Terug naar het midden van de baan!

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Het is zoals een ontwikkelingscurve die gaat van JA (als beginnende speler waarin je tegenstander alle shuttles met de hand mee speelt en dus naar het midden) naar NEE (zodra een speler ook tegen de hand in kan spelen maar technisch en fysiek gezien de shuttle niet vanuit elke hoek naar welke positie aan de andere kant kan slaan en dan weer terug) naar JA (zodra je dat wel kan).

De tijd- en niveaucurve lopen iets gelijk, maar kunnen sterk verschillen als je de ontwikkeling van de spelers bekijkt. In het begin tot U11/U13 gaat veel met de hand mee naar het midden van de baan. Met de hand mee voor het lichaam (en dus naar de zijlijn) is heel erg voorspelbaar door de relatief lange slagen van jonge spelers. De basis in het midden is dus een vrij logische keuze.

Met de ontwikkeling van meer kracht en betere techniek wordt deze basispositie een heel erg onlogische keuze en zou de focus veel meer positioneel badminton moeten komen te liggen. Als dat niet gebeurt dan wordt het naar het midden van de baan lopen een gewoonte in plaats van een tactisch plan dat je later als senior speler hard nodig hebt. Je zou dus kunnen stellen dat als trainers geen positioneel badmintontraining geven tussen de U11 en U17, je de spelers opzadelt met een onnodig probleem van de gewoonte om naar het midden van de baan te lopen.

Het probleem van naar het midden van de baan bewegen is ontstaan door het analyseren van topspelers. Ook ik heb vaak te horen gekregen dat mijn idee van positioneel badminton niet klopt met wat je bij topspelers ziet. Topspelers bewegen zich juist wel naar het midden van de baan. Je zal dan ook beter moeten gaan kijken naar de topspelers en meer op de details moeten gaan letten om te zien dat ze dit maar tot op zekere hoogte doen.

Op het niveau van de top 25 van de wereld is 15 cm uit het midden staan al positioneel badminton. Let daarbij ook nog eens op de voetpositie en de gewichtsverdeling en het plaatje is compleet. De verschillen worden kleiner en meer gedetailleerd hoe meer je naar de echte top toe komt, maar ze zijn net zo overtuigend aanwezig als bij de U15 speler die er mee aan het werk is.

Op de ARH van een rechtshandige speler is het linker been het positiebeen. Dit been schept de voorwaarde van de beweging terwijl het rechter been het afzetbeen is en dus de kracht schept op de ARH. Dit wisselt naar de FH-kant en dan zie je ook dat de natuurlijk kracht van de ARH groter is door de extra ruimte die er is de shuttle sneller en met meer ruimte te onderscheppen dan op de FH-kant.

De positie voor deze ruimte is afhankelijk van waar de shuttle vandaan komt. Bij slagen die van cross komen is die positie iets aan de rechterkant van het midden terwijl die bij longline slagen juist meer aan de linkerkant van het midden ligt. Als de positie van de voeten naast elkaar liggen dan is de sprongrichting van het afzetbeen van nature meer zijwaarts dan achterwaarts. Hoe meer het afzetbeen voor het positie been wordt geplaatst hoe groter de achterwaartse kracht van het afzetbeen. De positie van de voeten is dan ook afhankelijk van de situatie waarin de speler zich bevindt. Hoe groter de druk die is uitgevoerd op de tegenstander hoe meer de voeten naast elkaar staan of het afzetbeen zelfs achter het positiebeen komt te staan. De shuttle wordt namelijk niet in het achterveld verwacht maar meer half of in het voorveld. Met meer afwachtend spel zal de positie van het afzetbeen iets voor het positiebeen zijn. Dit soort voetposities bepaalt van waar de aanval wordt ingezet. En als tegenstander kan je dus tegen deze positie in spelen door bij een voetpositie van het afzetbeen voor het positiebeen een drop te spelen en omgekeerd bij een voetpositie van het afzetbeen achter het positiebeen.

Het kiezen van de aanval heeft dus alles te maken met de positie van het voetenwerk. Het voetenwerk kan dus worden gezien als het in stelling brengen van het lichaam voor een aanval. Er is een groot verschil tussen de perfecte ruimte die er is op de FH-kant ten opzichte van de ARH-kant. Je kan een denkbeeldige box beschrijven met je racket in de lucht die deze ruimte aangeeft. Alleen binnen deze denkbeeldige box heb je maximale kracht en mogelijkheden, zodra je ook maar iets buiten deze box komt met je racket verlies je iets. Dat iets zou kracht kunnen zijn omdat je nu je grip moet aanpassen maar het zou ook mogelijkheden kunnen zijn omdat je de shuttle niet langer voor of in de box kan raken maar er juist achter.

De box is op je FH-kant niet groter dan 50 cm lang en 25 cm breed. Je racketruimte voor een perfecte slag is dus 1.250 cm². Op je ARH-kant is deze box veel groter. Het bereik dat je hebt met je racket aan deze kant is meer dan het dubbel zo groot. Je kunt dus ook meer risico nemen aan deze kant terwijl je de FH-kant beter moet beschermen. Alleen dit gegeven zou al voldoende moeten zijn NIET te kiezen voor een positie in het midden van het veld. Naast het feit dat je veel meer ruimte hebt op je ARH voor een goede slag waar je niet onder druk hoeft te komen heb je ook nog eens een alternatief, namelijk de BH, iets wat je op je FH niet hebt. Een slag onder druk op he ARH/BH-kant is vervelend maar niet echt lastig. Een goede slag onder druk op je FH-kant is shit, daar moet je echt vechten en kracht gebruiken om er weer uit te komen.

Het is niet eenvoudig om in een stukje van 1.000 tot 1.200 woorden aan te geven naar welke details je moet kijken als het gaat om positioneel badminton. Het kijken naar het afzet/positiebeen is daar slechts een van en al helemaal als je ook nog eens in een tactisch plan wil gieten. De effectieve slagruimte is weer een ander onderdeel dat invloed heeft op je positie op de baan en ook maar een klein detail op het geheel. Op stukjes zoals deze krijg ik vaak e-mails van trainers die wat meer uitleg willen hebben over wat ik bedoel met hetgeen ik schrijf. Het is lastig iets wat als vanzelfsprekend is voor mij uit te leggen als je niet tegenover de mensen staat en dan nog het liefst in een hal.

Omdat het lastig is wil nog niet zeggen dat ik het niet wil proberen. Badminton als geheel concept zien is de basis van een nieuwe internationale trainersopleiding die deze zomer van start gaat samen met DGI. Het is leuk om een aantal van de onderdelen van deze opleiding hier in het Nederlands ter discussie online te zetten. Misschien komen er dingen uit die we kunnen gebruiken in deze opleiding.