Jeugd dubbeltraining (deel 3)

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Enfin 10 uur training specifiek gericht op het dubbelspel. Het begint nu ergens op te lijken, alhoewel er nog veel meer training benodigd is. Deze keer hebben we bijvoorbeeld ook de ademhaling en hartslag in het hele verhaal meegenomen. Het leuke is wel dat ze nu meer gaan nadenken over bepaalde zaken en veel sneller met vragen komen over het hoe en waarom van bepaalde dingen! Ze staan nu alweer te trappelen voor de volgende training.

Via de e-mail heb ik trouwens diverse vragen en opmerkingen gekregen. Enkele vragenstellers wilden dit liever niet via deze site doen, omdat zij vreesden dat ik dit zou aanmerken als kritiek. Welnu, reageer alstublieft wel via dit artikel, want alleen op deze manier houden we de discussie open en leerzaam. Ik weet er namelijk ook niet alles van en eigenlijk nog veel te weinig. Maar... al doende leert men! Ik ga nu wat verder in op de randvoorwaarden van de dubbel, training tactiek etc.

Iedere keer dat ik aan het trainen ben, zie ik weer nieuwe dingen bij deze meiden en pas ik de training aan of verander ik ter plekke hetgeen ik van plan was te doen. Ze hebben inmiddels door wat er gebeuren moet en dus moet ik ook mijn focus weer veranderen en inspringen op de veranderingen op de baan. Ik doe ook met beide spelers soms geheel andere dingen, want ze hebben beiden andere aandachtspunten. Maar eerst even een stapje terug.

Voorspeler

Alle trainingen waren/zijn nog steeds gericht op de voorspeler. Ik kreeg een vraag van iemand waarom ik niks had verteld over de communicatie tussen de speelsters op de baan, maar het mag inmiddels duidelijk zijn dat wanneer alle besproken afspraken worden toegepast er heel veel non-verbale communicatie plaatsvindt. De leidende rol ligt bij de voorspeler.

Wanneer zij verkeerd positie kiest of te laat anticipeert op hetgeen er gebeurt op de baan, zal dat uiteraard (verstrekkende) gevolgen hebben. Ik heb dus een groot aantal oefeningen gedaan om de snelheid van de voorspeler te vergroten in combinatie met techniektrainingen en het aanpassen van het voetenwerk. 20 cm kan een verschil maken tussen het wel of niet kunnen onderscheppen van de shuttle.

Mijn feeden is daarbij snel, erg snel en ik probeer daarbij een soort wedstrijddruk te creëren, waarbij de fouten vanzelf aan het licht komen. Dit trekt soms best een zware wissel op de spelers, want ik pas hierbij bijvoorbeeld ook direct links voetenwerk toe en ze moeten werken voor elke shuttle! Vandaar dat ik nu ook bewust ga letten op hun hartslag en herstel. Ze kunnen veel aan, maar enige voorzichtigheid is geboden. In ben ook van plan nu meer corestability training in te bouwen.

Ik noemde even het linkse voetenwerk. Voor diegenen die dit niet weten even heel kort een uitleg. Als voorspeler dien je zolang mogelijk het uitstappen met je rechter been (richting backhand) te voorkomen. (Het is belangrijk ten allen tijde het overzicht (richting net) te behouden. Overstappen betekent wegkijken). Dit betekent dus heel veel druk op de linkervoet, door middel van korte uitstappassen met links en het springen en landen op links. Daarbij gebruik je zoveel mogelijk een around the head slag i.p.v. een backhandslag.

Let wel dat we dit bij meiden en jongeren gebruiken. Bij ouderen jongens kunnen we bijvoorbeeld wel meer backhandslagen gebruiken omdat die veel meer kracht (druk) kunnen genereren. Bij het feeden zorg ik dus dat ze veel en snel van grip moeten wisselen. Het is bijna niet mogelijk om dit op een langzaam tempo te trainen. Ik doe dat wel eens, maar dan opeens vinden ze het saai.

Midcourt

Wanneer je zo bezig bent komen er zaken aan het licht die aanpassing behoeven. Bij zo'n jongeren-dubbel komt het midcourt (zijkanten) als grootste aandachtspunt naar voren en dan vooral de FH-kant. Wanneer ze daar geraken, zeg met de buitenste voet in de tramrails, hebben ze, zeker in het begin, grote moeite om het gat (terug richting net) dicht te lopen. Zeker omdat ik van ze verwacht dat ze de shuttle moeten onderscheppen door er naartoe te springen. De oplossingen dienen gezocht te worden in snellere vlakke verplaatsingen en korter sneller voetwerk en aandacht voor de landing (rapid deceleration). Aan de BH-zijde besteed ik weer veel aandacht aan het genoemde linkse voetenwerk gecombineerd met veel aandacht voor techniek en gripverpakkingen. Vandaar wederom het snelle feeden. Ze moeten niet slaan en stilvallen; ze moeten gedwongen worden zich direct weer te gaan verplaatsen in combinatie met de juiste techniek. Dit is dus te trainen door allerlei oefeningen. Tijdens dit soort oefeningen krijg je wel direct een goed beeld van wie eigenlijk de beste netspeelster is en dat kan je later weer gebruiken in eventuele tactische coach- en trainmomenten.

Rotation

Zoals gezegd is het merendeel van de training gericht op de non-verbale communicatie en dan vooral het belangrijke moment wanneer er geroteerd wordt, of juist niet. Ook dat wordt bepaald door de voorspeler. Het kan soms tactisch handig zijn om juist niet te roteren, maar wanneer we de standaard regels hanteren, beslist de voorspeler wanneer de achterspeler door mag lopen. De Denen in België hanteerden een simpele versie van de rotatie: een klein stapje naar links of rechts betekende een longline smash en wanneer het een grotere stap opzij en iets naar achteren was, mocht het ook een cross smash zijn. Zij gooiden de rest van de afspraken gemakshalve overboord en/of gingen hier verder niet op in. Misschien omdat de Deense spelertjes al veel meer technische vaardigheden bezitten? Ik blijf erbij dat dit Deense systeem een onderdeel is van het Belgische systeem. In eerste instantie wil ik zelf liever niet dat er cross smashes worden gespeeld, alvorens de spelers precies weten welke bal zij wel en niet moeten onderscheppen. Wanneer het bewegen (onderscheppen) nog niet goed genoeg is, leg je één zijde van de speelhelft van jezelf wagenwijd open! Vandaar dat de positie van de voorspeler zo cruciaal is. Overbodig misschien om te zeggen dat je dit alleen kan laten gebruiken door dubbels die op elkaar zijn ingespeeld.

Tactiek

Tot slot nog een klein stukje tactiek. Zoals gezegd hoeft de voorspeler niet altijd weg te stappen om ruimte te maken. Soms zit een speelster lekker in haar vel en wil je haar juist achterin houden om te laten aanvallen. Je kunt dan in coaching bepalen dat dit ook werkelijk gaat gebeuren. We proberen dan zoveel mogelijk de posities snel te laten wisselen. Dit kan al op diverse manieren tijdens de service waarbij we afspraken kunnen maken wie de shuttle na de service bij het net pakt, want het hoeft niet altijd diegene te zijn die serveert. Een andere tactiek is af te spreken dat diegene die niet lekker in haar vel zit achterin een (of twee) keer smasht en dan direct doorloopt waarna de partner de volgende shuttle achterin pakt. Je kunt het ook doen door middel van de flickservice, enfin diverse opties om posities te wisselen.

Wanneer beide spelers redelijk bedreven netspelers zijn geworden, kan je ook bewust de tegenstander een smashkans geven om daarna te proberen direct de aanval over te nemen. Ook daar kan op getraind worden. Het is namelijk zo dat niet heel veel meiden een enorme smash in huis hebben. Een meiden- (of jongens-)smash vanuit het achterveld is toch meestal een smash die redelijk vlak aankomt en redelijk snel overgenomen kan worden door een redelijke netspeler. Ook daar hebben inmiddels op getraind.

Fouten

De fouten die je er op deze manier uithaalt zijn legio. Even kort.

• Het bewegen naar dezelfde hoek van beide spelers
• Het afleren dat de voorspeler achterom gaat kijken waar de shuttle heengaat
• Het te dicht op het net staan
• Overstappen op de backhand (alleen nog in noodgevallen)
• Side by side spelen
• Lange rotaties over de hele baan
• Spelers die te ver bij elkaar weg lopen (gaten trekken)
• Onnodige cross smashes

Samenvattend

Hoewel ik terdege besef dat ik door middel van deze drie artikelen slechts een hoop info op papier heb neergezet, hoop ik ook dat mensen beseffen dat er heel veel meer komt kijken bij het trainen van een jeugddubbel. Met een paar simpele oefeningen kom je er niet en er moet dus (vanuit Badminton Nederland of VBO) meer aandacht worden besteed aan het specifiek / specialistisch opleiden van trainers. Alle facetten van het badminton komen voorbij wanneer we op deze manier bezig zijn.

Zo hadden we bij Duinwijck bijvoorbeeld een trainingsdag met allerlei spelers die aan het internationale toernooi in Hoensbroek gaan meedoen komende week. Ik heb nu even met drie andere koppels (U-13, U-15 en U-17) kort kunnen werken. Ik zie dat er genoeg mogelijkheden zijn, maar dat ze gewoon heel veel techniek tekort komen en dat is jammer. Techniek is een eerste vereiste en daar moeten we echt veel aandacht aan gaan schenken binnen Nederland!

Wanneer iemand dus iets meer wil weten ben ik altijd bereid om trainers te laten zien hoe en wat ik nu precies aan het doen ben. De eerste trainer heeft zich inmiddels aangemeld.

Rene Sehr