(Jeugd)voetenwerk

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Hoe vreemd het ook klinkt, want dit zou toch eigenlijk de basis moeten zijn van het spelletje. Ik hoop dat we via deze site een kleine discussie kunnen voeren over dit onderwerp en daarom wil ik het stuk ook niet al te lang maken. Ik ben zeer benieuwd naar de mening van andere trainers over de chassé of aansluitpas.

Als ik trainers hoor zeggen dat voetenwerk in eerste instantie niet zo belangrijk is voor de jeugd, dan kan ik dit niet begrijpen. Kijk, iedere trainer heeft zijn stokpaardje, zijn dingen die hij gewoon het leukst vindt om te doen, maar om kinderen slechts eenzijdig dingen aan te leren en daarbij de andere onderdelen van het spel uit het oog verliezend, dan ben je niet echt constructief bezig.

Alles wat we doen met de jeugd en wat we ze aanleren zal complementair moeten zijn. Ik snap best dat grips, oog-hand coördinatie belangrijk zijn, maar zonder enige vorm van bijpassend voetenwerk kom je nergens. Het is vervelend om kinderen te krijgen en je moet eerst aan de gang om iets te gaan afleren. De basis moet je gewoon zo vroeg mogelijk leggen en de basis bestaat zonder twijfel uit voetenwerk en techniek.

Ook wil ik een gasttraining even aanhalen die ik vorige week deed op verzoek van een bevriende trainer (die meeleest...) Een erg leergierige trainer die zijn kinderen voornamelijk de chassé aanleert. Ik kom hier straks uitgebreid op terug, want dit is een van de redenen dat ik dit artikel schrijf en hopelijk een discussie opstart die leerzaam is voor iedereen.

Vraag van ouders

Ik kreeg onlangs een vraag voorgelegd tot wanneer je het voetenwerk kunt aanpassen bij een kind. Mijn antwoord was/is dat je niet al te lang moet wachten, maar tot ze een jaar of 13/14 zijn kun je nog redelijk eenvoudig het voetenwerk aanpassen, MITS je er wel de nodige tijd insteekt en ze daarna ook blijft wijzen op hun voetenwerk. Als het spoor eenmaal ingesleten is op hun 'harddisk' is het soms lastig om ze weer op het andere, goede spoor te zetten! In een 1 op 1 training is dit dan nog redelijk snel te corrigeren, maar in een groepstraining wordt dit al stukken lastiger! Hoe ouder ze zijn, des te lastiger het zal worden en bij sommige spelers zal het nog heel moeilijk worden het 'verkeerde' af te leren en het nieuwe aan te leren.

Ik gebruik bewust 'verkeerde' omdat het voor de speler in kwestie misschien helemaal niet zo is, omdat hij het spelletje op die manier heel goed heeft leren te beheersen en er nog best goede resultaten mee zal behalen. Maar, je ziet vaak dat bij het gebruik van 'ander' voetenwerk en er ook direct een ander techniek bij wordt gebruikt. Vaak worden hier de echte werkers door gecreëerd. Hoewel de speler zich er misschien heel goed bij voelt, is het niet mijn idee van een goede speler. Ik kijk graag naar spelers die zich relaxed over de baan bewegen en daarbij een mooie techniek gebruiken. Dit hoeft dan niet altijd de beste speler te zijn, maar iedereen heeft zo zijn voorkeuren. Een voorbeeld van een jeugdspeler die mij direct opviel tijdens de onlangs gehouden Dutch Junior Open, is de Mexicaanse jeugdspeler Ramon Garido. Deze jongen gebruikt heel veel dingen die ik graag wil zien.

In de video zien we een aantal zaken dat ik dus graag wil zien op de baan. Ik zal er een paar noemen:

• Recovery step
• Rust-versnelling
• Veel lopen, weinig chassé
• Schijn
• Splitjump (voorspanningssprong) op de juiste momenten
• Goed opgezette rustige verdediging
• Het wachten en anticiperen rechtsvoorstaand
• Toepassing van goede techniek

Chassé

Er zijn nog diverse zaken die opvielen, maar het gaat me even over het gegeven van de chassé. Althans het niet gebruiken van deze passen. Met een chassé voor korte verplaatsingen kan ik wel leven, maar een chassé gebruiken om langere afstanden te overbruggen komt niet in mijn woordenboek voor. Mijn spelers moeten lopen! Een klein chasseetje zo nu en dan voor de kleintjes zie ik echter nog wel door de vingers... Zij hebben de coördinatie en de balans nog niet helemaal en dan kan een chassé wat beter werken.

In mijn ogen is de chassé niet de meest effectieve manier van lopen. Het lokt een heel vreemd bewegingspatroon uit op de baan en het staat haaks met het gegeven van tijdwinnen op de baan. Daarbij komt ook het grote nadeel dat door deze zijwaartse manier van lopen, we ook het overzicht op de baan kwijt zijn! Vooral veel meisjes (tot in de nationale selectie aan toe) hebben deze loopvorm tot een vorm van kunst verheven en het gehuppel over de baan is nu niet bepaald een manier om rust in het spel te krijgen. Ook zie je dat ze na de (hoge) service constant op en neer springen en dan steeds switchen van rechts voorstaand naar links voorstaand. Hoe moeilijk kunnen ze het zichzelf maken! Probeer eens te bedenken wat er kan gebeuren als de shuttle naar de FH of BH wordt geslagen bij de verschillende voetposities. Hoewel ze het zelf niet kunnen voorstellen en ze altijd zeggen dat ze dit gehuppel nodig hebben om spanning op te bouwen, zal het altijd contraproductief werken.

Het is ook heel simpel voor te stellen: zie het eens in slow motion; als ze op het moment dat de shuttle wordt geslagen door de tegenstander, in de opwaartse huppel zitten, zullen ze eerst deze beweging af moeten maken alvorens ze weer naar beneden gaan. Daarna moeten ze wederom een start maken om richting shuttle te gaan. Hoe hoger de huppel, hoe meer tijd er verloren is. En als daarna ook nog eens met een chassé gestart wordt, is er nog meer tijd verloren. Eerst vereiste: een stukje bewustwording en rust inbouwen dus.

Een tweede voorbeeld. Ik zag onlangs een jongen van 17 van 1.90 meter al chasseënd van zijn voorhoek(en) naar zijn achterhoek(en) gaan en ik vond dit er wel heel vreemd uitzien. Eerst een chassé om weg te komen uit de hoek en vervolgens een body rotatie met weer een aantal chassees om verder te gaan om te eindigen in een wisselopsprong. Een onnodig aantal bewegingen naar mijn mening. Deze jongen zou in 3-4 stappen de afstand kunnen overbruggen. Wat deed hij vervolgens na mijn uitleg om onder een denkbeeldige horizontale lijn te blijven? Hij ging heel laag 'zitten' en dan ziet het er opeens nog vreemder uit. In mijn optiek is dit een defensieve bewegingsvorm en dat willen we liever voorkomen.

Een ander groot bezwaar tegen de chassé is het feit dat er steeds een moment is dat je voeten tegen elkaar komen (aansluiten). Op enig moment dat dit gebeurt is elke balans weg en dus moet je wel laag blijven en dat strookt zoals gezegd met elke offensieve gedachte. Trouwens, chassé is nu niet bepaald een manier om snel afstanden te overbruggen, anders zouden de 100 meter sprinters het ook wel gebruiken toch? Zeker achterwaarts bewegend wordt de chassé door heel veel kinderen toegepast. Uit de achterhoeken naar voren bewegend zie je ook vaak eerst een chassé, waarna die wordt omgezet in een sprintje naar de basis. Een aangepaste basis komt in dit verhaal nog niet bepaald voor.

Maar Lin Dan doet het ook toch? Tja, dat is toch wel iets anders en een andere discussie. (Toevallig zag ik Deense jongeren (oa Kjaersfeldt, niet de eerste de beste dame...) een geheel andere manier van voortbewegen over de baan gebruiken, een soort van agressieve schuifpas naar voren, maar zag ook direct dat dit er diverse keren voor zorgde, dat de speler vastgenageld stond. Ik moet dit nog eens nader gaan bekijken of dit echt nut heeft en waarom ze het zo doen.

Lopen

Lopen in mijn optiek dus, in combinatie met een goed uitgevoerde splitjump en een juiste racketvoering en grip. Wanneer we dit vanaf jeugdige leeftijd inbouwen, kunnen al heel vroeg aan de gang gaan met tactiek en ook ademhaling en een gerichte core stability training. Ze moeten al op zeer vroege leeftijd gaan nadenken wat er gebeurt op de baan en wat het gevolg is van bepaalde slagen die ze slaan. Ik vind dat dit alles valt en staat bij correct voetenwerk, maar zal daar nu verder niet op ingaan. Ik hoop wel dat er mensen zijn die willen reageren op het gegeven. Dus wel-chassé of nee-chassé. That's the question.