Waarom geen hoeken?

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Uit de vragen besef ik dat er een flink aantal trainers is dat het niet goed begrijpt. Dus leg ik het nog een keer uit en dit keer met twee voorbeelden in een tekening.

Het begon allemaal in een artikel waarin ik stelde dat schaduwbadminton onzinnige training is, omdat je verkeerde patronen aan het aanleren bent. Rene Sehr kwam met een goed voorstel: dat je het wel zou kunnen gebruiken als een soort controlegereedschap om te kijken of spelers nadenken tijdens zo'n training. Daar kan ik me nog wel in vinden, ook al staat de uitslag al vast: ze denken niet.

Ga in je trainingen uit van de domste in de groep, dan weet je zeker dat iedereen begrijpt wat je wil en hoe het gedaan moet worden. Schaduwbadminton is geen goede training om de doodeenvoudige reden dat het uitnodigt het verkeerd te doen. Ik heb op een uitzondering na (Peter Rasmussen) nog nooit een speler met volle overtuiging, genietend en op de juiste manier deze training zien doen. Het was in 99% van de gevallen een training die zo snel mogelijk gedaan moest worden met de gedachte: dan zijn we daar ook weer vanaf. Je ziet het aan de manier waarop de spelers op de baan staan. Ze zijn niet bezig met het spelen van een wedstrijd in hun hoofd, ze zijn gewoon moe aan het worden zonder na te denken.

Het gevaar is dat je iets in je hersenen aan het planten bent waarover je niet meer nadenkt. Je doet het gewoon. Net zo goed als met fietsen, daar hoef je ook niet na te denken dat je moet trappen om niet om te vallen, je doet het gewoon. Het lopen van de standaardpatronen in het voetenwerk in een schaduwtraining is dat je keer op keer je baan open gooit voor de tegenstander zonder dat je er voor wordt afgestraft.

Er is een heel eenvoudig voorbeeld: start met schaduwbadminton naar je FH-kant achter, dan loop je vervolgens helemaal naar het midden en omdat het looptraining is doe je dit ook nog eens snel. Als ik snel naar het midden loop na een slag van uit mijn FH-kant dan heb ik dus een cross geslagen, want anders zou ik dit voetenwerk niet gebruiken. (Als de speler het echt helemaal fout zou doen, dan zou hij het ook nog eens doen met chassee voetenwerk.)

Vervolgens lopen ze dan naar hun FH aan het net, in hetzelfde tempo zonder een voorspanningssprong te hebben gemaakt.

Laten we even nakijken hoe fout dit wel niet is: je loopt van uit je FH-kant snel naar het midden van de baan met chassee. Omdat je snel naar het midden loopt, heb je een cross gespeeld, want bij een longline slag zou je rechtdoor hebben opgelopen. Je maakt hier dus een voetenwerktechnische fout als je chassee gebruikt. Vervolgens loop je in eenzelfde tempo zonder zichtbare versnelling naar je FH-kant aan het net. Je heb net een cross geslagen en houdt dus rekening met een longline return. Als je dan kiest om naar je FH-kant aan het net te lopen, dan ben je totaal verrast, want het is niet logisch dat dit gebeurt (het kan natuurlijk wel). Dus had je een voorspanningssprong moeten maken om van richting te veranderen en door het verrassingselement zou je een versnelling hebben toegepast. Deze vijf eerste fouten gebeuren allemaal binnen de eerste drie seconden van de schaduwbadmintontraining:

• 1. Snel naar het midden lopen
• 2. Chassee gebruiken
• 3. Tactische speelfout in brengen
• 4. Geen voorspanningssprong maken
• 5. Geen tempowisseling maken

Ik heb ooit eens een analyse gemaakt van vijf minuten schaduwbadminton en kwam op meer dan 170 fouten, waarvan het grootste gedeelte herhalingsfouten waren. In wedstrijdverband heb ik zo'n analyse ook eens gemaakt samen met een trainster. Deze kon geen enkele fout ontdekken terwijl ik binnen een minuut video al op meer dan tien fouten zat.

Hiermee heb ik denk ik voldoende aangegeven waarom het geen goede training is. Op de eerste plaats weten spelers niet wat ze aan het doen zijn, op de tweede plaats nodigt het uit en zet aan tot foute gewoonten, op de derde plaats is het niet mogelijk voor de trainer op zoveel plaatsen tegelijk in te grijpen (vijf fouten bij een speler in drie seconden) en op de vierde plaats weten de meeste trainers niet eens waarnaar ze moeten kijken, omdat er geen samenhang is in de training tussen techniek, voetenwerk en tactiek.

Nu even terug waar dit stukje over gaat, want als schaduwbadminton verkeerde training is omdat je zo makkelijk hoeken gaat lopen, dan moet er ook een alternatief zijn. Het alternatief is er in de vorm van de eerste stap, die moet namelijk de shuttle volgen.

Het is dan ook niet voor niets dat ik in mijn stukjes over voetenwerk voor en tijdens de puberteit heb gesteld dat dit een van de focuspunten moeten zijn en dat je het lopen daarna later moet opvullen.

Als je met de shuttle mee beweegt in je eerste stap, dan heb je de eerste aanzet gegeven tot het voorkomen hoeken te lopen. Je heb tactisch gezien de meest lastige hoek afgedekt, want de tegenstander zal niet gaan proberen je in dezelfde hoek terug te spelen (wat wel gebeurt als je in een hoek gaat lopen). Je heb een wenshoek opengelaten waar je de volle concentratie op kan richten en daarmee trek je ook nog eens de baan van de tegenstander open.

Dit zijn de tactische argumenten, maar er zijn ook technische argumenten en dan ook nog eens van verschillende aard. Als je kijkt naar situatie A in de tekening, dan zie je de speellijn van de shuttle in de dunne blauwe lijn van de FH naar de FH-kant van de tegenstander. Deze ligt zoals je ziet voorbij de servicelijn en je verwacht dus een lob op je AR. Het meest voor de hand liggende zou zijn dat je zo zuinig mogelijk loopt en dus een hele flauwe bocht gebruikt naar die ARH. Dit is om twee redenen niet verstandig, de eerste is dat je tegenstander kan zien dat je het weet en je daarmee je tegenstander gaat dwingen iets anders te doen (wat niet meer voorspelbaar is) en op de tweede plaats kom je met een flauwe bocht niet in de juiste rotatiepositie ten opzichte van de shuttle. We hebben hier dus zowel een tactische als een technische reden om een bepaalde bocht te maken.

De B situatie is een hele andere en sluit veel meer aan bij het verhaal wat ik net heb geschreven tegen schaduwbadminton. De rode lijn geeft ook hier de verkeerde looprichting aan en de groene de juiste. Je speelt de shuttle van uit je FH longline drop (blauwe dunne lijn) en zet de eerste stap met de shuttle mee als follow-up van je drop. Je sluit een return op je FH achterlijn af en nodigt uit tot een cross. Deze ga je halen door af te buigen zonder hoeken. De FH-kant van je tegenstander ligt nu geheel open voor een aanval.

Ik hoop met dit schrijven wat meer duidelijkheid te hebben gegeven met betrekking tot waar schaduwbadminton geen goede training is (kan wel maar dan een op een met de volle aandacht van een coach met kennis van zaken) en waarom bochten de voorkeur hebben ten opzichte van hoeken.