Harm van Schaik reageert op discussies over zijn alternatieve Topsportplan

Maak kennis met Joshua Donker!

© badmintonline.nl en Harm van Schaik

Hier ben ik blij om: discussies zorgen er namelijk voor dat keuzes die worden gemaakt ter discussie worden gesteld: klopt de argumentatie van een bepaalde keuze die wordt gemaakt? Als de argumentatie niet klopt, zijn de keuzes veelal verkeerd gemaakt, waardoor het plan niet meer deugt. Op de volgende keuzes die ter discussie worden gesteld wil ik een reactie geven:

1. Hoe de nationale selectie gesponsord kan worden (Eredivisie-adept, Glen, Jochem, Johan en Nick). 2. Eredivisie en topsport badminton (Eredivisie-adept, Harold, Joost en Ralph). Daarnaast zal ik het volgende onderwerp bespreken: 3. Informatie die je als afgevaardigde/lid kan ontvangen van de bond (Ron Daniëls en Doomsday prepper).

1. Sponsoring nationale selectie

Een aantal personen (en dan met name Jochem) heeft mij duidelijk gemaakt dat de keuze om een sponsor aan te trekken of te gebruiken die exclusiviteit eist, niet wenselijk is, aangezien sommige spelers worden bevoordeeld (spelers die in zee gaan met de sponsor) en anderen benadeeld (spelers die niet met de sponsor willen werken die exclusiviteit eist). Deze ongelijke behandeling zorgt voor negatieve publiciteit en rechtszaken, wat ten kostte van alles moet worden voorkomen.

Daarom heb ik het volgende voorstel: bind als nationale selectie een sponsor of meerdere sponsoren aan je die op de kleding van de nationale selectie komt/komen te staan, op de website van de nationale selectie, vlaggen, bussen, clinics aan sponsor, ... Deze sponsoren zullen waarschijnlijk niet genoeg opbrengen, aangezien de reclame inkomsten in deze tijd tegen vallen. Zelf denk ik dat je rond de €50.000,- op dit moment kan binnen halen met dit soort sponsoring (dit bedrag is uit de lucht gegrepen, als iemand mij een juiste inschatting kan geven, moet je dat zeker doen). Dit is niet genoeg om de nationale selectie te ondersteunen, aangezien ik denk dat er minimaal €100.000,- nodig is om de nationale selectie in het buitenland te onderhouden. Dus ik zeg: laat spelers die in de nationale selectie spelen zelf opdraaien voor de werkelijke kosten. Als je uitgaat van een nationale selectie tussen de zes en tien personen, zal elk persoon €10.000,- moeten bijdragen, zodat een bedrag van uiteindelijk tussen de €100.000,- en €150.000,- wordt gerealiseerd. De €10.000,- die spelers zelf moeten bijdragen kunnen zij zelf via eigen sponsoren of andere inkomstenbronnen (familie, clinics geven, ...) genereren.

Met deze nieuwe constructie worden er geen spelers benadeeld of bevoordeeld. Dus geen onrechtvaardigheid -> geen negatieve publiciteit en of rechtszaken. En iedereen weet waar hij of zij aan toe is.

2. Eredivisie en topsport badminton

In het alternatieve meerjarenbeleidsplan heb ik gesteld dat het doel van Badminton Nederland is om badminton te promoten. Uit dit doel volgen zichtbare en niet zichtbare taken: website beheren, Clear publiceren, kantoorruimte huren, en ga zo maar verder. Twee van de taken die ik ook benoem zijn de ‘bondscompetitie regelen’ en het ‘faciliteren van topsport badminton’. Deze taken zorgen er namelijk ook voor dat badminton wordt gepromoot.

De taak ‘bondscompetitie regelen’ draagt optimaal bij aan het promoten van badminton wanneer in de hoogste divisie in de bondscompetitie (eredivisie) de beste spelers (spelers uit de nationale selectie) spelen, zodat er aantrekkelijk spel wordt gespeeld, waardoor supporters komen kijken, sponsoren actief worden en er mogelijk media-aandacht komt.

Nu is het doel van topsport badminton dat wereldtoppers worden opgeleid, zodat zij media-aandacht genereren. Met wereldtoppers bedoel ik spelers die in de top 10 van de wereld staan en die een super series toernooi, WCH en of Olympische spelen kunnen winnen. De vraag die meteen opreist is of het doel van topsport badminton (opleiden van wereldtoppers) hand in hand kan gaan met het doel van het regelen van de bondscompetitie (eredivisie zo sterk mogelijk maken)? Anders gesteld: is het wenselijk dat een jonge speler, die tussen de 18 en 21 jaar is en die de potentie heeft om wereldtopper te worden, een half jaar gebonden is aan de eredivisie?

Ook al heb ik geen ervaring met topsport badminton, deze laatste twee vragen durf ik in de volle zekerheid te beantwoorden: het is niet wenselijk dat een jonge speler (tussen de 18 en 21 jaar) die de potentie heeft om wereldtopper te worden te laten spelen in de eredivisie. Dit heeft een aantal redenen:

• 1. In de eredivisie is er te weinig weerstand, omdat de wereldtoppers niet meedoen aan de competitie.
• 2. Spelers zijn voor een half jaar gebonden aan Nederland. Helaas zijn er in Nederland geen wereldtoppers te vinden, waardoor er ook geen goede sparringpartners zijn. Hierdoor is het niveau van de trainingen niet optimaal.
• 3. Het is de vraag of het ieder weekend spelen van wedstrijden bijdraagt aan de ontwikkeling van spelers. Dit omdat je als speler ieder weekend weer op wedstrijdniveau moet zijn. Je kan dus bijvoorbeeld niet voor langere tijd in training gaan.
• 4. Als speler kom je geen spelers tegen met een totaal andere speelstijl, want alle spelers in de Nederlandse competitie ken je al je hele leven (nationale jeugdtoernooien). Dit terwijl je je als jonge speler juist wilt ontwikkelen: continue tegen nieuwe speelstijlen spelen. Na wat ik gelezen heb, denk ik dat de Koreanen anders spelen dan de Japanners, Indonesiërs, Chinezen, Vietnamezen of Denen. Het is als jonge speler dus juist wenselijk om tegen spelers uit deze landen te spelen, zodat je kan leren hoe zij spelen en dat je bepaalde elementen kan overnemen om je eigen spel beter te maken.
• 5. Mentale ontwikkeling van jonge spelers is in Nederland beperkt. Wat ik hiermee bedoel is dat je mentale killers wilt opleiden en geen doetjes. Doetjes zijn spelers die geen zelfstandigheid hebben en waarbij het doorzettingsvermogen ontbreekt. Doetjes creëer je op door het hen gemakkelijk te maken: bij ouders thuis wonen, was wordt gedaan door de ouders, weggebracht worden naar het opleidingsinstituut, niet zorgen voor continue prestaties, geen geldzorgen, .... Omstandigheden die in Nederland zijn. Maar wanneer je jonge spelers naar het buitenland stuurt, neem je ze alle zekerheden weg, waardoor ze wel zelfstandig moeten worden. Ook het doorzettingsvermogen wordt ontwikkeld, want ze zullen wel door moeten. Hierdoor kan je als technische staf van de nationale selectie meteen het kaf van het koren scheiden: welke spelers hebben wel de eigenschappen om wereldtopper te worden en welke niet. Dus wie sturen we weer terug naar Nederland en in wie gaan wij tijd en energie steken?

Hopelijk heb ik je als lezer overtuigd, waarom het niet wenselijk is dat jonge spelers tussen de 18 en 21 jaar die wereldtopper kunnen worden, om eredivisie te spelen. Met eredivisie bedoel ik de huidige opzet van de eredivisie: 10 teams in één poule, 18 reguliere wedstrijden en play-offs. Totale duur van de competitie is rond de zes maanden.

Oplossingen voor het probleem van tegengestelde doelen

Nu heeft Ron Daniëls de volgende oplossing om het probleem met dat de eredivisie niet bijdraagt aan de ontwikkeling van jonge spelers die wereldtopper kunnen op te vangen: de duur van de eredivisie inkorten van een half jaar naar drie weekenden. In deze drie weekenden strijden negen teams om het kampioenschap. De spelers uit de nationale selectie spelen dan mee in deze competitie.

Het voordeel van de opzet van Ron is dat de nationale selectie meedoet aan de competitie. Maar mijn grootste probleem hiermee is dat de duur zo kort is: totaal drie weken. Dus spelers die buiten de nationale selectie vallen, hebben de rest van het seizoen niks te doen. Hierdoor ontwikkelen zij zich ook niet, wat ik heel jammer zou vinden. Zeker voor jonge spelers tussen de 15 en 18 die net buiten de nationale selectie vallen. Deze spelers moeten juist veel wedstrijden spelen over een langere duur, anders ontwikkelen zij zich niet. Ook is het voor de verenigingen, supporters en sponsoren ietwat onaantrekkelijk: in hele korte periode worden alle wedstrijden gespeeld. Maar het seizoen duurt nog veel langer. Waar moeten zij hun aandacht op richten?

Mijn oplossing is dat je ongeveer de huidige structuur behoudt van de competitie. Alleen haal je dus de jonge spelers die de potentie hebben om wereldtopper eruit: de nationale selectie. Deze spelers spelen geen competitie, maar verblijven met de nationale selectie in het buitenland (voornamelijk Azie), waar zij optimale trainingen kunnen krijgen; de beste sparringpartners. Wat men dan wel moet realiseren is dat je de eredivisie als instrument gaat gebruiken om jonge spelers (tussen de 15 en 19) op te leiden. Dit omdat je spelers van universiteiten en academies verplicht om de gehele competitie te spelen. Je zult dus in de eredivisie de wereldtoppers van de toekomst zien. Daarnaast spelen in de eredivisie de spelers die zeer goed kunnen badmintonnen, maar die geen wereldtop zijn. Dus naar mijn idee blijft de eredivisie zeer aantrekkelijk. Ik geloof zelfs dat door het verbeteren van de opleidingsstructuur en het nieuwe geloof in het opleiden van wereldtoppers dat de competitie na een aantal jaar qua sterkte zal verbeteren ten opzichte van de huidige situatie.

Er wordt ook gesteld dat jonge spelers competitie spelen om een zakcentje te verdienen en dat ze daarom niet naar het buitenland willen. Nu wil ik aan deze zelfde spelers de volgende vraag stellen: waarom denk je dat het spelen van competitie in Nederland bijdraagt aan je ontwikkeling als wereldtopper? Zeer waarschijnlijk kunnen ze deze vraag niet beantwoorden. Ze zijn namelijk alleen geïnteresseerd in het geld. Maar wat is nu meer waard: geld of wereldtopper worden? Alles uit je carrière halen of voor wat rottige rotcenten te gaan? Als ik jong was en de potentie had om wereldtopper te worden had ik het wel geweten: alles uit mijn carrière halen wat erin zit, zodat ik later geen spijt heb van mijn keuzes. En alles uit mijn carriere halen betekent weggaan uit Nederland en naar het mekka van badminton topsport te verkassen: Azië.

Nu kan je het ook andersom redeneren: waarom zou je als lid van Badminton Nederland geld willen steken in spelers die je nooit zie, omdat ze alleen actief zijn in Azië en of Denemarken. Deze redenering wordt door Harold aangedragen. Hij wil dat alle spelers van de nationale selectie Nederlandse competitie spelen. Deze redenering heeft zeker een waarde. Maar begrijp dan goed welke keuzes worden gemaakt: topsport is dan niet meer gericht op het opleiden van wereldtoppers, maar voor het opleiden van toppers in de Nederlandse competitie. Juist dit gaat helemaal tegen het doel van de taak topsport in: het opleiden van wereldtoppers, zodat er media-aandacht wordt gegenereerd. Ik heb namelijk zojuist beredeneerd dat het spelen van competitie in Nederland niet bevorderlijk is voor een jonge speler tussen de 18 en 21 jaar die wereldtopper kan worden. Dus de consequentie van dat je de keuze maakt om spelers in de nationale selectie verplicht competitie te laten spelen is dat het geen topsport is -> geen topsport betekent dat je geen geld hoeft te steken in topsport. Dus dan kunnen we de gehele topsportsectie afschaffen. Het voordeel hiervan is dat de basiscontributie flink omlaag kan, immers er wordt niet meer in topsport geïnvesteerd. Nu heb ik in het alternatieve topsportplan 2013-2016 beredeneerd dat van de €25,- basiscontributie, €10,- naar topsport gaat. Als topsport afgeschaft wordt, hoeft er dus nog maar €15,- basiscontributie betaalt te worden. Weinig, alleen is de kans dat een Nederlandse wereld topper wordt opgeleid zeer tot zeer klein, aangezien de gehele opleiding in de handen komt van de verenigingen en de spelers zelf, die alleen voornamelijk in Nederland zullen verblijven, waar niet de optimale trainingsomstandigheden zich bevinden; geen wereldtoppers als sparringpartners. De vraag die dan opreist is: wil je dit? Ik wil dit in ieder geval niet. Ik wil de hoop hebben dat er ooit een Nederlandse Lee Chong Wei wordt opgeleid en daar wil ik, en ik denk ook dat 80% van de leden van Badminton Nederland, €10,- basiscontributie (40% van de basiscontributie) aan besteden, waardoor de totale basiscontributie niet €15,- is, maar €25,-.

3. Informatie die je als afgevaardigde ontvangt

Ron en Doomsday prepper, jullie stellen een vraag of ik meer informatie ontvang als afgevaardigde dan jullie als normale leden. Ik kan je een ding garanderen, meer informatie dan jullie ontvang ik niet. Wanneer ik een wat moeilijkere vraag stel aan het bondsbureau, krijg ik steevast het antwoord dat ik iets niet in mag zien, omdat iemands rechten worden geschonden.

Dit is twee gevallen gebeurd: toen ik het rapport over de SBT wou inzien en recentelijk toen ik wou weten hoeveel de kosten zijn van de toernooilicentie van toernooi.nl. Het SBT-rapport mocht ik niet inzien en ik ben niet te weten te komen hoeveel de toernooilicentie kost. Nu heb ik weinig hoop dat ik het Yonex-contract in mag zien. Zeer waarschijnlijk omdat iemands rechten worden geschonden. Helaas is dit de praktijk: geen transparantie. Kijk ook maar eens naar de afrekening van Badminton Nederland. Je weet totaal niet aan welke taken hoeveel geld wordt besteed. Wie weet dat dit of ooit veranderd. Ik probeer in ieder geval bij te dragen aan transparantie door ideeën te spuien over hoe het transparanter kan.

Ik denk dat ik wel weer uitvoerig genoeg ben geweest.

Met vriendelijke groet,
Harm van Schaik
Afgevaardigde Regio Oost