Badmintonnen op een virtuele baan tegen Lin Dan!?

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Hetgeen ik nu ga schrijven zijn dingen waar we nu al over nadenken en we weten dat de techniek nu al aanwezig is of dat het net om de hoek is. De bedrijven en de universiteit waar we nu mee samenwerken geven aan dat de gedachten die ik heb over hoe we zouden kunnen gaan trainen niet onrealistisch zijn. Sommige ontwikkelingen zullen wat langzamer en in stappen gaan, terwijl andere al binnen een paar jaar gewoon zullen zijn.

We zullen in de toekomst niet meer met plastic of veren shuttles spelen zoals we die nu kennen. De hele shuttlehandel zal waarschijnlijk stil komen te liggen. Clubs zullen een 3D-printer hebben waarin ze de shuttles zullen printen. Vandaag weten we al hoe zo'n shuttle er uit zal zien en het printen van de eerste shuttles is binnenkort te verwachten.

Kleding zal sensoren bevatten die draadloos in verbinding staan met de computer. Deze sensoren zullen alles wat maar te meten is als gegevens opslaan. Hierdoor krijgen we de mogelijkheid technische en tactische trainingen te verbeteren. Maar de kleding zal ook het functioneren van het lichaam bijhouden zoals de hartslag, lichaamstemperatuur, glucoseverbruik, energieniveau, enz.

Rackets zullen alleen nog maar gebruikt worden in vintage toernooien. In de dagelijkse training zullen we gebruik maken van enkel en alleen de digitale grip. Deze is ook voorzien van druksensoren die verschillende grips kunnen herkennen en daarmee de technische mogelijkheden van de digitale slagen vergroten.

Ook al zullen we de vintage toernooien van de toekomst ouderwets vinden, zal er ook hier een grote verandering plaatsvinden. Er is geen reden om te denken dat we rackets niet op een 3D-printer zullen gaan maken, omdat dit de mogelijkheid geeft voor bijna iedereen om een racket te ontwerpen zal de ontwikkeling heel snel gaan. Ik kan me voorstellen dat we materialen gaan gebruiken die zichzelf enorm snel terug zetten in de originele staat waardoor rapid deceleration niet alleen door de speler wordt uitgevoerd maar ook in het materiaal is verwerkt.

Snaren zullen slim worden. We krijgen snaren die zich aanpassen aan de omstandigheden zodat uitslaan door verschil in luchtweerstand wordt opgeheven. Snaren zullen verschillende eigenschappen hebben die we kunnen instellen. Maar ook tubings zullen zich aanpassen aan wat er van de snaar wordt verwacht. De snaar van de toekomst zal ook niet meer breken, het zal zichzelf herstellen. Het onzuiver raken van de shuttle zal door het slimme racket, snaren en tubings worden opgevangen.

Coachen en training geven zal in de zeer nabije toekomst via de webcam gebeuren, zodat een trainer vanhuis uit training kan geven over de hele wereld. Eerst zal dat nog traditionele training zijn maar langzaam aan zal zich dat verplaatsen naar de digitale wereld. Trainers zullen veel meer gegevens gaan analyseren die door de kledingsensoren word aangeleverd.

De training zou heel goed alleen gedaan kunnen worden. In eerste instantie zal dat gaan via een trampolinemuur die gestuurd kan worden door een computerprogramma dat de shuttle in bepaalde hoeken en verschillende snelheden terug laat komen na een slag. Op de achtergrond van deze trampoline kan een film van tegenstanders worden afgespeeld. Je zou elke dag tegen Lin Dan kunnen trainen als je dat zou willen. Dit systeem zou zich heel goed kunnen ontwikkelen tot een volledig digitaal systeem waar de shuttle door een magnetisch veld word geslagen. Het doorbreken van dit veld maakt een berekening van de snelheid en hoek van de shuttle en berekent waar die terecht zou komen. Via een shuttle kanon dat verbonden is met de computer komt er een zo realistisch mogelijke en tactisch juiste return. De techniek is nu al aanwezig in verschillende andere combinaties.

Dit systeem vereist nog steeds een sporthal met de nodige computerapparatuur en dat zal een belemmering zijn voor het verder ontwikkelen van de training. 3D-lenzen met computer image projectie is de logische volgende stap. Hier kan je in elke ruimte die de grootte heeft van een halve badmintonbaan en 3.5 meter hoog is je badmintonwedstrijden spelen. Ook hier is het mogelijk om wedstrijden te kopen als je tegen een topper wil spelen. Maar je zal ook online kunnen gamen tegen spelers uit de hele wereld. Het reizen naar toernooien is iets uit het verleden. Je ontmoet elkaar op digitale toernooien, met digitaal publiek.

Jouw slagen en voetenwerk wordt door je tegenstander gezien op een scherm via een computeranimatie en zo zie jij ook je tegenstander. Het spel zal nog steeds een enorme conditie vereisen en training zal dan ook heel erg nodig zijn, maar ook hier zullen veel dingen veranderen. Via sensoren in je kleding volgen computercamera's je bewegingen op de baan en de shuttle. De computer berekent waar je heen kan slaan aan de hand van deze gegevens en zal aangeven wanneer je een verkeerde slag uitvoert. Tactiek training zal gaan via signalen die door de computer worden getoond in de vorm van gekleurde vakken van groen (de juiste keuze) naar rood (de slechtste keuze).

Techniektraining wordt gevolgd door dezelfde kledingsensoren en de hardheid waarmee wordt geslagen. De computer zal berekenen hoe groot de belasting is op het lichaam en hoe groot de kans is op blessures. Door dat alles in de computer is opgeslagen komt deze ook met een trainingsvoorstel waar gewoonten worden aangegeven en verbeterd, maar waar ook nieuwe aandachtspunten worden aangedragen voor verbetering.

Dit is een opsomming waarvan ik verwacht dat het gaat gebeuren aan de hand van gegevens die ik nu al heb. Er zijn nog veel meer gedachten die veel extremer zijn dan wat ik nu heb op geschreven. Ik denk dat veel mensen al moeite hebben met het toekomstbeeld wat ik hier heb beschreven. En de beelden waar ik bijna niet in kan geloven, heb ik maar even buiten beschouwing gelaten.