Jeugd dubbeltraining (deel 2)

Jij het nieuws, wij een tikkie!

En dit zien we bij jeugddubbels heel erg veel. Vooral de midcourt backhandkant is een beruchte!

Enfin, de grote afspraken staan, maar nu zijn er nog diverse andere zaken te regelen. Dit kunnen tactische zaken zijn of aanpassingen in het voetenwerk of de techniek. Al naar gelang we meer bezig zijn met een koppel, kunnen we steeds meer gaan bijstellen en aanpassen. Hoewel het oorspronkelijke systeem gebruik maakt van een werker en een spelbepaler, gebruik ik dat zelf niet. Gewoon omdat er bijna geen spelers in Nederland zijn die op zo'n jeugdige leeftijd al een dergelijk echte 'rol' aankunnen. Later zal ik nog terugkomen op het feit dat je incidenteel in de tactiek soms wel hierop kunt inspelen. Nog eenmaal de opmerking dat het hier jeugddubbels betreft en we even niet als senior moeten denken!

Bewustwording

Voor het gemak hou ik het nu bij het Belgisch/Duitse systeem (zie opmerkingen onder deel 1).

We hebben het koppel dus laten wennen aan de rotaties en wat laten werken op de baan. Nu wordt het tijd om de afspraken daadwerkelijk te gaan toepassen en bezig te gaan met de bewustwording van hun positie op de baan. Het uiteindelijke doel is de spelers al te laten bewegen voordat er een shuttle is geslagen. Ik bedoel hiermee dat ze instinctief moeten gaan handelen en gaan begrijpen waar de shuttle geslagen KAN worden. Of nog anders: waar het gat gaat ontstaan op de baan al naar gelang hoe en waar de shuttle door de tegenstander wordt geslagen. Ik hoor u denken: bewegen nog voordat de shuttle is geslagen? Ja, daar kom ik zo op terug.

U begrijpt dat ik niet alle zaken zal omschrijven die ik tijdens het feeden doe, want dan wordt dit stuk wel heel erg lang. Ik ga er toch iets uitgebreider op in, om te laten zien dat we heel veel details kunnen trainen en aanpassen.

Men neme 30 rijtjes van 20 shuttles en we kunnen even een half uurtje aan de gang. Ten eerste is het belangrijk de spelers steeds vanuit een bepaalde startpositie te laten werken: dat betekend dus zowel bij eigen service als bij serviceontvangst de spelers zo veel mogelijk achter elkaar vanuit het linker vak werkend (richting net kijkend) Ik wil namelijk dat de moeilijke BH kant zoveel mogelijk wordt gedekt. Racket zoveel mogelijk hoog, want elk laag gehouden racket bij de achterspeler is met grote zekerheid een backhandslag als de tegenstander die hoek opzoekt. (Bij topdubbels zie je nu dat beide spelers erg netwaarts gericht naast elkaar staan, maar zover zijn wij nog lang niet!)

Is het systeem helemaal nieuw en nog een beetje lastig, kun je beginnen met het noemen van de naam van de speler waar je naar toe gaat slaan en zodra ze het doorhebben kan je daarmee stoppen. Nogmaals, dat gaat redelijk snel. In het begin laat ik ze voornamelijk alles droppen en pas het systeem ook heel duidelijk toe. Ik begin bijvoorbeeld met een roulatie aan het net en geef dan af en toe een lob zodat ze direct een positie moeten gaan veranderen. Alle shuttles sla ik binnen hun comfortzone en neem nog geen moeilijke hoeken. Het probleem bij veel jeugdspelers is dat ze veel te dicht bij het net willen staan en daarbij geen gebruik maken van hun reach en er te grote gaten vallen. Taak van de trainer is om te laten zien hoe enorm de gaten zijn die hierbij vallen en ze er op te wijzen door shuttles aan te geven waar ze net niet bij kunnen.

Vervolgens integreer ik de overstap aan de BH zijde. Vaak zie je dan gebeuren dat ze met een hele ruime bocht om elkaar heen draaien. Wat we willen bereiken is dat ze juist in dat linkervak heel dicht bij elkaar blijven. De achterspeler die nu verantwoordelijk is voor de korte netreturn, kan alleen op de manier deze shuttle halen. Wanneer hij te veel in het andere vak verdaagt om de voorspeler ruimte te geven, zal hij nooit meer de shuttle bij het net kunnen halen. Dit zijn kleine, maar belangrijk details die we eenvoudig bij kunnen stellen. (Dit is al inspelen op het gegeven van bewegen voordat de shuttle is geslagen).

Nu wordt het tijd om afspraak 2 in te bouwen. Elke shuttle die halfcourt (smash of drive, halfhoog/hoog)) komt tot zo’n 50 cm voor de achterste servicelijn wordt rechtdoor gesmasht door de achterspeler die daarna doorloopt. Ze moeten nu ruimte maken voor elkaar. (In deze fase cruciaal dat ze dit doorhebben). Op elke shuttle die verder komt, zal men de eigen posities houden. Als ze dit doorhebben dan speel ik shuttles die meer naar buiten (hoek tramrails) worden gespeeld. In deze positie 'trekken' we het dubbel letterlijk uit elkaar. We zien in de meeste dubbels dat er nu enorme gaten ontstaan die meestal het verlies van het punt inluiden. De voorspeler gaan we nu bewust maken van het gat dat ontstaat aan zijn kant, rechts achter hem/haar. Wanneer hij te dicht bij het net blijft staan of te veel met zijn partner meetrekt, kan de tegenstander met een snelle clear de dubbel helemaal uit elkaar trekken. Deze (cross)clear-drive is voor de achterspeler vaak niet te belopen. We moeten dus de voorspeler duidelijk maken dat elke (snelle of vlakke) crossbal voor hem is en daar op moet anticiperen d.m.v. het kiezen van de juiste positie op de baan en een andere verdeling van zijn gewicht (voetenwerk). Dus wederom al reageren voordat de shuttle is geslagen en anticiperen. Probleem is namelijk dat veel kinderen pas gaan reageren nadat de shuttle is geslagen en daarmee kostbare tijd verliezen.

Chaos?

Al naar gelang het niveau van het koppel zie je al na zeer korte tijd dat er verandering gaat plaatsvinden in het bewegen. Zij gaan zich inderdaad bewust worden van hun positie en nog beter, het gaat leven voor ze en ze vinden het geweldig om te doen. Beetje (veel!) persoonlijke aandacht en een systeem spelen dat ze het gevoel geeft dat ze werkelijk aan het dubbelen zijn, maakt ze extra gemotiveerd om door te gaan. Loopt het echt heel goed, dan kunnen we meteen gaan beginnen met iets dat ze echt heel leuk vinden om te doen en inspelend op het gegeven van bewegen voordat de shuttle is geslagen: het chaotisch feeden. Ik noem het maar even zo en zo lijkt het ook voor een buitenstaander, maar het is feeden in de gaten die je als feeder zelf creëert en soms heeft het niet helemaal met de werkelijkheid te maken omdat je shuttles slaat die tactisch niet kunnen. Het voornaamste doel is beweging en daarbij anticiperen op hetgeen er gebeurt op de baan en het instinctmatig aanvoelen waar er een gat ontstaat. Voorbeeld: je feedt de shuttle rechts achterin, er ontstaat een gat links achterin. Het is de bedoeling dat de voorspeler de volgende shuttle gaat pakken. Vervolgens ontstaat er een gat rechts voor en die moet dan weer genomen worden door de achterspeler die rechts achterin stond. Als feeder trek en creëer je op deze manier steeds gaten die door de spelers dichtgelopen moet worden. Je laat op deze manier de spelers heel veel bewegen en wennen aan en anticiperen op alles wat er gebeurt op de baan.

Praten en denken

Heel belangrijk is dat je de spelers laat vertellen wat er mis gaat als ze ergens een shuttle niet halen. Je maakt ze op deze manier nog bewuster van wat ze aan het doen zijn. Laat ze ook alvast nadenken over tactiek. Als feeder sla je vaak shuttles die tactisch niet kunnen. Geeft niks, maar laat ze vertellen waarom dit niet kan in een echte wedstrijd. Als feeder dien je hier ook en beetje rekening mee te houden en mee te lopen en te denken met shuttles die de spelers naar je terugslaan. Spelen ze een clear naar de linker achterhoek (van de feeder) dan zal je toch een beetje meer naar links moeten trekken en vanaf links de volgende shuttle moeten aangeven. Speel bewust eens een verkeerde shuttle en laat ze nadenken en vertellen waarom dit niet kan. Uiteraard vergt dit ook wat denkwerk van de feeder. Vaak zie je bij de koppels een soort van 'Huh, hoe kan dit nu?' Stop de oefening en laat ze vertellen wat er dan niet goed voelt. Soms als feeder kun je namelijk ook een beetje doorslaan en dingen verwachten die eigenlijk niet kunnen. Praten dus!

Als feeder sla je vaak een shuttle op het moment dat de andere shuttle nog teruggeslagen moet worden (en soms nog sneller), maar dat heeft wederom alles te maken met het anticiperen en bewegen voordat de shuttle is geslagen. Soms geven ze aan dat ik wel heel snel feed, maar als ik het dan ga doen op wedstrijdtempo, dan geven ze al snel aan dat dit toch wel erg saai is. Op dat moment is al een doel bereikt! In de echte wedstrijd hebben ze dus eigenlijk al veel meer tijd gecreëerd en kunnen ze opeens al een hoger aan! Soms heb je daar slechts 2 uur voor nodig.

Deel 3

Het stuk wordt al weer aardig lang en dus komt er gewoon nog een deel 3 over het training van individuele eigenschappen, linkshandigen, tactiek en cross en straight rotation.