Judith Meulendijks in Europa's beste badmintonland
Brabant. Daar komt veel goeds vandaan. De regionale omroep publiceert graag over de successen van provinciegenote Paulien van Dooremalen en zo ook over Judith Meulendijks.
Jij het nieuws, wij een tikkie!
De geboren Helmondse woont alweer jaren in Denemarken en speelt daar bij TSS, een club in de hoogste competitieklasse van het land. Judith staat 4e op de Deens ranglijst, 2e op de Nederlandse ranglijst en 35e op de wereldranglijst.
Nu we vastgesteld heeft dat ze met bovengemiddelde vaardigheid tegen shuttles kan slaan, stel ik haar graag mijn eerste vraag. Die heeft niets met badminton te maken, maar wel met mijn verwondering over tatoeages. Wat betekenen de tekeningen op je rechter pols en enkel?
Op mijn enkel staat 'hoop en kracht'. Dat is dan meer mentale kracht, niet fysieke kracht. Ik heb deze tatoeage laten zetten toen mijn vader ernstig ziek was. Dus er zit een bedoeling achter. Op mijn pols staat 'geloof'. Dit kan van alles betekenen en is meer in de zin van geloof in mijn eigen kunnen, mijn eigen kracht. En ja, ik heb aan meerdere Chinezen gevraagd of deze tekens wel echt datgene betekenen wat mij verteld was!
Begin maart kwam er op de redactie een berichtje van jou binnen over een trainingskamp in Orø, Denemarken, wat je aan het opzetten bent. Nu zijn er deze zomer wel meer trainingskampen (Jie en Eric in China, Dicky in Nederland, Ron Daniëls in Denemarken), maar jij en Nicola Cerfontyne richten je op meiden van 15 tot 19 jaar. Waarom specifiek meiden en hoe onderscheiden jullie je t.o.v. de andere trainingskampen?
Het is een idee wat een beetje spontaan is ontstaan. Ik geef zelf training aan jeugdspelers in Lyngby en bij mijn eigen club. Nicola en ik hadden 't erover dat het leuk zou zijn om een kamp te organiseren. Zij als Engelse en ik als Nederlandse in Europa's beste badmintonland.
Wij willen proberen datgene over te brengen wat wij hier in Denemarken leren of hebben geleerd. Omdat ik met Ron samenwerk, leek 't ons een prima idee om het op Orø te houden. Ik denk dat we veel van Ron kunnen leren, want hij heeft al zoveel kampen georganiseerd en we kunnen het dan ook combineren met onze eigen training! Nicola en ik zijn nog bezig met hoe de invulling voor het kamp zal worden, maar het zal natuurlijk grotendeels bestaan uit baantraining. Daarnaast komen er zeker veel verschillende dingen in het programma voorbij. Die hou ik nog even voor mezelf.
Waarom specifiek meiden? Wij zijn gespecialiseerd in de damessingle en daar weten wij het meeste over. Dus we willen de kennis overbrengen naar degene op wie het van toepassing is.
In mijn interview met Eric Pang (nummer drie op de Deense ranglijst zag ik zojuist) vroeg ik hem naar zijn ambities naast het topsporten zelf. Is dit trainingskamp voor jou ook een eerste stap in de richting van het trainersvak?
Ik kan aan mezelf merken dat ik training geven erg leuk vind. Wel het liefst met een kleine groep, zodat ik veel aandacht kan besteden aan de spelers. Ik vind dat het zonde zou zijn als ik helemaal niets met mijn ervaring zou doen! Vandaar dat ik al een tijdje hier en daar wat training geef. Ik volg geen opleiding, maar dat gaat denk ik nog wel gebeuren.
Het grote publiek kent jou voorlopig natuurlijk als Judith Meulendijks de speelster. De speelster die al eens eerder de Olympische Spelen (Sidney, 2000) haalde. Er zitten op dit moment geen enkelspelers in de nationale selectie voor wie er een Olympisch Traject voor 2012 is. Wat ik uit de berichten rondom TEAM Dutch Fource begrijp, is dat traject er voor jou en de drie andere spelers wél. Wat houdt dit voor jou in?
Natuurlijk zijn alle ogen weer gericht op het kwalificeren voor London 2012. Dit is ook het grote doel voor mij (en Eric, Dicky en Jie). Het is altijd makkelijker om naar iets toe te werken als er daadwerkelijk een plan ligt. Ik heb samen met mijn trainster Nadia Lyduch, in overleg ook met Ron, een plan gemaakt: welke toernooien, welke piekmomenten, hoe, wat, waar en hoeveel trainen etc.
Er komen veel dingen bij kijken! En plannen zijn er ook om gewijzigd te worden, vanwege ziekte, blessure etc. Dus er is nauw contact over hoe alles verloopt en ook besprekingen over hoe het ervoor staat en hoe nu verder. Kwalificeren zal niet makkelijk worden, maar ik ga er voor de volle 200% voor! Ik ben wat gezakt om de ranglijst vanwege verschillende blessures dit seizoen. Hopelijk kom ik de volgende anderhalf jaar 'goed' door. De focus is er, ik weet dat ik het niveau aankan, dus ik ben er klaar voor.
In januari las men over de samenwerking tussen Forza Benelux, je trainer in Denemarken en Ron Daniëls, die ook met Eric samenwerkt. Inmiddels heeft hij je al een aantal keer gecoacht tijdens toernooien: hoe gaat die samenwerking? Ik denk niet dat hij de makkelijkste is.
Ik denk dat Ron en ik op één lijn zitten. We denken allebei hetzelfde: hij werkt op de Deense manier, die voor mij natuurlijk erg bekend is. Hij heeft veel goede ideeën en ik sta altijd erg open voor nieuwe dingen. Zijn manier van coachen is hetzelfde als die van Nadia, dus dat is ideaal. Ik heb nog niet echt veel met Ron getraind, maar de trainingen die we samen al hebben gedaan, daar had ik een positief gevoel bij. Ron is iemand die een eigen visie op badminton heeft, maar die heb ik ook. Dus misschien zijn we allebei niet de makkelijkste personen.
En dan staat er vanaf komende donderdag de Denmark International op je agenda. Net als bij de Dutch International staan jij en Linda Zechiri respectievelijk tweede en eerste geplaatst. Je begint tegen Camilla Sørensen en de kans is groot dat je vervolgens tegen Josephine Wentholt mag, een Jong Oranje speelster die hard aan de weg timmert. Hoe schat je je kansen in voor het toernooi: voel je je fit genoeg voor een finaleplaats?
Ik heb sinds vorige week weer last van mijn rug. Gelukkig gaat het de afgelopen dagen steeds beter, dus ik ga er vanuit dat ik er klaar voor ben. Ik ben niet het type speler dat zover vooruit kijkt. Wedstrijd voor wedstrijd en dan zien we wel hoe ver ik kom! Eerst maar zorgen dat mijn rug 100% hersteld is.
Nog even terug naar Josephine. Zij gaat 'dankzij' jou en Yao Jie naar China voor de Sudirman Cup. Anders gesteld: de situatie met het Yonex-contract en de bodemprocedure is voor Josephine een lullig cadeautje als het gaat om speelkansen. Wat doet die vaststelling met de verhouding tussen jou als gevestigde topper en Josephine als lucky bird in deze?
Tsja, de situatie is zoals die is. Daar kunnen wijzelf weinig aan veranderen.
Toevallig zag ik gisteravond een film met Helen Mirren als Queen Elizabeth. Het Britse volk verwachtte na het overlijden van Diana dat de vorstin meer rouw zou tonen. Zich meer méns zou tonen. Zouden de (jonge) spelers die nu zoveel kansen krijgen doordat de vier beste spelers ontbreken, wellicht ook wat meer goodwill kweken als ze dat publiekelijk eens zouden erkennen. "Wij staan hier omdat de besten er niet mógen staan." Of vind je dat een non-discussie?
Ik ben daar niet zo mee bezig. De situatie is gewoonweg veel veranderd sinds het Yonex contract. Ik ben daar niet mee bezig, maar... het zou inderdaad best interessant zijn om te horen wat zij er van vinden.
Van een bodemprocedure naar de handen ineen slaan: je bent net als Hans-Kristian Vittinghus - winnaar van de Dutch international - ambassadeur van Solibad. Een hulporganisatie met als slogan Badminton Without Borders. Dat klinkt mooi, maar wat doen jullie eigenlijk? (Of, misschien interessanter, wat is jouw rol daarin?)
We proberen op veel verschillende manieren geld in te zamelen voor goede doelen. Vorig jaar in Canada was er bijvoorbeeld een loterij waar je shirts van topspelers kon winnen. (Die schenken wij dan natuurlijk.) Als je op de website kijkt van Solibad, dan kun je daar verschillende projecten terugvinden. Ik zou zelf graag een project in Nederland op willen zetten voor kankerpatiënten. Dit heeft alles te maken met het overlijden van mijn vader aan de gevolgen van kanker. En op 5 juni is er natuurlijk de wereldwijde flashmob!
Tot slot: voel jij je inmiddels een Deense met een Nederlands paspoort of gaan we jou over een aantal jaar weer meer in Nederland tegen 't lijf lopen?
Ik ben en blijf Nederlandse, ook al woon ik alweer bijna 6 jaar in Denemarken. Het zou zeker kunnen zijn dat ik weer naar Nederland kom, maar dat zal dan waarschijnlijk na mijn actieve sportcarrière zijn.
Ik ga je deze week volgen in Denemarken, samen met de andere Nederlanders. Voor de Olympische kwalificatieperiode die nu is begonnen kan badmintonminnend Nederland denken aan jouw Chinese teken: hoop en kracht. Go Juud!
Op dit artikel berust auteursrecht: neem de tekst en afbeeldingen niet over zonder schriftelijke toestemming van badmintonline.nl. Een weblink of QR-code naar dit artikel plaatsen op de website of in het clubblad van je badmintonclub mag natuurlijk wel.
QR-code voor dit artikel
Smashing vecht voor elk punt tegen nummer drie DKC
De spelers van Smashing namen het op tegen DKC. Ze mochten afreizen naar Den Haag om het op te nemen tegen de nummer drie in de…
11 november 2024
DKC pakt thuis zes punten tegen Smashing
Zaterdagavond 9 november speelde DKC thuis tegen Smashing. Bij de line-up werd duidelijk dat DKC over de vaste dames kon…
11 november 2024
Smashing pakt na een felle strijd twee punten tegen Duinwijck
Afgelopen zaterdag speelde Smashing voor een volle zaal tegen meervoudig landskampioen Duinwijck. De herendubbel van Duinwijck…
4 november 2024
DKC scoort in Wateringen
Zaterdag was het tijd voor de clash tussen de badmintonners van VELO in Wateringen en DKC. Bij de line-up viel op dat DKC kon…
4 november 2024
Meer artikelen over interview
- Sporthal eerste thuis van bondscoach Henri Vervoort - Redactie
- In gesprek met Jan Helmond: het schip Badminton Nederland dat van richting moet veranderen - (bl)aad(je)
- Waarom zou je badmintonner Joran Kweekel sponsoren? - Christ de Rooij
- Paul de Wit: mijn dochter Kirsten haalt absoluut de Olympische Spelen - Christ de Rooij
- In gesprek met Jan Helmond: voorzitter van sportbond Badminton Nederland - (bl)aad(je)