om ze te laten bewegen en dit zie ik echt als voorwaarde nummer 1. Naar mijn idee kan je er niet vroeg genoeg mee beginnen en zelfs de U-11 spelers kan je dit vrij snel aanleren.

Afspraken

In beide systemen gaan we ervan uit dat het de netspeler is die bepaalt wat er gebeurd op de baan. Maar alvorens er een netspeler is die kan bepalen wat er gaat gebeuren, zullen we de spelers eerst moeten laten wennen aan rotatie/roulatie. Ik zal de komende weken proberen dit op video te zetten, want dan wordt het stuk duidelijker.

Allereerst voornamelijk kale tekst derhalve. Ik begin altijd mijn dubbeltrainingen met rotaties aan het net om de spelers te laten bewegen om elkaar heen. Eerst rechtsvoor en dan linksvoor. Dit is tevens een techniekoefening om te leren de shuttle te sturen en weg te blijven bij het net gebruik makend van het uitsteken van arm en racket en sturen door middel van een open grip en eventueel fingerpower. Ideaal om ze daar alvast kennis mee te laten maken. Daarna ga ik over naar een rotatie naar de 'verre' voorhoeken. Hier krijgen we te maken met een afspraak. Als de ene speler naar de zijlijnen wordt gedwongen, is de andere speler diegene die het gat dat ontstaat aan de andere zijde te dichten. Wordt de ene speler naar de backhandkant zijlijn gedrongen dan is de andere speler verplicht de forehandkant in te gaan dekken.

Afspraak 1. De taak van trainer is om de shuttles zodanig te spelen dat de spelers duidelijk weten wanneer ze elkaar moeten gaan aanvullen. De spelers gaan dat vanzelf aanvoelen.

Oefening 3 is de longline rotatie, zowel aan de FH als de BH zijde. U kent deze ongetwijfeld. De achterspelers smasht en loopt door en de voorspeler wordt achterspeler. Voor de meesten senioren normaal, maar niet voor kinderen. Die blijven meestal gewoon lekker staan, tijd om ze te dwingen achter hun shuttle aan te gaan. Wel belangrijk om ze dit aan te leren, want dat is straks cruciaal als we de taak van netspeler gaan bekijken. In deze beginfase van de training is het uitermate belangrijk de achterspelers alleen een longline smash te laten spelen.

DUS GEEN CROSS-SMASH! = Afspraak 2. Je kunt ze dit eenvoudig laten zien door ze een cross smash te laten spelen, gevolgd door een snelle gespeelde shuttle longline, langs de voorspeler heen. In de beginfase van de dubbel is deze namelijk nog niet te verdedigen voor ze.

Afspraak 3 en trainingsoefening nr 4 is de overstap aan de backhandzijde. Dit moet je eigenlijk even zien om het geheel duidelijk te laten worden, maar ik zal hem proberen te omschrijven. Wordt de (rechtshandige) netspeler gedwongen op de backhandzijde een shuttle naast-achter zich te pakken (defense), stapt deze over en loopt door naar achter en wordt achterspeler. Dus: rechtervoet richting zijlijn, de linkervoet wordt eromheen gezet en de rechtervoet wordt weer naar achter gezet en het gezicht is weer richting net. Het lijkt raar, maar vaak volgt er een lob, gegeven door de tegenstander waardoor we direct weer in de aanval kunnen gaan. De (ex) achterspeler weet van deze afspraak en zal elke netbal gaan pakken. Ook dit is weer een rotatieafspraak. Klinkt lastig, maar is het niet.

Op elke shuttle die men voor zich pakt zal niet geroteerd worden en blijft de netspeler voor. Simpelweg is het zo dat zodra de netspeler met zijn rug schuin naar het net staat, er geroteerd gaat worden. In deze situatie is hij namelijk het overzicht kwijt. Op de forehandkant gebeurt dit dus niet. Deze vraag wordt namelijk vaker gesteld. Het antwoord kunt u zelf wel verzinnen...

Afspraak 4 is dat de achterspeler er alleen staat voor de shuttles in het achterveld te slaan. De voorspeler dekt 2/3 van het veld af. De twee voorhoeken, het middenveld en een geretourneerde crossbal. Bij de uitleg is het dus cruciaal het belang van de voorspeler te benadrukken. Door middel van aanvullende oefeningen kan je daar later gaan trainen op de ontwikkeling van de voorspeler.

Praktijk

Okay, even naar de praktijk. Het klinkt allemaal best ingewikkeld, maar het blijkt dat je dit de meeste kinderen die een redelijke shuttle kunnen slaan, binnen een uur dit goed kunt aanleren. Bij de talenten heb je nog minder tijd nodig. We hebben dus de basis gelegd zodat we kunnen gaan naar de echte roulatie en de afspraken gaan trainen. Kunst is om zodanig te feeden dat je alle afspraken kunt trainen. Bepaalde vormen kun je gewoon op de baan neerzetten en de nuanceverschillen laten zien.

Over het feeden zelf wil ik in deel 2 terugkomen. Ik ben benieuwd hoeveel trainers dit systeem gebruiken en of ze bijvoorbeeld op een geheel andere manier de dubbels trainen. Ook zal ik proberen wat videomateriaal te publiceren.