Wat betekent Badminton Nederland voor onze jeugdtalenten?

Ken je BV Conquesto al?

Er zijn ook altijd enkelen die niet mee doen aan dit gedrag en die zonder masker op gewoon zeggen wat er leeft. Zo iemand ben ik. Ik heb geen dubbele pet op zoals een aantal van de bestuurders binnen Badminton Nederland. Ik heb ook geen verborgen belangen die ik ergens moet verdedigen en ik heb geen kinderen waaraan ik moet denken als ik iets zeg over badminton.

Ik zeg altijd wat ik vind en denk en het zal me een worst zijn of mensen het niet leuk vinden en in 99% van de gevallen dat mensen zich gekwetst voelen is daar een goede reden voor. Het gaat niet altijd even gemakkelijk en er zijn momenten geweest dat ik bedreigd ben, met rechtszaken of gewoon verwensingen, bijvoorbeeld met ziekten waarvan ik het bestaan niet wist. Voor iemand die zoveel heeft geschreven als ik over onze sport en die nooit een blad voor zijn mond heeft gehouden ben ik zelden of nooit betrapt op het geven en gebruiken van verkeerde informatie in mijn stukken.

In de loop der jaren ben ik ook het verzamelpunt geworden van allerlei groepen mensen die misstanden meemaken binnen onze sport. Je wordt er vaak verdrietig en teleurgesteld van en ik moedig altijd iedereen aan er over te schrijven of het op andere manieren kenbaar te maken. Maar niet iedereen zit in dezelfde positie als ik en veel van deze mensen hebben kinderen die graag willen badmintonnen en een droom hebben en daar alles voor over hebben.

Voor de meeste ouders is het de eerste keer dat ze met dit bijltje hakken. Ze moeten nog leren hoe de hazen lopen en gaan er van uit dat de organisatie eerlijk en rechtvaardig is. Tegen de tijd dat ze er achter zijn dat dit niet het geval is, dan is het te laat zijn: hun kinderen zijn gestopt of inmiddels te oud om er nog wat aan te willen doen en een nieuwe generatie staat klaar om weer de zelfde fouten te maken.

Bij de badmintonbond is er een lange traditie van belangenverstrengeling. Zowel binnen de technische staf, het bestuur en op het bondsbureau wordt er goed gezorgd voor familieleden en vrienden. Ik ben nooit in zo'n positie geweest en kan dus makkelijk zeggen dat ik zo iets nooit zou doen, maar in werkelijkheid weet ik het niet en zou ik ook zo'n persoon kunnen zijn die zijn kinderen, andere familieleden of vrienden zou bevoordelen. Om zulke situaties te voorkomen zouden er gewoon regels moeten zijn die zulke dingen uitsluiten.

Het artikel 'een onvoldoende voor Badminton Nederland' dat ik heb geschreven heeft veel losgemaakt en er is een groepje opgestaan dat niet langer zijn mond wil houden. Mijn rol daarbij is zeer beperkt geweest, want ik heb alleen verschillende personen bij elkaar gebracht door e-mailadressen uit te wisselen (alleen met toestemming overigens) ik heb er ook geen zicht op of iedereen ook mee doet. Wat ik wel weet? Ik weet wel dat er eindelijk iets gaat gebeuren.

Dit bestuur heeft het altijd over verandering en luisteren naar wat er in het land leeft, maar luisteren alleen is niet genoeg: er moet ook gehandeld worden en dat ontbreekt er enorm aan in dit beleid. Er wordt ook veel te weinig gedaan om dieper op het ongenoegen in te gaan, te kijken naar lichaamstaal als trainers en bestuurders spreken met mensen op en rond de badmintonbaan.

Wij willen nog meer weten wat er mis is en speelt bij Badminton Nederland in relatie tot het jeugdbeleid. Als jij als ouder onderwerpen hebt waarvan je graag wil dat er iets mee gebeurt, dan kan je naar deze site schrijven (via het contactformulier of per e-mail). Ik wil graag met jullie in gesprek komen en ik kan je verzekeren dat het vertrouwelijk wordt behandeld.

Ik heb geen masker nodig, maar respecteer dat jullie er wel een op willen hebben in het belang van de kinderen.