Trekken aan een kapotte olifant... Waar gaat dit over!?

Maak kennis met Meerte Loos!

Nee, daar heb je toch wel de grootste olifant van de wereld voor nodig. En kapot is die ook nog eens, want het enige wat je nog te horen krijgt over Badminton Nederland zijn negatieve berichten.

Ik bekijk zo maar wat artikelen op badmintonline.nl. De schrijvers van deze artikelen zijn toch niet gek en de meeste mensen die daarop reageren toch ook niet. Op de website van Badminton Nederland valt niets positief te halen dus daar ben ik maar mee gestopt.

En natuurlijk lees ik selectief, ik lees uiteraard niet alles:

• Aangemelde nieuwe bestuursleden zijn niet welkom, niet geschikt, kunnen niet op steun rekenen of hebben niet voldoende verstand van badminton. Wie bepaalt dat, onze Bokitto en Toontje?
• Peperdure topsportselectie van pakweg vijf spelers over de hele wereld sturen als motivator voor ledengroei voor onze bond, alsof NOC*NSF daar niet doorheen kan prikken?
• En meteen aansluitend, de nationale selectie aangepast badminton opheffen (alsof dat tonnen kost), belachelijk, zielig gedrag.
• En dan een spontaan promotie-initiatief in Limburg voor een wedstrijd Nederland-Duitsland de kop indrukken, waarvoor wij in de provincie een bedrag wilden ophalen; begroting volgens Badminton Nederland bedraagt 18.000 euro omdat met name Bokito betaald moet worden. Wij wilden ver gaan, sportstad Sittard had interesse maar Badminton Nederland wenste niets bij te dragen, antwoord: "Badminton Nederland wil zeker geen kosten hebben aan het evenement..."

Liever spelen in Thailand, Indonesië of China maar in Nederland ... Jammer, promotiemogelijkheid ver weg.

Ik geef het toe, ik lees vooral wat Ron Daniëls schrijft. Heb hem slechts eenmalig ontmoet, maar hij spreekt vanuit passie voor de sport. We spreken hier wel over PASSIE voor de sport, onze sport.

En wat hoor je ondertussen van de bond, van het 'bestuur'? Niets, niets en nog eens niets, helemaal niets. Een nieuw bestuur samenstellen is blijkbaar moeilijker dan een kabinet formeren. Maar een nieuw kabinet hebben wij intussen...

Het is opvallend rustig op de apenheul, ik heb er al eerder over geschreven. Het is stil in de Gaia Zoo, te stil als je het mij vraagt.

Bokito krijgt van Toontje zijn bananen: "Ik gun jou wat als je mij ook wat gunt." Bokito heeft zijn status bij de apen. Bokito zal Toontje niet lastig vallen, want Bokito heeft belangen in de badmintonwereld. De apen zelf blijven opvallend rustig dus daar hoef je niets van te verwachten. De catering is weer met een jaar verlengd, met een broodje kroket hou je de apen van de heul rustig, Bokito en Toontje snappen dat.

Als was het een bananenrepubliek worden er dan heel stilletjes op de website van de Gaia Zoo twee 'salonfähige' bestuurskandidaten bekend gemaakt, waaronder een nieuwe voorzitter. Dit alles bedekt met een deken van grote, groene bladeren: deze kandidaten moeten zo snel en geruis mogelijk binnen geloodst worden.

En Toontje? Die zelf heeft zijn rol binnen het bestuur van de Gaia Zoo en verder is geen reactie van de overige staf van de Zoo te verwachten, want voor je het weet sta je buiten. Maar waar lijkt het op, de Gaia Zoo krijgt langzaam kenmerken van een familiebedrijf of zie ik dat verkeerd?

We drinken een glas, we doen een plas en alles blijft zoals het was.

En hoe was het eigenlijk? Pure ellende van negativiteit die niet mag worden doorbroken door nieuwe bestuurders met vernieuwende ideeën, want die zijn immers niet welkom in de Zoo, niet geschikt en hebben geen verstand van badminton. Dat regelen Toontje en Bokito in goede harmonie, want die hebben als enige wel verstand van zaken.