We gaan niet vooruit en dat terwijl de rest van Europa vooruit gaat
Gisteren was het kwalificatietoernooi van het Nederlandse Kampioenschap. Net als voorgaande jaren was het in de breedtesporthal van het topsportcentrum van Almere.
Jij het nieuws, wij een tikkie!
Vorig jaar had ik een aantal aanmerkingen op de hal. Er was een verandering ten opzichte van vorig jaar. Toen waren de standen van de wedstrijden niet te volgen. Dit jaar was dat beter. De standen van de verschillende wedstrijden waren te volgen op een groot scherm waar alle standen op werden geprojecteerd. Als ze volgend jaar nu nog een plek voor het scherm vinden die niet direct onder het licht is dan is het scherm misschien ook nog goed leesbaar. Helaas voor de spelers was dat ook de enige verandering. De vloer was nog steeds glad. (Volgens sommige nog gladder dan vorig jaar. Dat lokte bij iemand nog het commentaar uit dat de schaatsbaan in Almere er toch nog gekomen was.) En niet alle spelers hadden even goed zicht op de shuttle. Dat was dus ook niet veranderd. Ook het spelniveau was niet veel veranderd ten opzichte van vorig jaar.
Met mijn buurman op de tribune had ik een discussie over half volle of half lege glazen. Hij vond dat het glas half vol was, 'het niveau zakt niet weg', terwijl ik vond dat het glas half leeg was: 'We gaan niet vooruit en dat terwijl de rest van Europa vooruit gaat'. We zullen zien waar het Nederlandse badminton staat tijdens de Europa Cup wedstrijden voor gemengde teams in februari in Leuven (België).
Vandaag werd er gespeeld in de topsporthal. Daar is de aankleding van het toernooi een stuk beter. Er liggen speciale badmintonbanen, de verlichting is speciaal voor iedere baan, iedere baan heeft zijn eigen scorebord en er is een 'verzamelscorebord' dat goed leesbaar is.
Het is alleen jammer dat er zo weinig publiek op af komt. Het lijkt zelfs rustiger dan vorig jaar. In de breedtesporthal is weer een jeugdtoernooi bezig, net als vorig jaar. Ook daar lijkt het rustiger dan vorig jaar. Er rennen in ieder geval veel minder kinderen door de topsporthal dan vorig jaar. Het publiek dat is wel gebleven heeft op de zaterdag ochtend en middag niet zo heel veel gemist. Er waren weinig verrassingen te zien. De herendubbel van Ruben Jille en Alex Vlaar was als derde geplaatst, maar verloren in de eerste ronde van Jurgen Wouters en Dave Khodabux. De eerste game was spannend, maar toen Ruben en Alex de eerste game verloren hadden leek de weerstand gebroken en kwamen Dave en Jurgen heel makkelijk op een behoorlijke voorsprong die ze niet meer weg gaven.
Vincent de Vries en Marco de Jager zijn weer terug naar blessure aan de knie. Vincent speelde een heel goede 2e game tegen Nick Fransman. Een groot gedeelte van de game was hij de leidende partij, maar 2 fouten aan het einde van de game koste hem toch de partij. Marco de Jager speelt en traint in Duitsland. Hij haalde de partij tegen Stephan Branderhorst bijna binnen, op zijn Duits. Het leek er op dat zijn conditie de beslissing zou brengen in de partij, maar Stephan had aan het einde van de partij net genoeg over om de partij te winnen./
Verder was de herendubbel van 3 heren van Velo en een van DCK de moeite waard. Russel Muns en Jim Middelburg hadden veel moeite met Rikkert Suijkerland en Dennis van Dalen de Jel. De wedstrijd ging lang gelijk op, maar een paar foutjes aan het einde van de derde game braken de routiniers op en ging de partij naar Russel en Jim.
Echt interessant werd het pas in de kwartfinales. In de partijen daarvoor was een vaak sprake van een groot krachtsverschil. De verschillen werden nu kleiner. Hoewel er nu ook nog partijen waren die vrij makkelijk gewonnen werden de favorieten, bijvoorbeeld de partij van Soraya de Visch Eijbergen tegen Linda Chen. Voor mij was de interessantste partij die tussen Jim Middelburg en Myke Halkema tegen Samantha Barning en Jorrit de Ruiter. Jim en Myke zijn geen lid meer van de nationale selectie en trainen minder dan hun tegenstanders. Daar was in de partij weinig van te merken. Jim en Myke deden niets onder voor hun tegenstanders en hebben de eerst geplaatsten serieus in problemen gebracht. Prachtige rally's en mooie punten van beide kanten. De ervaring van het spelen onder druk bracht uiteindelijk de overwinning naar Samantha en Jorrit. Jim Middelburg moest na deze partij ook nog dubbelen met Russell Muns tegen Jaco Arends en Jelle Maas. Ook hier hadden de nummers een geplaatst 3 games nodig om Jim uit te schakelen.
De kwartfinales maakte veel goed wat betreft het niveau van de zaterdag. Als dat de opmaat wordt voor de halve finales en de finales van de zondag dat gaan we nog mee maken.
U leest dat nog van mij.
QR-code voor dit artikel
Smashing vecht voor elk punt tegen nummer drie DKC
De spelers van Smashing namen het op tegen DKC. Ze mochten afreizen naar Den Haag om het op te nemen tegen de nummer drie in de…
11 november 2024
DKC pakt thuis zes punten tegen Smashing
Zaterdagavond 9 november speelde DKC thuis tegen Smashing. Bij de line-up werd duidelijk dat DKC over de vaste dames kon…
11 november 2024
Smashing pakt na een felle strijd twee punten tegen Duinwijck
Afgelopen zaterdag speelde Smashing voor een volle zaal tegen meervoudig landskampioen Duinwijck. De herendubbel van Duinwijck…
4 november 2024
DKC scoort in Wateringen
Zaterdag was het tijd voor de clash tussen de badmintonners van VELO in Wateringen en DKC. Bij de line-up viel op dat DKC kon…
4 november 2024
Meer artikelen over kwalificatietoernooi
- Overtuigend begin Robin Tabeling en Selena Piek op hun laatste Yonex Dutch Open - Badminton Nederland
- Broederstrijd familie Koppen in kwalificatietoernooi Yonex Dutch Open - Badminton Nederland
- Spannende duels tijdens kwalificatietoernooi NK Badminton 2024 - Badminton Nederland
- Talenten laten zich zien op kwalificatietoernooi NK Badminton 2023 - Badminton Nederland
- Ruud Bosch maakt Oranje-selectie kwalificatie EK Mixteams 2023 bekend - Badminton Nederland